Είναι απλώς μία μεταβατική περίοδος γιά την «επίσημη αγαπημένη» όλων των φιλάθλων
Παρακολουθώντας τη πορεία της επίσημης αγαπημένης, της εθνικής μας ομάδας στο ποδόσφαιρο, στην φάση των προκριματικών για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2016, απογοητεύτηκα, όπως φαντάζομαι σχεδόν όλοι οι φίλοι της εθνικής μας. Μετά και τον τελευταίο αγώνα με την Ουγγαρία την περασμένη Κυριακή το οποίο είμαι σίγουρος το χαρήκαμε όλοι, πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά που τώρα ανδρώνονται στην εθνική θα μας προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις.
Η περίοδος αυτών των προκριματικών ήταν σίγουρα η πιο άσχημη στην μετά «Γιούρο 2004» εποχή. Η τελευταία θέση στη κατάταξη πίσω ακόμη και από τα νησιά Φερόες από τα οποία ηττηθήκαμε δύο φορές ήταν λογική και δίκαιη με την εικόνα που παρουσιάσαμε. Δεν υπήρχε το πάθος της φανέλλας, ούτε η συνεργασία των παικτών. Μετά από τόσες άσχημες εμφανίσεις η Εθνική φάνηκε στον τελευταίο αγώνα να μας υπόσχεται ότι τα καλύτερα έρχονται. Μας άφησε γλυκά μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναμαζευτούμε για πίτσα, μπύρα, καναπέ με την παρέα για να πανηγυρίσουμε μαζί με όλη την Ελλάδα τις επιτυχίες της.
Διότι όλοι αγαπάμε την εθνική. Ειδικότερα όσοι ζήσαμε εκείνες τις στιγμές του «πειρατικού», όπως έλεγε τότε ο Γιώργος Χειλάκης περιγράφοντας τους αγώνες της εθνική μας στην Πορτογαλία. Όσοι ζήσαμε τα πρώτο γκολ της εθνικής σε Μουντιάλ σε αυτό της Αφρικής με την υπογραφή του Γιώργου Σαλπιγγίδη. Όσοι βιώσαμε την αγωνία των πέναλτυ όταν είχαμε περάσει για πρώτη φορά στην ιστορία μας στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου, στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Αγαπάμε την Εθνική, τα παιδιά που δίνουν τη καρδιά τους και βάζουν όλο το ταλέντο τους αλλά και τις δυνατές προσωπικότητες του Όττο Ρεχακλή, όπως τον είχαμε μετονομάσει κάνοντας τον Έλληνα, αλλά και του Φερνάντο Σάντος. Και από αυτούς ξεκίνησε η ομάδα μας να αποκτά σεβασμό από όλους τους αντιπάλους της. Και έτσι θέλουμε να συνεχίσει. Μπορεί οι παίκτες να αντιμετωπίζουν την απαξίωση τον τελευταίο καιρό αλλά είναι μια μεταβατική περίοδος. Θα περάσει και θα έρθουν άλλες επιτυχίες από τα νέα παιδιά μόλις βρουν τον τρόπο τους.
Και για αυτό η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου θα είναι πάντα η επίσημη αγαπημένη μας. Γιατί μας ενώνει και μας πωρώνει.
