Αρθρογραφία

Η ανάγκη γιά χαλάρωση δεν κοιτάζει… κρίση!

Χειμώνιασε, επί τέλους, για τα καλά, και πολύ καλά έκανε. Εν τάξει όλοι αγαπάμε το Καλοκαίρι, αλλά η κάθε εποχή έχει τις ωραίες της εικόνες και στιγμές. Έτσι και το Φθινόπωρο. Είναι η εποχή που αρχίζουν τα πρώτα κρύα και εσύ αρχίζεις και φοράς εκείνα τα ωραία τα ζεστά, τα μάλλινά σου, που μία Κυριακή είχες τακτοποιήσει μπροστά μπροστά στη ντουλάπα διότι… Χειμώνας έρχεται. Είναι η εποχή, που αρχίζει να αχνίζει ο καφές σου και η μυρωδιά να σκορπίζει παντού μέσα στο σπίτι και τη δουλειά. Είναι η εποχή της κουβερτούλας και της αγκαλιάς.

Στο Κιλκίς παρατήρησα στις τελευταίες εξορμήσεις μου στη νυχτερινή ζωή της πόλης (όση έχει τέλος πάντων), ότι τελικώς δεν πίνουμε μόνο καφέ ή βγαίνουμε το βράδυ για ένα «ποτάκι», αλλά πλέον, ίσως περισσότερο από άλλες φορές, καθώς και οι επιλογές μας αυξήθηκαν. Βγαίνουμε πολύ και πολλοί για ρετσίνα ή κρασάκι και μεζεδάκι.

Μικρομέγαλα μαγαζάκια, ταβερνάκια, μεζεδοπωλεία αυξήθηκαν στην πόλη και γεμίζουν ασφυκτικά παρέες που έχουν ανάγκη να χαλαρώσουν, συντροφιά με λίγο αλκοόλ και μερικά μεζεδάκια πάνω στο τραπέζι για την όρεξη (εντάξει για τους πιο ορεξάτους τα μεζεδάκια μπορεί να γίνουν και μερίδες). Ο κόσμος έχει ανάγκη να χαθεί γύρω από ένα τραπέζι, να συνομιλήσει και να περάσει μερικές ώρες πολύ ποιοτικά και όχι απλά κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον κρατώντας ένα ποτό και ακούγοντας μουσική σε ένταση που εμποδίζει την ανθρώπινη επαφή, την κουβέντα.

Διότι αυτή η φάση σου μένει. Η κουβέντα, η επικοινωνία, οι γεύσεις των φαγητών και της ρετσίνας ή του κρασιού, αυτά δημιουργούν τα συναισθήματα που ευθύνονται για τις στιγμές που μένουν και έχουμε να θυμόμαστε όταν αναπολούμε το παρελθόν. Και έχουμε ανάγκη αυτές τις στιγμές. Μας γεμίζει η επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους. Η συζήτηση και η διαφωνία, τα νέα πράγματα που μαθαίνουμε ή τα σχέδια που κάνουμε. Ο σχολιασμός της επικαιρότητας και η «κοινωνική κριτική». Όλα αυτά δημιουργούν την ωραία παρεΐστικη ατμόσφαιρα που υπάρχει γύρω από τα τραπέζια που βρίσκονται στα μεζεδοπωλεία και τα μικρά ταβερνάκια της πόλης.

Χαίρομαι, που βλέπω αυτήν την φάση να μεγαλώνει, διότι και εμένα μου αρέσει πολύ. Στείλτε μήνυμα σε φίλους και γνωστούς και κανονίστε σύντομα μια ανάλογη εξόρμηση. Άντε τι κάθεστε;

Περισσότερα

Δυσαναπλήρωτο κενό….

Πριν πέντε χρόνια, στις 8 Δεκεμβρίου 2019, σύσσωμη η κοινωνία της Αξιούπολης μαζί με δεκάδες συναδέλφους σιδηροδρομικούς και φίλους από […]

ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 200 ΧΡΟΝΙΑ

Στον πρόλογο του βιβλίου μου «ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ 1913-1940» σημείωνα: «Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση του Κιλκίς, η ιστορία της […]

Δείτε ακόμα