Κύριε Φίλη, ή παραιτείσε ή σε αποπέμπει ο κ. Τσίπρας

Σεβόμαστε τον θεσμικό ρόλο του υπουργού παιδείας, δεν σεβόμαστε τον εκτροχιασμό των λόγων του κ. Νίκου Φίλη περί αμφισβήτησης της Γενοκτονίας του πολύπαθου ποντιακού Ελληνισμού. Αλήθεια, υπάρχει σήμερα άνθρωπος ιστορικός και πολιτικός, πλην της Μαρίας Ρεπούση, που αμφισβητεί την Γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού.

Φαίνεται, ότι ο κ. Φίλης δεν άκουσε, δεν διάβασε, δεν μελέτησε τα συγγράμματα του εξαίρετου καθηγητή του πανεπιστημίου της Βιέννης Πολυχρόνη Ενεπεκίδη, όπου κάνει εκτενή ανάλυση γιά την Γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού χαρακτηρίζοντάς την «Άουσβιτς εν ροή».

Δεν διάβασε τα βιβλία του βαθύ γνώστη της Ιστορίας των Ποντίων καθηγητή κ. Φωτιάδη τους κκ Πελαγίδη, Βλάση Αγτζίδη, Τατιάνη Γκρίτση-Μιλλιέξ, Χρήστου Σαμουηλίδη, Θεοφάνη Μακίδη λέκτορα πολιτικών επιστημών του πανεπιστημίου Θράκης για την Γενοκτονία των Ποντίων Γαβριήλ Λαμψίδη, Σακκά σχετικά με την εξορία των κατοίκων της Τρίπολης του Πόντου;

Ας βιαβάσει ο κ. Φίλης και εκατοντάδες άλλους συγγραφείς που αναφέρονται στην Γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού.

Οι ανιστόρητες θέσεις του κ. Φίλη δημιουργούν θλίψη και προβληματισμό στον ελληνικό λαό.
Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει τα ιστορικά τεκμηριωμένα γεγονότα της Γενοκτονίας του Πόντου.
Ο ποντιακός Ελληνισμός δεν ξεχνά τους ένοχους θύτες για τα εγκλήματά τους και ζητά αναγνώριση από την Διεθνή Κοινότητα. Ζητάμε να διδαχθεί η ιστρίας στα σχολεία για τον προσφυγικό Ελληνισμό.
Γενοκτονία στον Πόντο δεν υπήρξε ισχυρίζοντας διαχρονικώς όλες οι κυβερνήσεις στην Τουρκία.
Ο κ. Φίλης συμφωνεί ότι δεν υπήρξε Γενοκτονία!

Η Γενοκτονία ιστορικώς δεν αμφισβητείται. Πραγματοποιήθηκε την περίοδο 1914-1923.
Η Γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα. Με τις εξορίες, διωγμούς, απαγχονίσεις, εκτελέσεις των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων του Πόντου.

Η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» χαιρετίζει τον κ. Φίλη στην πρώτη σελίδα με μία φωτογραφία του υπουργού κ. Φίλη. Γράφει: Μία γενναία παραδοχή από τους γείτονες για την Γενοκτονία. Ο κ. Φίλης αμφισβητεί την Γενοκτονία των Ποντίων γι’ αυτό και τον αμφισβητεί ο ελληνικός λαός εκτός από την κ. Μαρία Ρεπούση. Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η ελληνική βουλή ψήφισε ομοφώνως την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης γιά την Γενοκτονία των Ελλήνων του Μικρασιαστικού Πόντου ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάσθηκε στην Σαμψούντα.

Έλεγε ο Φώτης ο Κόντογλου από το Αϊβαλί: «Δεν υπάρχει σε όλο τον κόσμο πιό πονεμένο έθνος από τους Έλληνες».

Ο ποντιακός Ελληνισμός είναι βαρειά πληγωμένος και φαρμακομένος από την Γενοκτονία των 353.000 θυμάτων.

Τέτοια «μαχαιριά» από τον κ. Φίλη, που αμφισβητεί την Γενοκτονία εκ των έσω τραυματίζει τον πολύπαθο ποντιακό Ελληνισμό και δίνει τροφή στους Τούρκους όπως και έγινε μέσα σε λίγες ώρες στην εφημερίδα «Σαμπάχ».

Οι χιλιάδες Έλληνες του Πόντου, που επέζησαν από την Κεμαλική υστερία και την απάνθρωπη σκληρότητα του Άιχμαν του ποντιακού ελληνισμού Τοπάλ Οσμάν ήρθαν στην Ελλάδα κυνηγημένοι, διωγμένοι, περιουσίες και εφιαλτικές αναμνήσεις.

Και όμως, αυτοί οι πρόσφυγες Έλληνες του Πόντου στάθηκαν όρθιοι και ξεκίνησαν μία νέα ζωή και τα κατάφεραν.

Οι Έλληνες του Πόντου δημιούργησαν το Αντάρτικο παρόμοιο του 1821. Δεν ήταν Γενοκτονία κ. Φίλη οι εξορίες της Σαμψούντας και τις Πάφρας του Πόντου με αποστολή στην Μαλατία, όπου πέθαιναν στους δρόμους από την μαρτυρική πορεία χιλιάδες Ελλήνων; Όλος ο Πόντος έκλαψε πικρά κάτω από το μαρτυρικό μαχαίρι του Τοπάλ Οσμάν.

Δεν ήταν Γενοκτονία κ. Φίλη μετά από δίκη παρωδία από τα δικαστήρια της Ανεξαρτησίας όπου στήθηκαν αγχώνες στην κεντρική πλατεία της Αμάσειας και κρεμάστηκε η αφρόκρεμα της Σαμψούντας;
Δεν ήταν Γενοκτονία κ. Φίλη όταν στις 16 Νοεμβρίου 1916 οι Τούρκοι εξανάγκασαν τους κατοίκους της τρίπολης και της γύρω περιοχής να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να οδηγηθούν σε εξορία, όπου από τις 13.000 Έλληνες του Πόντου διασώθηκαν 1.200 άτομα;

Δεν ήταν Γενοκτονία η εξορία, κ. Φίλη, των κατοίκων της Σάντας του Πόντου που εκτοπίσθηκαν και σύρθηκαν στην εξορία και αφανίσθηκαν ολόκληρες οικογένειες προς Ερζερούμ και το Χουνούζ;

Δεν ξεχνάμε ότι σε κάθε χωριό και πόλη του Πόντου έγινε εξορία με χιλιάδες θυμάτων.
Δεν ραγίζει η καρδιά μας με τις χιλιάδες θύματα των Ελλήνων του Πόντου;
Δεν ραγίζει η καρδιά μας με τους άταφους νεκρούς μας στον Πόντο;
Δεν ραγίζει η καρδιά μας με τα 10.500 ορφανά μικρά παιδιά που ήρθαν στην Ελλάδα χωρίς γονείς που σκότωσαν οι Τούρκοι;

Δεν ραγίζει η καρδιά μας, όταν ο Τοπάλ Οσμάν, ο Άιχμαν του ποντιακού Ελληνισμού έκαιγε τους Πόντιους μέσα στις εκκλησίες και τα σχολεία;

Αναφέρω χαρακτηριστικώς στο χωριό της γιαγιάς μου Κυριακής στην Κερασούντα του Πόντου όπου ο Τοπάλ Οσμάν έκαψε στην εκκλησία του χωριού τον μεγαλύτερο πληθυσμό του χωριού.
Διασωθείσα η γιαγιά μου έφυγε στο Στοχούμ στην Ρωσία.

Δεν ραγίζει η καρδιά μας όταν στην Καλαμαριά στην Θεσσαλονίκη πέθαναν από τύφο και πνευμονία χιλιάδες πρόσφυγες από τον Πόντο, Καύκασο, Καππαδοκία, Σμύρνη, Αν.Θράκη;
Η γιαγιά μου έχασε τρία μικρά παιδιά!

Δεν ραγίζει η καρδιά μας όταν στις εξορίες στον Πόντο τα μικρά παιδιά σκάλιζαν τα κόπρανα από τα άλογα για να βρούν σπυριά από καλαμπόκια για να φάνε, που δεν τα χώνευε ο οργανισμός των αλόγων;
Δεν ραγίζει η καρδιά μας όταν εν πλώ τα μικρά παιδιά και τους μεγάλους που πέθαιναν τους έριχναν στην θάλασσα, διασχίζοντας την μαύρη θάλασσα προς Κωνσταντινούπολη;

Μετά από όλα αυτά κ. Φίλη ή παραιτείσαι ή σε αποπέμπει ο κ. πρωθυπουργός.
*Πρώην βουλευτής Κιλκίς της ΝΔ