Ένας χρόνος, χωρίς τον μπάρμπα-Τάκη

Γράφει ο Βασίλης Αθανασιάδης

Ακριβώς πριν ένα χρόνο, στις 19 Οκτώβρη 2021, άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικία 97 ετών ο μπάρμπα-Τάκης Ιωαννίδης, ο τελευταίος επιζών πρόσφυγας από το Σιναπλί.(Σινάποβο)

Ο μπάρμπα-Τάκης ήταν το δεύτερο από τα τρία αγόρια (Βασίλης, Τάκης, Γιάννης) του Παναγιώτη και της Μαρία Ιωαννίδη που ήρθαν πρόσφυγες στο Καρασούλι (Πολύκαστρο) το φθινόπωρο του 1924 απο το Σιναπλί (Σινάποβο) της Ανατολικής Ρωμυλίας.

Η οικογένεια του Παναγιώτη και της Μαρίας ήταν από τις τελευταίες που αναχώρησε από το Σιναπλί λόγω της προχωρημένης εγκυμοσύνης της Μαρίας και της γέννησης του Τάκη.

Ο μπάρμπα-Τάκης ήταν ο μικρότερος ηλικιακά πρὀσφυγας από το Σιναπλί, αφού η οικογένειά του αναχώρησε από το γενέθλιο τόπο όταν αυτός ήταν 9 ημερών.

Ο θάνατος του στις 19 Οκτώβρη 2021 σήμανε και το τέλος των Σιναπλιωτών Πολυκαστρινών που γεννήθηκαν στην αλησμόνητη πατρίδα και ήρθαν στην νέα πατρίδα στο Καρασούλι (Πολύκαστρο) το φθινόπωρο του 1924.

Από τα παιδικά του χρόνια μαζί με τους γονείς, τα αδέρφια και τις αδελφές του αγωνίστηκαν σκληρά για την επιβίωση και την βελτίωση των συνθηκών ζωής στη νέα πατρίδα.

Ο μπάρμπα-Τάκης δούλεψε στα χωράφια, στον ευλογημένο κάμπο του Πολυκάστρου, ασχολήθηκε και με την κτηνοτροφία, εργάστηκε και στην ανακατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής και της σιδηράς γέφυρας του Αξιοὐ, επί δύο χρόνια.

Νυμφεύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1951 την Θεοδώρα Βακαλούδη, με την οποία απέκτησε 3 υπέροχες κόρες την Μαρία, την Μαρίνα και την Ιωάννα (Νούλα), οι οποίες του χάρισαν εγγόνια και δισέγγονα τα οποία υπεραγαπούσε και του ανταποδίδανε την αγάπη.

Με την αγαπημένη του σύζυγο την Θεοδώρα έζησαν αρμονικότατα για πάνω από 70 χρόνια αντιμετωπίζοντας όλες τι αντιξοότητες στη ζωή με εγκαρτέρηση , υπομονή και κατανόηση, αλλά και της χαρές που δίνει η ζωή με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα, πάντοτε με πολύ αγάπη.

Ο μπάρμπα-Τάκης ήταν σε όλα “ήπιων” τόνων ευγενέστατος, γλυκύτατος άνθρωπος πράος καλοκάγαθος και πολύ Θεοσεβής, αγαπούσε τις παραδόσεις και πρόσφερε πάρα πολλά χρηστικά αντικείμενα στο υπέροχο λαογραφικό μουσείο του Συλλόγου Ανατολικορωμυλιωτών Πολυκάστρου που σήμερα το επιμελείται η εγγονή του αδελφού του, Βασίλη, κα Παγώνα Κ. Ιωαννίδου.

Ιδιαίτερη η αγάπη και η φροντίδα του για το αμπέλι από το οποίο έκαμνε ο ίδιος το τσίπουρο του και το κρασί του, από αυτό το αμπέλι που ήταν προίκα της κυρά Θοδώρας και το οποίο ήταν ίδιας ηλικίας με τη σύζυγό του αφού φυτεύτηκε το 1929, έτος γεννήσεως και της κυρά Θοδώρας.

Ο μπάρμπα-Τάκης έφυγε ήρεμα, στο σπίτι του με ολόγυρα του την κυρά Θοδώρα και τα παιδιά του που τον φρόντιζαν με πολύ αγάπη και σεβασμό μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Ήταν ο τελευταίος επιζών πρόσφυγας που εγεννήθη στο Σιναπλί

της Ανατολικής Ρωμυλίας.

Μπάρμπα-Τάκη καλό παράδεισο εκεί παρέα με όλους τους προγόνους σου.

Δε σε ξεχνάμε.