Την 83η επέτειο της μάχης κατά των Βουλγάρων εισβολέων τιμούν οι Εύζωνοι
Συμπληρώνονται φέτος 83 χρόνια από την ηρωική μάχη των κατοίκων των Ευζώνων κατά των συμμάχων της ναζιστικής Γερμανίας Βουλγάρων εισβολέων.
Ήταν και τότε, το 1944, Παρασκευή 25 Απριλίου ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής, όπως φέτος, που δόθηκε αυτή η άγνωστη στο ευρύ κοινό πανελλήνιο μάχη, που απετέλεσε μία από τις πρώτες πράξεις αντίστασης του λαού μας ενάντια στις δυνάμεις του φασιστικού ολοκληρωτισμού.
Οι σχετικές εκδηλώσεις μνήμης θα πραγματοποιηθούν Παρασκευή 10.5.24 σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
-07.00: Όρθρος και πανηγυρική θεία λειτουργία στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
-09.50: Δοξολογία και αρχιερατικό μνημόσυνο.
-10.20: Τελετή στο Ηρώον του χωριού με επιμνημόσυνη δέηση, εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας, προσκλητήριο νεκρών, κατάθεση στεφάνων, τήρηση σιγής ενός λεπτού και ανάκρουση του εθνικού ύμνου.
Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει η Θεοπίστη Σιδηροπούλου.
Θα ακολουθήσει παρουσίαση Ποντιακών χορών από τον Ποντιακό σύλλογο Ποντοηράκλειας “Διγενής Ακρίτας”.
Το χρονικό
Ένα από τα χρονολογικά πρώτα και εννοιολογικά πλέον αξιόλογα επεισόδια της μεγάλης Εθνικής Αντίστασης όλων των Ελλήνων είναι η μάχη των Ευζώνων στις 25 Απριλίου 1941.
Φέτος εορτάζεται η 71η επέτειος της ιστορικής αυτής μάχης της εισβολής των Βουλγάρων κομιτατζήδων στο ακριτικό χωριό, που σκοπό είχε τον εκφοβισμό των κατοίκων, λίγες ημέρες μετά την εισβολή των Γερμανών, και την κατοχή της χώρας μας. Την 20η Απριλίου 1941 ομάδα ενόπλων Βουλγάρων εισβάλλει στο χωριό και υψώνει βουλγαρική σημαία στον ιστό του δημοτικού σχολείου.
Το γεγονός αυτό ερεθίζει την εθνική υπερηφάνεια των κατοίκων του χωριού, οι οποίοι σε λίγες ώρες κατεβάζουν και σχίζουν την σημαία αυτή με πρωτεργάτες τους Γεώργιο Αθανασιάδη και Χρήστο Χιονίδη.
Η πράξη αυτή εξοργίζει τους Βουλγάρους, οι οποίοι πίστευαν ότι ο υποδουλωμένος πιά λαός θα δεχθεί μοιρολατρικά πλέον τις δικές τους επιβουλές.
Ανήμερα της 25ης Απριλίου μεγάλος αριθμός ενόπλων Βουλγάρων εισβάλλει στο χωριό μετά από πολύωρη μάχη, στην οποία ενεπλάκησαν με κατοίκους του χωριού και πατριώτες από τα γειτονικά χωριά που έσπευσαν να βοηθήσουν.
Ακολουθούν λεηλασίες, βιαιοπραγίες εις βάρος του άμαχου πληθυσμού.
Τροφές, ενδύματα λογής-λογής και προίκες κοριτσιών μεταφέρθηκαν με κάρα πέρα από τα σύνορα.
Οσοι από τους άμαχους συνελήφθησαν μεταφέρθηκαν ως όμηροι στην Γευγελή, για να εκτελεσθούν. Η διάσωση των ομήρων έγινε από κλιμάκιο της γερμανικής φρουράς, που έδρευε στην Αξιούπολη, η οποία ειδοποιήθηκε από τον δεκαεπτάχρονο Σωκράτη Ακριτίδη, κάτοικο Μικροδάσους, ο οποίος μετέβη στην Αξιούπολη με ποδήλατο. Από τους ομήρους κρατήθηκαν δώδεκα από τους ενόπλους, οι οποίοι επί τρίμηνο κλείστηκαν στις φυλακές της Γευγελής όπου υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια με αποτέλεσμα ο Μιλτιάδης Κουρτίδης να υποκύψει από τα βαριά τραύματα λίγες ημέρες μετά την αποφυλάκισή του. Κατά την μάχη της 25ης Απριλίου εφονεύθηκαν οι συγχωριανοί Αλέξανδρος Γρηγοριαδης και Συμεών Ιωαννίδης ενώ υπήρξαν και αρκετοί τραυματίες.
Το ιστορικό αυτό γεγονός της 25ης Απριλίου 1941, που τιμάται πάντοτε ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής, δεν είναι απλώς μία σελίδα στην Ιστορία. Είναι βιβλίο ολόκληρο, είναι η εθνική τοπική μας αντίσταση ενάντια στην σλαβοκίνητη επιβουλή κατά της Μακεδονίας μας.
Οι Εύζωνοι τότε στάθηκαν χωρίς υπερβολές οι νέες Θερμοπύλες του έθνους μας στο μεταίχμιο της ελληνικής Μακεδονίας και θα στέκονται πάντα πραγματικοί ακρίτες των συνόρων και ασπίδα του έθνους ενάντια σε κάθε ξένη επιβουλή.
