Όταν η ισχυρογνωμοσύνη αντικαθιστά το επιχείρημα, τότε δεν υπάρχει διάλογος
Να λένε την άποψη τους ή την γνώμη τους, χωρίς να μπορούν να επιχειρηματολογήσουν για να την υπερασπιστούν. Αυτή η μάστιγα. Και μην μου πείτε, ότι δεν σας έχει τύχει και εσάς. Ειδικά όσοι διαθέτετε λογαριασμό – «προφίλ» σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, σίγουρα θα έχετε συμμετάσχει σε συζήτηση, στην οποία κάποιος ή κάποιοι από τους υπολοίπους, αντί να επιχειρηματολογήσουν, απλώς στρέφονται προσωπικώς εναντίον σε όποιον διαφωνεί με την δική τους, αλάνθαστη στο μυαλό τους, άποψη.
Και εκεί είναι, που πρέπει να τελειώνει η συζήτηση. Διότι, δεν γίνεται να υπάρχει αντιπαράθεση επιχειρημάτων, με σκοπό να βρεθεί μέσα από την διαφωνία και την συζήτηση η αλήθεια, και να μπαίνουν προσωπικές αντιπαραθέσεις. Εκτός του ότι αυτή η τακτική δείχνει έναν κακό συνομιλητή, εκτός του ότι φανερώνει ένδεια επιχειρημάτων, δεν αξίζει και σε τελική ανάλυση να συνομιλείς με κάποιον, που δεν τον νοιάζει να βγει η αλήθεια μέσα από την αντιπαράθεση, αλλά το μόνο, που τον ενδιαφέρει, είναι να πει, ίσως και να επιβάλει, την δική του γνώμη.
Διότι, αυτό είναι και το μοναδικό μέλημα ενός τέτοιου ανθρώπου. Ο «συνομιλητής» αυτού του τύπου μπαίνει στην συζήτηση για να την πει σε εσένα. Γιά να σε προσβάλει και να αποπροσανατολίσει την συζήτηση, για να μην εκτεθεί και άλλο. Δεν έχει κάτι να προσφέρει, παρά μόνο να ικανοποιήσει το «εγώ» του. Ποτέ, λοιπόν, δεν πρέπει να συζητούμε με τέτοιους ανθρώπους. Διότι ούτε καλύτεροι άνθρωποι θα γίνουμε ούτε θα μάθουμε κάτι μέσα από έναν τέτοιου τύπου «διάλογο».
Είναι σαν το γνωμικό που λέει: «Ποτέ μην τα βάλεις με ένα γουρούνι. Και οι δύο θα κυλιστείτε στη λάσπη αλλά το γουρούνι θα το ευχαριστηθεί κιόλας.». Μην πέφτετε, λοιπόν, στο επίπεδο αυτό, αφού ούτε καλό στον εαυτό σας θα κάνετε ούτε αξίζει τον κόπο και ούτε καμμία αλλαγή θα δείτε στον συνομιλητή σας. Άρα, χαμένος κόπος.
Γιατί χαμένος κόπος; Διότι στην συζήτηση πρέπει να μπαίνεις με «ανοιχτό» μυαλό. Να έχεις την διάθεση να ακούσεις και να συζητήσεις με διαφορετικές από την δική σου οπτικές και απόψεις. Να έχεις «ανοιχτό» μυαλό, και όχι να συμμετέχεις για να επιβάλλεις την άποψη σου αδιαφορώντας παράλληλα για τις γνώμες των άλλων. Η συζήτηση πρέπει να σε κάνει να προβληματίζεσαι, και όχι να ικανοποιείς το εγώ σου. Αλλιώς δε προσφέρεις τίποτε και δεν εξελίσσεσαι.
Συζητούμε και συμμετέχουμε στον διάλογο με επιχειρήματα και ακούγοντας όλους τους συνδιαλεγόμενους μας, για να βγει η αλήθεια από την κουβέντα και για να ακούσουμε και πράγματα τα οποία δεν τα είχαμε σκεφτεί.
