Γονέας 1 είναι μόνο μία
Για τη Γαλλία θα συζητήσουμε στις παρακάτω γραμμές και πιο συγκεκριμένα για την απόφαση της κυβέρνησης να καταθέσει τροπολογία, για την αναφορά των γονέων σε επίσημα έγγραφα που είναι απαραίτητο. Πιο συγκεκριμένα για να μην υπάρχει φυλετικός διαχωρισμός, για παράδειγμα όταν ένα παιδί πάει για να γραφτεί στο σχολείο και συμπληρώνει κάποια χαρτιά εκεί δεν θα αναφέρεται «Όνομα μητρός» και «Όνομα πατρός» αλλά «Γονέας 1» και «Γονέας 2». Η υπουργός, μάλιστα, που εισήγαγε την τροπολογία δήλωσε πως «Είναι αναχρονιστική η διάκριση της οικογένειας».
Ή κοιμόμουν κάποια χρόνια ή έχουν παιχτεί κάποια επεισόδια που έχω χάσει, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς! Αποδεχθήκαμε, δυστυχώς όχι όλοι, αλλά μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας την ύπαρξη και την νομιμότητα των ομόφυλων ζευγαριών. Όλα καλά μέχρι εδώ. Πότε αποδεχθήκαμε και που βασιστήκαμε, το ότι μπορούν να έχουν παιδιά τα ομόφυλα ζευγάρια; Μπορείτε να μου στείλετε στοιχεία για αυτό; Είμαστε κομπλέ δηλαδή με αυτό; Δεν υπάρχει διαφορά στη διαμόρφωση του ανθρώπου αν αυτό έχει ετερόφυλους και ομόφυλους γονείς; Αν το έχουμε αποφασίσει σαν κοινωνία να το δεχτώ, αλλά επιτρέψτε μου να έχω τις επιφυλάξεις μου, γιατί δεν έχω επιχειρήματα και στοιχεία.
Επίσης, από πότε υπάρχει «Διάκριση οικογενείας» αν πούμε ότι αυτή είναι η Μαρία η μαμά μου και αυτός ο Κώστας ο μπαμπάς μου; Ένιωσε ποτέ κάποιος άσχημα με αυτό; Δηλαδή για να περάσουμε κάτι «προχωρημένο» πρέπει να αμαυρώσουμε ότι ίσχυε; Πρέπει να πούμε ότι ήταν κακό και για αυτό θέλουμε να το αλλάξουμε; Καθήστε ρε παιδιά. Να εξελίσσουμε τις κοινωνίες και τον κόσμο μας, αλλά να μην περιθωριοποιούμε και τα ισχύοντα. Να κρατάμε τα καλά και να βελτιώνουμε τα κακώς κείμενα, αλλά το «ότι είναι παλιό είναι και καταδικαστέο», δεν μπορώ να το δεχτώ.
Η ισοπέδωση πραγμάτων που κοινωνίες έφτιαξαν είναι για μένα τεράστιο λάθος. Αντίθετα έχουμε ανάγκη τη βελτίωση τους, την εξέλιξη τους και την προσαρμογή τους στις οποιεσδήποτε συνθήκες επικρατούν στις κοινωνίες της δικής μας εποχής. Η μάνα είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς άλλος να γίνει, ούτε να νιώσει. Καταλαβαίνω ότι χρειάζονται αλλαγές σε πολλά πράγματα για να προσαρμοστεί μια κοινωνία σε νέες συνθήκες αλλά πρέπει αυτές οι αλλαγές να γίνονται ομαλά, με επιχειρήματα και όχι με αφορισμούς, με μελέτη και σωστή προσαρμογή και όχι με περιθωριοποίηση της αντίθετης άποψης. Γιατί δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Πόσο μάλλον ότι μιλάμε για οικογένειες.
