Πόλεμος στην Ουκρανία: Μία προ 30ετίας εκτίμηση επαληθεύεται!
Γράφει ο Αλέκος Ιωαννίδης
Το θέμα αφορά στον πόλεμο της Ουκρανίας με την Ρωσία.
Κάποια πράγματα, που αφορούν στις δύο χώρες, μου ήταν γνωστά, όχι όμως και οι λεπτομέρειες που τις περισσότερες φορές καθορίζουν το αποτέλεσμα.
Αναζήτησα στοιχεία, που αφορούν στη Ουκρανία από τον περασμένο αιώνα έως σήμερα.
Σε ένα από τα βιβλία του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη, με την επιγραφή «Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης», στην σελίδα 39, βρήκα όλα τα στοιχεία εκείνα που μ’ ενδιέφεραν, και που εξηγούν τον σημερινό πόλεμο μεταξύ των ανωτέρω δύο πλευρών.
Γράφει, λοιπόν, ο κ. Αγτζίδης:
«Στις 9 Ιανουαρίου του 1918 η ουκρανική Ράντα (συμβούλιο, κυβέρνηση) είχε ανακηρύξει το ανεξάρτητο, ελεύθερο και κυρίαρχου κράτους του ουκρανικού λαού».
Ένα μήνα αργότερα τα σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν το Κίεβο και ανέτρεψαν την Ράντα, αντικαθιστώντας την με μία ουκρανική σοβιετική κυβέρνηση. Λίγο αργότερα η Ουκρανία παραδόθηκε αρκετά ανενδοίαστα από τον Λένιν και τους υπόλοιπους Μπολσεβίκους ηγέτες στους Γερμανούς , με την Συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ, τον Μάρτιο του 1918. Μόνον η νίκη της Αντάντ κατά των Κεντρικών Δυνάμεων επέτρεψε στους Ουκρανούς να γλυτώσουν την γερμανική Κατοχή …»
Το πιό εντυπωσιακό, όμως, είναι η πρόβλεψη του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη, ο πιθανός πόλεμος μεταξύ των δύο πλευρών.
Γράφει, λοιπόν, στην σελίδα 4 του ίδιου βιβλίου: « Ένα από τα μελλοντικά σενάρια είναι η ένοπλη ρήξη της Ρωσίας με την Ουκρανία. Όπως είπαμε, το 20% των κατοίκων της Ουκρανίας έχουν ρωσική καταγωγή και ζουν κυρίως στον Νότο, στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Εάν η Ρωσία θελήσει να υπερασπίσει τον ρωσικό πληθυσμό, θα επιδιώξει να αναθεωρήσει τα σύνορα.
Εκτός από αυτήν την παράμετρο, η Ρωσία έχει διεκδικήσεις και στα μεγάλα λιμάνια, που υπάρχουν στην Νότια Ουκρανία.
Εάν αναθεωρηθούν τα σύνορα, τότε οι νότιες περιοχές του Ντονιέτσκ, του Χαρκόβου, του Ντνιεπροπετρόφσκ, της Οδησσού είτε θα ενωθούν με την Ρωσία είτε θα διεκδικήσουν την απόλυτη αυτονομία τους από την Ουκρανία.
Αυτό έγινε πράξη, όπως θα δούμε παρακάτω, στην περίπτωση της Κριμαίας….»
Και συνεχίζει ο κ. Αγτζίδης: « … Τυχούσα ένοπλη αντίσταση στις αποφάσεις της κυβέρνησης της Ουκρανίας θα πυροδοτήσει ευρύτερη σύγκρουση. Είναι απίθανο να παραμείνει η Ρωσία θεατής. Θα αναμιχθεί ο ρωσικός στρατός, και έτσι θα γενικευθεί η σύγκρουση.
Ο τελικόις νικητής θα είναι, φυσικά, ο ρωσικός στρατός, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από τον στρατό της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Το γιουγκοσλαβικό μοντέλο θα αναπαραχθεί με θαυμαστή ακρίβεια. Η μόνη διαφορά θα είναι, ότι εδώ υπάρχει ένας επί πλέον παράγοντας, το πυρηνικό οπλοστάσιο…»
Τελειώνοντας, διαπιστώνω, ότι οι προβλέψεις του Βλάση Αγτζίδη επιβεβαιώνονται πλήρως, και γι’ αυτό του αξίζουν συγχαρητήρια, αφού όλα αυτά έχουν διατυπωθεί το μακρινό 1992, χρονολογία έκδοσης του βιβλίου του.
Μένει να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη για τον τελικό νικητή. Συμφωνώ και εγώ με την άποψή του, ότι αυτός (ο νικητής) θα είναι η Ρωσία.
