Ο ΠΑΟΝΕ Επτάλοφου κυπελλούχος 2016-17 της Ε.Π.Σ.Κιλκίς
Ο ηττηθείς έφτασε γιά τέταρτη χρονιά στην «πηγή» και «δεν ήπιε νερό».
Το τέρμα, που έμελλε να κρίνει την έκβαση του αγώνα σημείωσε ο …«αειθαλής» άσσος του ελληνικού ποδοσφαίρου Σάββας Παντελιάδης στο 25’, σε έναν ονειρικό «επίλογο» της λαμπρής σταδιοδρομίας του στην ομάδα της γενέτειράς του, από την οποία την ξεκίνησε.
Συγχρόνως γιόρτασε κατά τον ποδοσφαιρικό πλέον επιθυμητό στόχο την χρονιά κατά την οποία κλείνει τα …«στρογγυλά» σαράντα!
Ωστόσο, ο τελικός στιγματίσθηκε από τις ταυχρόνες τέσσερε αποβολές ύστερα από συμπλοκή παικτών και παραγόντων των δύο ομάδων, στην απόλυτη επίδοση κόκκινων καρτών σε τελικό κυπέλλου ΕΠΣΚ, οι οποίες και τον κατέταξαν στον πιό …«μαύρο» της ιστορίας του θεσμού!
Ολα ξεκίνηαν από ένα υπερμέτρως «σκληρό» φάουλ του Μ.Κουτσάγια του ΠΑΟΚ στο 44’, στο οποίο αντέδρασε βιαιοπραγώντας ο Νικολαϊδης του ΠΑΟΝΕ. Τα πνεύματα «άναψαν» και ακολούθησε σύρραξη εντός αγωνιστικού χώρου και μπροστά στους πάγκους.
Η κατάσταση εκτονώθηκε και η ηρεμία επανήλθε χάρη στην παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων, και αφού ο διαιτητής Θανάσης Σέζος εδειξε την άγουσα στα αποδυτήρια στους Αλεξανδράκη και Νικολαϊδη του ΠΑΟΝΕ και στους Μ.Κουτσάγια και Ευθυμιάδη του ΠΑΟΚ.
Στο πρώτο ημιχρόνιο ο ΠΑΟΝΕ ήταν καλύτερος και διαιτήρησε επί περισσότερα διαστήματα την εδαφική υπεροχή, όμως ήταν ο ΠΑΟΚ που φάνηκε πιό απειλητικός, με τους Μ.Κουτσάγια στο 24’ και Αλμασίδη στο 35’.
Αντιστροφή ρόλων στην επανάληψη με τον ΠΑΟΚ να πιέζει κατά το μεγαλύτερο διάστημα, αλλά τον ΠΑΟΝΕ να φτάνει πιό κοντά στην επίτευξη τέρματος με τους Αγαθαγγελίδη στο 63’ και Σουμέλα στο 84’.
Και οι δύο ομάδες δεν κατάφεραν να απαλλαγούν από τα «δεσμά» του άγχους, της νευρικότητας και εν τέλει της μετριότητας, με επακόλουθο ο φετινός τελικός, με αμιγώς αγωνιστικά κριτήρια, να μην συγκαταλέγεται στους αξέχαστους ή σε εκείνους που απασχολούν επί πολύ καιρό την φίλαθλο κοινή γνώμη.
Αντιθέτως, όπως αναφέρθηκε θα μείνει βαθειά χαραγμένος στην συλλογική αθλητική μνήμη γιά την θλιβερή επίδοση των τεσσάρων κόκκινων καρτών, που θα μπορούσαν να ήταν περισσότερες, αν η διαιτησία προσηλωνόταν σχολαστικώς στο γράμμα του κανονισμού και «προσπερνούσε» την τεταμένη ατμόσφαιρα, απόρροια της οποίας υπήρξε η προαναφερθείσα ένταση και εκτροπή.
Ευτυχώς, που η διαχείριση του συγκεκριμένου προβλήματος υπηρξε η σε μεγάλο βαθμό ενδεδειγμένη από πλευράς της διαιτησίας του Θανάση Σέζου, με συνεργάτες τους Τάσο Ασβεστόπουλο και Πέτρο Παπαδόπουλο και τέταρτο τον Θεόφιλο Παπαδόπουλο.
