Εύσημα σε συμπολίτη με βίο που δίνει φωτεινό παράδειγμα

Από τον τακτικό αναγνώστη και συνεργάτη Νίκο Κουζίνη λάβαμε το ακόλουθο ενημερωτικό κείμενο:

«Από χρόνια, αν κάποιος επισκεπτόταν την πλατεία του Σιδηροδρομικού Σταθμού Μουριών, θα συναντούσε έναν ακαλαίσθητο χώρο, που την μόνη εντύπωση, που θα αποκόμιζε ήταν απέχθεια, εγκατάλειψη και θλίψη.

Το συντριβάνι γεμάτο βρωμιές και πέτρες. Τα παγκάκια σε άθλια κατάσταση, σπασμένα και άβαφα. Το πλακόστρωτο με σημαντικές φθορές. Ο παρακείμενος κήπος παρατημένος στην τύχη του.

Το αρχιτεκτονικώς όμορφο κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού με τις πόρτες ορθάνοιχτες να χάσκουν.και τους τοίχους του με τους σοβάδες σε αρκετά σημεία ξεφτισμένους και γεμάτους με τις υπογραφές του κάθε λογής καψούρη, θύμιζε παλιές ταινίες «Φαρ-Ουέστ».

Η όλη «εικόνα» δεν μας τιμούσε, αλλά θα το πω, ότι στο τέλος-τέλος μήπως αυτή και μας άξιζε.

Οι μανάδες αφήνανε τους καλομαθημένους κανακάρηδές τους, να πετάνε πέτρες στο συντριβάνι.

Οι «περιβαλλοντολογικώς» εκπαιδευμένοι από το σχολείο νεαροί, καθισμένοι στις πλάτες από τα παγκάκια και τα πόδια στο κάθισμα, έτρωγαν αμέριμνοι τα σάντουιτς και πετούσαν τα χαρτιά στον γύρω χώρο. Οι πεινασμένοι σκύλοι ανακάτευαν τα συνήθως γεμάτα δοχεία απορριμμάτων της πλατείας ψάχνοντας για καμμιά πεταμένη λιχουδιά.

Και, βέβαίως η δεσμευτική αδιαφορία του ΟΣΕ γιά τον σταθμό του, δεν περιγράφεται με λόγια.

Απορώ πώς με τόσο σκουπιδομάνι στις γραμμές δεν εκτροχιάσθηκε κανένα τραίνο.

Ο συμπολίτης μας Χρόνης Παπαβραμίδης, με δικά του έξοδα, υλικά και επίβλεψη, κατόρθωσε αυτήν την «εικόνα» να την ανατρέψει ριζικώς. Τις εργασίες, που έγιναν στον χώρο, θα τις ζήλευε και ο κάθε δήμαρχος.

Το συντριβάνι καθαρίστηκε.

Το πλακόστρωτο αποκαταστάθηκε και περάστηκε με ειδικό βερνίκι. Ο κήπος, επί τέλους, έγινε …κήπος, με νέα καλλωπιστικά φυτά. Τα παγκάκια αλλάχθηκαν με νέα μεταλλικά, βαμμένα μάλιστα με διαφορετικά χρώματα. Γενικώς όλος ο χώρος εξωραϊσθηκε.

Ο δε σταθμός βάφτηκε εξ ολοκλήρου στα αρχικά του χρώματα, και δεν θυμίζει σε τίποτε αυτό που ήταν πριν. Σημαιοστολισμένος, μάλιστα, και με την σημαία του Πόντου, αφήνει μία φευγαλέα καλαίσθητη εντύπωση γιά τους ταξιδιώτες των συρμών, αλλά, κυρίως, γιά τους κατοίκους, που πλέον επαφίεται στην δική τους ευαισθησία να χαίρονται και να χρησιμοποιούν κοσμίως τον χώρο.

Και, βεβαίως, η δημοτική αρχή να περιφρουρήσει την ευταξία και να συνεχίσει με την συντήρηση, το έργο που έβαλε σε νέο δρόμο ο εν λόγω συμπολίτης μας.

Εκτιμώντας αυτήν την πρωτοβουλία, η δημοτική αρχή αλλά και ο ΟΣΕ θα πρέπει να κάνουν τα δέοντα ως ελάχιστο χρέος προς τον συμπολίτη μας. Είναι το ελάχιστο, που εμείς, ως συμπολίτες του, απαιτούμε από τον δήμο Κιλκίς, ώστε το παράδειγμά του να βρει και άλλους μιμητές.

Μπράβο Χρόνη Παπαβραμίδη».