Αρθρογραφία

Η Δημοκρατία προφανώς και απειλείται

Δημοκρατία - Απειλή

Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου

Μου αρέσουν κι εμένα τα τσιτάτα αλλά περισσότερο απολαμβάνω την αλήθεια. Όσο σκληρή κι αν είναι (ακόμη και για μένα) προτιμώ μια γενναία αλήθεια από ένα σπουδαίο τσιτάτο. Έτσι λοιπόν έχω βαρεθεί να ακούω το εξής: «Η Δημοκρατία δεν απειλείται». Προφανώς και απειλείται η Δημοκρατία μας και προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που ούτε να την μεταβολίσουν μπορούν αλλά και ούτε να την αντέξουν. Και δυστυχώς, για τους υπόλοιπους, οι άνθρωποι αυτοί ζουν συνήθως μέσα σε δημοκρατικά καθεστώτα.

‘Έτσι λοιπόν, πολλοί από εκείνους που απολαμβάνουν τα δικαιώματα της Δημοκρατίας αλλά αποφεύγουν «όπως ο διάολος το λιβάνι», τις υποχρεώσεις που έχει το να ζεις σε δημοκρατικές κοινωνίες, ξεχνούν πως τα ατομικά τους δικαιώματα σταματούν εκεί που αρχίζουν τα ατομικά δικαιώματα του διπλανού τους. Η «ατομική ευθύνη» αποτελεί για αυτούς μια φράση τόσο απεχθή όσο για εμάς τους υπόλοιπους η «στέρηση ελευθερίας». Κι αν τους δείτε να αγωνίζονται για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα τους, κοιτάξτε λίγο καλύτερα και θα παρατηρήσετε πως σε κάθε τους κουβέντα κρύβεται ο πιο μεγάλος τους δυνάστης, ο εγωισμός τους, μιας που ξεχνούν όταν με πάθος φωνάζουν για στέρηση προσωπικών επιλογών, την υποχρεωτικότητα των κοινωνικών επιταγών οι οποίες αποτελούν θεμέλιο για την εξέλιξη των δημοκρατικών κοινωνιών.

Τέτοιοι άνθρωποι λοιπόν βρέθηκαν και στη μικρή και κατά τα άλλα φιλήσυχη πόλη μας και μάλιστα έφτασαν σε σημείο να απειλήσουν τον Δήμαρχο μας. Ξέρετε όταν απειλείται ένας άνθρωπος, ο οποίος κατέχει ένα αξίωμα που του έχει δoθεί δημοκρατικά, τότε όχι έμμεσα, αλλά πιο άμεσα δεν πάει, απειλείται και η Δημοκρατία. Αν βέβαια οι άνθρωποι που ευθέως απειλούν έναν τέτοιο θεσμό είναι η πλειοψηφία τότε μιλάμε για επιλογή των πολλών και δημοκρατική αλλαγή πλεύσης ακόμη κι αν πρόκειται για τα άκρα. Όμως στην προκειμένη μιλάμε για λιγοστούς ανθρώπους, ανίκανους να αποδεχθούν την πραγματικότητα, οι οποίοι προφανώς ζουν στο περιθώριο των άκρων.

Τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς; Να σταθούμε δίπλα σε όποιον εκπροσωπεί τη Δημοκρατία μας και απειλείται, με όλο μας το ανάστημα. Με την πιο δυνατή μας φωνή. Με την πιο εκκωφαντική μας παρουσία και την πιο σθεναρή μας αντίσταση σε όποιον τολμά να πιστεύει πως μπορεί να επιβάλλει το παράλογο, να ρίξει λάσπη στην αλήθεια και να φοβίσει την ελευθερία μας. Κι όσοι νομίζεται πως με την αντίσταση στην πραγματικότητα κάνετε επανάσταση, να σας υπενθυμίσω πως κι εμείς είμαστε απόγονοι των ηρώων εκείνων που κατείχαν καλά την αξία της ελευθερίας και για εκείνη έδωσαν το αίμα τους.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα μου, πατήστε εδώ.


Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ εδώBuy Me a Coffee at ko-fi.com

Περισσότερα
Δείτε ακόμα

Εσύ… δεν «έφυγες» ποτέ!

Σε λίγα εικοσιτετράωρα μπαίνουμε στο 2025, τον χρόνο κατά τον οποίο θα συμπληρώθηκαν τριάντα χρόνια από την «μετοίκηση» σου στα […]