Συνεννόηση και συνεργασία
Γράφει ο Σταύρος Φάσσος
Συμπληρώθηκαν πέρυσι σαράντα χρόνια από τότε που το πετόσφαιρο ή βόλλεϋμπωλ προσέλαβε μορφή οργανωμένου συλλογικού χώρου και στον νομό Κιλκίς, εκεί που έως τότε η ενασχόληση των νέων με αυτό περιοριζόταν σε επίπεδο σχολικού, προσκοπικού και στρατιωτικού αθλητισμού.
Η φετινή «είσοδος» στην πεντηκοστή δεκαετία της ύπαρξής του βρίσκει το κιλκισιώτικο πετόσφαιρο να συνεχίζει μία πορεία διακυμάνσεων, στην οποία εναλλάσσονται εξάρσεις με «νεκρά» διαστήματα. Μία πορεία, που έως τώρα δεν το οδήγησε ούτε σε περίοπτη θέση στο «οικοδόμημα» του ελληνικού ούτε, όμως, στην αφάνεια.
Η «αφετηρία» ήταν στις αρχές τις δεκαετίας του ’80, με την ομάδα ανδρών του ΓΑΣ Κιλκίς να καταξιώνεται ως η τρίτη σε δυναμικότητα σε επίπεδο Κ.Μακεδονίας.
Ακολούθησε η «χρυσή» εποχή της ομάδας γυναικών του Αλέξανδρου Αξιούπολης η οποία:
– Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 έως τις αρχές του ’90 κυριάρχησε στην Κ.Μακεδονία, κατακτώντας το πρωτάθλημα πέντε συνεχείς περιόδους χωρίς απώλεια σετ!
– Κατά το ίδιο διάστημα, και συγκεκριμένα κατά την περίοδο αναδιαμόρφωσης των εθνικών κατηγοριών, έχασε την άνοδο στην ανώτερη (α1) για… ένα σετ και την α2 για…λίγους πόντους, ενώ συμμετέσχε στο πρωτάθλημα της β’!
Κατόπιν φτάσαμε στο δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 2010 με τον Αίαντα Κιλκίς να κατακτά τον τίτλο του πρωταθλητή γυναικών ΚΔ Μακεδονίας και να αγωνίζεται τόσο στην γ’ όσο και στην β’ εθνική, που άλλαξαν για άλλη μία φορά μορφή, και τον Άτλαντα Κιλκίς να συμμετέχει στο περιφερειακό πρωτάθλημα ΚΔ Μακεδονίας ανδρών με την μορφή περιφερειακού ομίλου γ’ εθνικής κατηγορίας.
Καθ’ όλη αυτήν την «διαδρομή» όλοι οι προαναφερθέντες συλλογικοί φορείς του νομού έθεσαν σε λειτουργία τμήματα υποδομής ή ηλιακών κατηγοριών και «ακαδημιών», σε μία προσπάθεια ανάπτυξης και προόδου του αθλήματος σ’ αυτόν. Κάποιες από τις μονάδες αυτών των τμημάτων παρουσίασαν ταλέντο και δυνατότητες, που τις επέτρεψαν να μετεγγραφούν σε συλλόγους υψηλοτέρου επιπέδου και δυναμικότητας και να ακολουθήσουν τον δικό τους προσωπικό «δρόμο».
Ωστόσο, αυτή η γενική προσπάθεια πάντοτε παρέμενε ημιτελής ή, έστω, δεν ήταν αδιάκοπη και επίμονη λόγω είτε εσωτερικών θεμάτων στους συλλόγους είτε ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή είτε συγκυριών σαν την δυσμενέστατη οικονομική των τελευταίων αρκετών χρόνων, σε συνδυασμό με το ότι στον νομό Κιλκίς το πετόσφαιρο ή βόλλεϋμπωλ πάντα εκινείτο και συνεχίζει να κινείται στην «σκιά» δημοφιλέστερων αθλημάτων όπως π.χ. το ποδόσφαιρο, το καλαθόσφαιρο (μπάσκετμπωλ, όχι… «σκέτο» μπάσκετ) και το χειρόσφαιρο (χαντμπωλ). Στους προαναφερθέντες αρνητικούς παράγοντες μπορεί να πει κανείς, ότι λειτουργούν ως «αντίβαρο»:
– Η αισθητή μετά την «είσοδο» στον 21ο αιώνα βελτίωση της γηπεδικής υποδομής, με τον νομό να διαθέτει πλέον οκτώ κλειστά γυμναστήρια με προδιαγραφές οργανωμένου αθλητισμού συν αρκετές αίθουσες αθλοπαιδιών σχολικών μονάδων έναντι του… σχεδόν τίποτε της δεκαετίας του ’80 και των ελαχίστων ή στοιχειωδών υποδομών των επόμενων δύο δεκαετιών,
– Η κατά την περίοδο της κρίσης μη κατά συρροήν αναστολή λειτουργίας τουλάχιστον των έως την έναρξή της πετοσφαιρικών τμημάτων συλλόγων με παράδοση στο άθλημα, σε μιάν ευχάριστη διάψευση των φόβων γιά το αντίθετο.
– Η παρά την κρίση σχετική αύξηση του αριθμού οικονομικών υποστηρικτών δωρητών ή και χορηγών, οι οποίοι δίνουν στους συλλόγους «ανάσες», συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας συνέχισης της λειτουργίας και των πετοσφαιρικών τμημάτων.
Με «αποκούμπι» αυτό το «αντίβαρο», εκείνο,το οποίο έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη ο χώρος, είναι η συνεννόηση και συντονισμός ανάμεσα στους φορείς του νομού, τουλάχιστον σε θέματα προετοιμασίας ανταλλαγών μονάδων, με αντικειμενικό σκοπό την εξ ιδίων αγωνιστική ενίσχυσή τους συνεργασίας σε επίπεδο τμημάτων υποδομής και, τέλος ,προβολής του αθλήματος και των δραστηριοτήτων τους με αντικειμενικό την προσέλευση παιδιών για ενασχόληση με αυτό και την ενίσχυση της βάσης όλων των συλλόγων.
Υπό το πρίσμα όλων των ανωτέρω συνιστά μήνυμα ορθής προσέγγισης του όλου ζητήματος, απευθυνόμενο προς… πάσαν κατεύθυνσιν ,η συνεργασία που ανακοίνωσαν Άτλας Κιλκίς και Αλέξανδρος Αξιούπολης αρχικώς σε επίπεδο τμημάτων κορασίδων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι… έπεται συνέχεια.
Και θα ήταν ευχής έργον, την συνέχεια αυτήν να την δώσουν όλοι οι σύλλογοι του νομού, που διατηρούν πετοσφαιρικά τμήματα, είτε διμερώς είτε συνολικώς ,στο πλαίσιο του «εν τη ενώσει η ισχύς», εν προκειμένω η ισχύς του κιλκισιώτικου πετοσφαίρου ή βόλλευμπωλ.
Το οποίο αξίζει να βρίσκεται σε καλύτερο σημείο από το σημερινό, παρά τις όποιες επιπτώσεις της δυσμενούς συγκυρίας, οι οποίες άλλωστε είναι κοινές γιά τα σωματεία όλης της χώρας.
Ας μην λησμονούν όλοι οι καθ’ οποιονδήποτε τρόπο σχετιζόμενοι με το κιλκισιώτικο πετόσφαιρο και το άλλο ρητό: «Εχθρός του καλού… το καλύτερο»
