Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών: «Πόσο κοστίζουν οι ζωές μας;»
Εντατικοποίηση, ατέλειωτες ώρες δουλειάς, γενίκευση της εργολαβοποίησης, διαρκής πίεση από την εργοδοσία για αύξηση της παραγωγικότητας. Μέτρα υγείας και ασφάλειας που θεωρούνται «κόστος», ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό στην Επιθεώρηση Εργασίας που λειτουργούν ως πράσινο φως για την εργοδοτική ασυδοσία.
Τα παραπάνω είναι μερικά από όσα έχουν μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε «αρένες θανάτου» με τους εργαζόμενους να ξεκινούν από το σπίτι για το μεροκάματο και να μην ξέρουν αν θα επιστρέψουν υγιείς, αρτιμελείς και σώοι.
Όπως καταγράφεται στην Έκθεση Απολογισμού της Επιθεώρησης Εργασίας, από 11.957 το 2021, τα εργατικά ατυχήματα εκτοξεύτηκαν σε 14.388 το 2022 και σε 14.920 το 2023. Σχετικά με το 2024, η Επιθεώρηση Εργασίας, μέχρι τις 25 Ιουνίου είχε καταγράψει 7.800 ατυχήματα, δηλαδή 44 την ημέρα! Περισσότεροι από 115 συνάδελφοί μας έχουν σκοτωθεί το 2024 εν ώρα εργασίας. Μιλάμε δηλαδή για 1 νεκρό εργάτη ανά 3 μέρες.
Αν λάβουμε υπόψη ότι σύμφωνα με την Eurostat στην χώρα μας καταγράφεται μόνο το 30-40% των εργατικών ατυχημάτων, ο αριθμός διπλασιάζεται ή και τριπλασιάζεται.
Είναι κοινό μυστικό άλλωστε ότι σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος η εργοδοσία ζητάει από τον εργαζόμενο να κάνει «μόκο» και να επισκεφθεί έναν ιδιώτη γιατρό της αρεσκείας της…
Πίσω λοιπόν από την ανάπτυξη, την πολυδιαφημιζόμενη κερδοφορία των εκατομμυρίων ευρώ και τις συχνές βραβεύσεις και πρωτιές των βιομηχάνων του Κιλκίς «κρύβονται» άσχημες έως και άθλιες συνθήκες δουλειάς, ελλιπή μέτρα ασφάλειας και πρόληψης των επαγγελματικών ασθενειών, κρύβονται 10 και 12 ώρες δουλειάς ,6ημερα και εντατικοποίηση….
Το εργοδοτικό έγκλημα που στέρησε την ζωή του συναδέλφου μας Βασίλη Αϊβαζίδη, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία… Προηγήθηκε ο ακρωτηριασμός της συναδέλφισσας Βάσως στο εργοστάσιο της ARTOMA , το σοβαρό εργατικό ατύχημα στις πρέσες της ALUMIL, ο θάνατος του συναδέλφου στην βιομηχανία TORRE, του συναδέλφου εργολαβικής εταιρείας στις γραμμές του ΟΣΕ στην Ειδομένη, ο τραυματισμός της συναδέλφισσας στον τομέα καθαριότητας του δήμου Κιλκίς και άλλα πολλά…
Δεν είναι λοιπόν ούτε «η κακιά η ώρα» που οδηγεί στα εργατικά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς, ούτε η απερισκεψία των εργαζομένων. Είναι ότι οι χώροι δουλειάς και τα εργοτάξια στον νομό μας όπως -και πανελλαδικά- λειτουργούν ως ξέφραγο αμπέλι, χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους τόσο στα πρωτόκολλα ασφαλείας, τους τεχνικούς ελέγχους , της κατάρτισης των εργαζομένων, της τήρησης των πρωτοκόλλων συντήρησης των μηχανημάτων, της κατάλληλης πιστοποίησης των μηχανημάτων, των μέτρων ατομικής προστασίας.
Ποιος όμως θα ελέγξει το πόσο ασφαλείς είναι οι χώροι στους οποίους εργαζόμαστε καθώς είναι συστηματική η απαξίωση της Επιθεώρησης Εργασίας με τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και τις αναγκαίες υλικοτεχνικές υποδομές. Μόνο για τον νομό του Κιλκίς, με την δεύτερη μεγαλύτερη Βιομηχανική Περιοχή στην χώρα και τους χιλιάδες εργαζόμενους σε αυτήν, αντιστοιχούν δύο εργαζόμενοι στο ΣΕΠΕ και το τμήμα Επιθεώρησης Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία να εδρεύει στην Θεσσαλονίκη!
Η μόνη «δικλείδα ασφαλείας» για τους εργάτες και τις εργάτριες του Κιλκίς είναι η οργανωμένη απάντησή τους μέσα από τα σωματεία τους, η δημιουργία νέων σε όσο περισσότερους χώρους δουλειάς, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και αιτήματα για ενίσχυση των μέτρων ασφάλειας και υγείας, κόντρα στα εξοντωτικά ωράρια και την εντατικοποίηση που αυξάνουν τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος. Είναι η διεκδίκηση για στελέχωση του ΣΕΠΕ με τμήμα για την Ασφάλεια και Υγεία στην Εργασία και στον νομό μας, η αναβάθμιση των δομών Υγείας στον νομό και η δημιουργία σταθμού ΕΚΑΒ στην ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου.
Αυτό αποδεικνύεται από την ίδια την πείρα των αποτελεσμάτων της δράσης και της συλλογικής διεκδίκησης μέσα από τα Συνδικάτα, με τρανό το παράδειγμα των εργαζομένων της COSCO όπου ο θάνατος συναδέλφου ήταν η σπίθα που άναψε το φιτίλι ώστε όλο και περισσότεροι να οργανωθούν στο Σωματείο τους και να πιέσουν μέσα από αγώνες για μέτρα ασφάλειας στον χώρο εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, ανθρώπινα ωράρια . Αυτό αποδεικνύει και η πείρα και εδώ στον νομό μας, όταν ήταν ακόμα ενεργό το Συνδικάτο Οικοδόμων Κιλκίς και αποτελούσε το αποκούμπι των οικοδόμων στην περιοχή μας.
Για να μην θρηνήσουμε κι άλλον συνάδελφο στον βωμό των κερδών τους. Στο σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» απαντάμε «ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ».
Σταυρούλα Νικολαΐδου, μέλος Δ.Σ του Συνδικάτου Γάλακτος -Τροφίμων -Ποτών Κ. Μακεδονίας
