Ρία Αλτιπαρμακίδου: Οξυγόνο
Σε όλες και όλους που συμμετείχαν στα συγκλονιστικά συλλαλητήρια στις 26 Γενάρη.
Στους μαθητές και τους φοιτητές στις 7 Φλεβάρη που πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες.
Σε όλες και όλους που από την πρώτη στιγμή δεν έμειναν σιωπηλοί, αλλά βροντοφώναξαν «ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ».
Στους εργαζόμενους στον ΟΣΕ που προειδοποιούσαν για το έγκλημα και η κυβέρνηση με περίσσιο θράσος τους κουνούσε το δάχτυλο, ενώ από την άλλη η ανεξάρτητη δικαιοσύνη έβγαζε παράνομες τις απεργίες τους.
Εκεί βρίσκεται το οξυγόνο μας!
Με την προετοιμασία της μεγάλης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας να μπαίνει στην τελική ευθεία, κάθε μέρα και κάθε ώρα που περνάει φανερώνονται οι μεγάλες αγωνιστικές διαθέσεις στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ο αναβρασμός που υπάρχει φαίνεται σε κάθε συζήτηση, σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Εκεί καταγράφεται περισσότερο από άλλες φορές τα τελευταία χρόνια η απόφαση εργαζομένων να απεργήσουν και να διαδηλώσουν την ερχόμενη Παρασκευή, να εκφράσουν τη μεγάλη τους δυσαρέσκεια για το έγκλημα στα Τέμπη αλλά και για μια ζωή που μετατρέπεται κάθε μέρα σε αμέτρητες «Κοιλάδες των Τεμπών».
Μετά τις συγκλονιστικές διαδηλώσεις της 26ης Γενάρη έχει διαμορφωθεί μια νέα κατάσταση, με την κυβέρνηση να στριμώχνεται από τη λαϊκή οργή και με την αγωνία της να είναι έκδηλη για το πώς θα βάλει φρένο στις κινητοποιήσεις, αλλά και να ενδιαφέρεται για το πώς θα εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Αυτοί λοιπόν, που μας στερούν το οξυγόνο καθημερινά, προτάσσουν την αντιλαϊκή «νομιμότητα» κράτους και κυβερνήσεων, που οδήγησε (και) στο έγκλημα των Τεμπών.
Επιδιώκουν να αποδοθούν ευθύνες μόνο στη μία ή στην άλλη «παρανομία», έτσι που πότε να φταίει μόνο ο «σταθμάρχης», πότε μόνο ο τάδε ή ο δείνα «ανίκανος» ή «διεφθαρμένος» παράγοντας ή υπουργός, αλλά ποτέ η πολιτική που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις, «άφθαρτες» και «διεφθαρμένες», «ικανές» και «ανίκανες».
Μας φοβούνται όμως. Τρέμουν την απεργία, τις κινητοποιήσεις και τη δύναμη των εργαζομένων. Τις τελευταίες μέρες ξεπήδησαν παπαγαλάκια να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, καλώντας τον κόσμο να μην πάει στις συγκεντρώσεις, καλλιεργώντας κλίμα αναμονής. Από την άλλη μπάντα, όλοι όσοι θέλουν να μετατρέψουν την απεργία σε μνημόσυνο, αποστραγγίζοντας τα πολιτικά χαρακτηριστικά της και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Στην ουσία όμως, πίσω από την προσπάθεια απολιτικοποίησης, βρίσκεται η πιο χοντρή συγκάλυψη. Η συγκάλυψη των εγκληματικών πολιτικών όλων μα όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν. Αυτοί που με συνέπεια εφάρμοσαν το ένα μετά το άλλο μέτρο, κομματιάζοντας τον σιδηρόδρομο, ιδιωτικοποιώντας τον, εφαρμόζοντας τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» και του «κόστους – οφέλους», με τραγικά αποτελέσματα.
Και αν κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν ότι όλα αυτά ήταν παρέκκλιση από τις «ράγες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να τους θυμίσουμε ότι η Hellenic train” από αυτούς τους θεσμούς αδειοδοτήθηκε. Να τους θυμίσουμε ότι αυτές οι ράγες δεν οδηγούν σε βελτίωση της ασφάλειας, μιας και τα ατυχήματα είναι καθημερινό φαινόμενο, γιατί κοστίζουν στο κράτος και τις επιχειρήσεις. Για αυτό τους αμφισβητεί ο λαός!
Γιατί τον θυσιάζουν καθημερινά και τον θέλουν και με σκυμμένο κεφάλι!
Εμείς στις 28 Φλεβάρη απεργούμε.
Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη δεν το ξεχνά κανείς! Υποσχεθήκαμε ότι θα γίνουμε η φωνή όλων των νεκρών και θα το κάνουμε πράξη.
Γιατί απαιτούμε να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες. Να μη συγκαλυφθούν οι ένοχοι.
Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη έχει ιστορία, παρελθόν και παρόν. Στο χέρι μας είναι αυτή η ιστορία να μην έχει μέλλον.
Γιατί εμείς μπαίνουμε σε τρένα χωρίς γυρισμό, δουλεύουμε σε αρένες θανάτου, όπου κάθε 3 μέρες ένας εργάτης πεθαίνει εν ώρα δουλειάς, δουλεύουμε όλο και περισσότερο για τα κέρδη των λίγων ενώ οι ζωές μας χειροτερεύουν.
Γιατί οι αιτίες του εγκλήματος είναι ακόμη εδώ!
Απεργούμε για να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, να αδειάσουν σχολεία και σχολές και να βουλιάξουν οι πλατείες σε όλη τη χώρα από τα ποτάμια του λαού και της νεολαίας που θα φωνάξουν ξανά «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».
Ρία Αλτιπαρμακίδου, μέλος της προσωρινής διοίκησης του Σωματείου Εργατοϋπαλληλων σε εμπορικές και λοιπές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ιδιωτικού τομέα, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Κιλκις
