Δυσαναπλήρωτο κενό….
Γράφει ο Βασίλης Αθανασιάδης
Πριν πέντε χρόνια, στις 8 Δεκεμβρίου 2019, σύσσωμη η κοινωνία της Αξιούπολης μαζί με δεκάδες συναδέλφους σιδηροδρομικούς και φίλους από όλο τον νομό Κιλκίς, στον κατάμεστο ιστορικό ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου, αποχαιρετούσε έναν χαρισματικό άνθρωπο, κόσμημα της γενέτειρας του, τον αλησμόνητο Κώστα Γ. Μανασή.
Ο ιστορικός ιερός ναός του Αγίου Δημητρίου Αξιούπολης
Ο Κώστας γέννημα – θρέμμα της όμορφης Αξιούπολης, εργάστηκε για πάνω από 30 χρόνια στον Ο.Σ.Ε., στους σιδηροδρομικούς σταθμούς Πολυκάστρου και Ειδομένης και έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο ύστερα από πολυετή μάχη με την (επάρατο) νόσο.
Ο αλησμόνητος Κώστας στον σιδηροδρομικό σταθμό Ειδομένης, με φόντο μία από τις πρώτες ηλεκτροκίνητες μηχανές του Ο.Σ.Ε. Hellas Sprinter
Αστείρευτη η αγάπη για τον τόπο που γεννήθηκε. Έδωσε όλο του το είναι για την νεολαία υπηρετώντας τον αθλητισμό ως παράγοντας του Α.Σ. «Αλέξανδρος» (χειρόσφαιρο, πετοσφαίριση κ.α.).
Έδωσε το αίμα του για τον πάσχοντα συνάνθρωπο όντας πολλά χρόνια εθελοντής αιμοδότης, μέλος της «τράπεζας» αίματος Αξιούπολης.
Υπηρέτησε με πάθος το ερασιτεχνικό θέατρο, επί σειρά ετών, με πρωταγωνιστικό ρόλο σε πολλές παραστάσεις και με πολλές διακρίσεις, με τη Θεατρική Ομάδα της Αξιούπολης.
Από θεατρική παράσταση, δεξιά ο αλησμόνητος Κώστας Μανασής
Επί σκηνής η θεατρική ομάδα της Αξιούπολης
Θερμό χειροκρότημα.
Αγωνίστηκε ως πρόεδρος του μουσικού συλλόγου «Άξιον Εστί» για την χορωδία και την όλη δραστηριότητα του συλλόγου μέχρι το τέλος της ζωής του. Αλησμόνητη για όλα τα μέλη της χορωδίας η επίσκεψή και η εμφάνιση τους στο ιστορικό χωριό Ν. Μπελογιάνννης (των πολιτικών προσφύγων) στην Ουγγαρία.
Φωτογραφίες από εκδηλώσεις της χορωδίας
Προσέφερε τις υπηρεσίες του ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου καρκινοπαθών νομού Κιλκίς «Άγιος Ευγένιος ο Τραπεζούντιος».
Διέθεσε χρόνο και χρήμα για την συλλογή παλαιών φωτογραφιών της προπολεμικής Αξιούπολης – Βοέμιτσας και ιδιαίτερα της περιόδου του Α’ Π.Π. από Γαλλικά αρχεία, παρακαταθήκη για όσους θέλουν να γνωρίσουν την ιστορία του τόπου μας και της ομορφιές του πριν ένα αιώνα.
Από έκθεση του φωτογραφικού υλικού που συγκέντρωσε ο Κώστας
Ιδιαίτερη η αγάπη του για τον μοντελισμό και τα διοράματα τρένων
Έργο του Κώστα μετά από ατελείωτες ώρες προσωπικής ενασχόλησης για την δημιουργία του διοράματος. Ιδιαίτερα κατά τον τελευταίο χρόνο της ζωής του.
Κάθε απώλεια ανθρώπου είναι ένα μεγάλο πλήγμα για τους οικείους, για τους φίλους για τον τόπο του.
……. όλοι μας λέμε «ουδείς αναντικατάστατος»…. και όμως εσύ ΚΩΣΤΑ με την ανιδιοτελή προσφορά σου μια ζωή για την Αξιούπολη, για την νεολαία, τον πολιτισμό, τον τόπο σου και τους ανθρώπους του….. άφησες ένα δυσαναπλήρωτο κενό… μας λείπεις ! Και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο έντονη γίνεται η απουσία σου από τα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΑΣΗ
Υ.Γ. Τραγική ειρωνεία/σύμπτωση (;) 8 Δεκεμβρίου 2021 και ακριβώς δύο χρόνια από τον αποχαιρετισμό του Κώστα και πάλι σύσσωμη η κοινωνία της Αξιούπολης και όχι μόνο αποχαιρέτισε με πόνο ψυχής απ τον ίδιο Ναό στις 12 το μεσημέρι, άλλο ένα άξιο τέκνο της πόλης και του νομού μας, τον Γιάννη Πολυχρονίδη, με τεράστια προσφορά στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση ως δήμαρχος επί τέσσερις τετραετίες.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗ
Η ανάρτησή μου αυτή, ας είναι ένα κερί στη μνήμη των σπάνιων αυτών ανθρώπων, συνδημοτών μας, με αφορμή τη συμπλήρωση 5 χρόνων από το θάνατο του Κώστα Μανασή (συνάδελφος Σιδηροδρομικός/Σταθμάρχης) και 3 χρόνων από τον θάνατο του Γιάννη Πολυχρονίδη.
