Προβληματισμοί

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Απόγευμα ενός Σαββάτου, προτελευταία αγωνιστική ημέρα κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος της ανώτερης κατηγορίας ΕΠΣ Κιλκίς.

Η ουραγός της κατάταξης αντιμετωπίζει ομάδα, που διεκδικεί με αξιώσεις θέση στην πρώτη τετράδα, ώστε να συμμετάσχει στην τελική φάση του πρωταθλήματος και, ως εκ τούτου, στην «μάχη» της διεκδίκησης του τίτλου.

Πριν συμπληρωθεί το πρώτο δεκαπεντάλεπτο του αγώνα, η φιλοξενούμενη διεκδικήτρια της εισόδου στην πρώτη τετράδα φτάνει να προηγείται… με 3-0, «προαναγγέλλοντας» επικράτησή της «δια περιπάτου».

Και αίφνης, πριν συμπληρωθούν τα πρώτα είκοσι λεπτά, παίκτης της υποπίπτει σε παράβαση αντικανονικής συμπεριφοράς απέναντι στον διαιτητή, από εκείνες που επισύρουν παρατήρηση με κίτρινη κάρτα.

Αντί το περιστατικό να λήξει εκεί, ο παίκτης δίνει συνέχει, και όχι μόνο δεν περιορίζεται σε φραστική διαμαρτυρία, αλλά και πιέζει τον διαιτητή με το πόδι, σε σημείο πρόκλησης τραυματισμού στον αχίλλειο τένοντα!

Ο διαιτητής τον αποβάλλει ενώ, διακόπτει τον αγώνα προσωρινώς, μέχρι να ανακάμψει από αυτόν τον τραυματισμό. Με την παρέλευση μιάς ώρας το πρόβλημα παραμένει, και έτσι ο αγώνας διακόπτεται οριστικώς με αναφορές στο φύλλο διεξαγωγής του, που, σε εφαρμογή του κανονισμού, επισύρουν κατακύρωσή του στην γηπεδούχο με το προβλεπόμενο 3-0. Που σημαίνει, ότι αυτή, ενώ είχε και τον αγώνα «στην τσέπη» και τον πρώτο λόγο για την κατάληψη της προνομιούχου τέταρτης θέσης, στο τέλος … «βγήκε κουρεμένη»: Και ο αγώνας χαμένος «στα χαρτιά» και την τέταρτη θέση… «μόνο στα όνειρα»!

Και όλα αυτά γιατί;

Εκ πρώτης όψεως είναι εύλογο να αναφερθεί κανείς σε στιγμιαία ή συγκυριακή… αφροσύνη του συγκεκριμένου παίκτη, υπαίτια ενός παράλογου όσο και σπάνιου περιστατικού, κατά το οποίο μία «ισχυρή» ομάδα «έβγαλε μόνη της τα μάτια της» απέναντι σε μιάν θεωρητικώς «αδύναμη».

Ωστόσο, και πάλι το περιστατικό δεν «πατεί» πάνω στις βάσεις της λογικής, καθώς δεν είναι εύκολο να πιστέψει κανείς, ότι σε ομάδα, η οποία υπερτερεί συντριπτικώς σε όλους τους τομείς και αγωνίζεται στο συγκεκριμένο παιχνίδι με ρυθμό, που προϊδεάζει ακόμη και… γιά διψήφιο αριθμό τερμάτων, είναι δυνατόν να «φωλιάζει» τέτοια απερισκεψία, έστω και σε ένα μόνον αγωνιστικό στέλεχός της. Δεν είναι εύκολο να πιστέψει κανείς, ότι μιάς τέτοιας ομάδας οι παράγοντες και η τεχνική ηγεσία «αμέλησαν» να λάβουν μέτρα ελέγχου της συμπεριφοράς των παικτών, ώστε να αποκλεισθεί κάθε ενδεχόμενο «παρέκκλισης» ή και «εκτροχιασμού», ειδικότερα σε έναν αγώνα που θεωρείται «εκ των προτέρων κερδισμένος».

Δεν είναι, ακόμη, εύκολο να πιστέψει κανείς, ότι το περιστατικό αιφνιδίασε συμπαίκτες, τεχνική ηγεσία και παράγοντες της «ισχυρής» ομάδας σε τέτοιο βαθμό, που να μην λειτουργούν αστραπιαίως τα ανακλαστικά τους, προκειμένου να παρέμβουν και να απομακρύνουν τον παρεκτρεπόμενο παίκτη, ώστε το θέμα να λήξει εκεί, το πολύ με την παρατήρησή του με κίτρινη κάρτα.

Τέλος, όσον αφορά στον ίδιο τον «πρωταγωνιστή» του περιστατικού, δεν είναι εύκολο να πιστέψει κανείς, ότι ένα ποδοσφαιριστής με μακρά παρουσία στα γήπεδα του νομού, από εκείνους που «ξεχειλίζουν» από αγωνιστικό πάθος και «τα δίνουν όλα» γιά την ομάδα, στην οποία αγωνίζονται, είναι δυνατόν να εκδηλώσει παραβατικότητα σαν την προαναφερθείσα σε έναν αγώνα, στον οποίο η σύγκριση της ομάδας του με την αντίπαλο παραπέμπτει στην «ημέρα με την νύχτα»!

Επομένως εύλογες οι ανωτέρω επισημάνσεις γι’ αυτό το σπανιότατο στην ιστορία των θεσμών της ΕΠΣΚ περιστατικό, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να συγκαταλεγεί στα ποδοσφαιρικά «απίστευτα και όμως αληθινά» τουλάχιστον… σε όλη την Ευρώπη!

Ωστόσο, άλλα τόσο εύλογα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ο προβληματισμός και η επιφυλακτικότητα ως προς το κατά πόσο το εν λόγω περιστατικό είναι μόνο συγκυριακό ή συμπτωματικό. Διότι, είναι αλήθεια, ότι τουλάχιστον τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχουν αυξηθεί με… γεωμετρική πρόοδο περιστατικά, τα οποία παραπέμπουν σε… «συνωμοσιολογικά σενάρια», ένεκα κυρίως της ραγδαίως αυξημένης εμπορευματοποιήσεως του ποδοσφαίρου σε διεθνές και πανελλήνιο επίπεδο και των επιπτώσεων ή συνεπειών της σε τοπικό. Και αυτό, στον συγκεκριμένο αγώνα για το πρωτάθλημα της ανώτερης κατηγορίας ΕΠΣΚ, θα μπορούσε κανείς να πει, ότι «χύνει λάδι» στην «φωτιά» της «συνωμοσιολογίας».

Τα ερωτηματικά, που προκύπτουν από το όλο θέμα, ιδίως σε επίπεδο υπονοιών, είναι περισσότερα από τα ανωτέρω παρατιθέμενα και με πολύ συγκεκριμένη στόχευση σε όλες τις πτυχές του, αλλά και πάντα επιδεκτικά διαφωνίας ή αντιρρήσεως ή απορρίψεως από οποιανδήποτε πλευρά που σχετίζεται με τον χώρο του κιλκσιώτικου ποδοσφαίρου.

Σε κάθε περίπτωση, είτε έτσι είτε αλλιώς, παραμένουν ερωτηματικά, που αφορούν είτε σε μονάδες είτε σε ομάδες των συλλόγων είτε σε παράγοντες είτε στα όργανα του χώρου, και τα οποία γνωρίζουν πάντες οι σχετιζόμενοι με αυτόν.

Έχοντας υπ’ όψιν, η στήλη προς το παρόν περιορίζεται στο να υπενθυμίσει την ύπαρξή τους, αφήνοντας την παράθεσή τους για επόμενο ή επόμενα σημειώματά τους.

Επί του παρόντος αναμένει:

-Δημόσια τοποθέτηση επί του θέματος από τον σύλλογο της ομάδας που υπέστη την διπλή «ζημιά».

-Μια πρώτη αντίδραση του δευτεροβαθμίου οργάνου του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου αλλά και του αντιστοίχου της κιλκισιώτικης διαιτησίας έναντι του συγκεκριμένου περιστατικού.

Είναι αυτό, που χρειάζεται, τουλάχιστον γιά να γίνει μία αρχή προς την κατεύθυνση του «καθαρισμού» του «τοπίου» από τους «ρύπους», τους οποίους αφήνουν η αβεβαιότητα, η καχυποψία και οι υπόνοιες εξαιτίας συμπεριφορών, που δεν σχετίζονται με το «ευ αγωνίζεσθαι».

Από τους «ρύπους» που αφήνουν να πλανάται μία αίσθηση της «τοξικότητας», που προέρχεται κυρίως από λειτουργίες και επιλογές των συντελεστών του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, οι οποίες εκ του αποτελέσματος καταδεικνύεται, ότι δεν αποβαίνουν προς όφελος ή επ’ αγαθώ του, ιδίως έτσι όπως έχει «διαβρωθεί» και «υπονομευθεί» ο χώρος του τα τελευταία χρόνια.

Ας καταστεί σαφές σε όλους: Με περιστατικά, που αναδεικνύουν παθογένειες και δημιουργούν ερωτηματικά, το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο πορεύεται εκ του ασφαλούς όχι απλώς «στα τυφλά» αλλά σε ένα… «σκοτεινό» μέλλον.