Ιδεολογική υποκρισία!
Δεν θέλω να λαϊκίσω, ούτε να εκφραστώ όπως νιώθω διότι η οργή μου μετά από αυτά που διαβάζω είναι έντονη. Δεν ήθελα να γράψω ένα κείμενο οργισμένος διότι δεν θα ήταν αντικειμενικό και σωστό. Έτσι άφησα να περάσουν μερικές ημέρες και αφού ξαναδιάβασα τα όσα ειπώθηκαν θέλω να εκφράσω μερικές απορίες και να δούμε αν κάποια πράγματα είναι αυτονόητα για όλους ή όχι.
Ο λόγος της οργής μου είναι το περιστατικό με την αναφορά των θανάτων του Π. Μπακογιάννη και Ν. Τεμπονέρα από τους γιούς τους. Η διαμάχη ξεκίνησε όταν ο κ. Μπακογιάννης είπε απευθυνόμενος στην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β. Λέβα, «έμαθα ότι συνομιλήσατε πολιτισμένα με τους δολοφόνους του πατέρα μου». Είναι μια φράση που μόλις τη διάβασα ανατρίχιασα και δεν μπορώ ακόμα να φανταστώ πως μπορεί να αισθάνεται ένας άνθρωπος όταν βλέπει μια ολόκληρη κυβέρνηση να αποφυλακίζει έναν κατά συρροή δολοφόνο, αρχηγικό στέλεχος της μεγαλύτερης ίσως τρομοκρατικής οργάνωσης στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Η απάντηση της κ. Λέβα; : «Και άλλοι είχαν πατεράδες. Και ο Τεμπονέρας είχε πατέρα.» Ποταπή και κατώτερη των περιστάσεων!Μια απάντηση που δεν τη συγκρίνω με καμμία παιδιάστικη απάντηση διότι θεωρώ οτι θίγω την παιδική ηλικία. Κατ’αρχάς ο συσχετισμός του ενός γεγονότος με το άλλο φανερώνει την ένδεια επιχειρημάτων της κ. Λέβα. Και δεύτερον τη νοοτροπία των ακροαριστερών. Μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να μιλάνε για δολοφονίες; Το ότι ο Τεμπονέρας είχε πατέρα, ο οποίος δολοφονήθηκε και του οποίου ο δολοφόνος καταδικάστηκε, τι μήνυμα κρύβει και θέλετε να περάσετε κ. Λέβα; Θέλετε μήπως να «μετρήσουμε» ποιανού δολοφονία ήταν μεγαλύτερη; Αυτό θέλετε; Και εκεί δεν υπάρχει ισότητα; Υπάρχουν αριστερές και δεξιές δολοφονίες; Ή όπως πολύ εύστοχα είπε ο κ. Μπακογιάννης, «Υπάρχουν γαλάζια και κόκκινα νεκροταφεία;»
Η ιστορία όμως δεν τελειώνει δυστυχώς εδώ. Ο γιος του δολοφονημένου Ν. Τεμπονέρα, Διονύσης, απάντησε στον Κώστα Μπακογιάννη μέσω κοινωνικού δικτύου. Μεταξύ άλλων έγραψε ότι ο δολοφόνος του πατέρα του θα είναι πάντα εδώ για να θυμίζει σε όλους τους φασίστες την ενοχή τους. Συγκεκριμένα έκλεισε το μήνυμα του με τα εξής λόγια : «Δικό τους το αίμα, δική τους και η ενοχή! Θα είναι ΠΑΝΤΑ εκεί να θυμίζει στους φασίστες ότι η Αριστερά απολογείται μόνο στον εργαζόμενο λαό και σε κανέναν άλλο!». Να σημειώσω ότι ο συγκεκριμένος κύριος είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, της Αριστεράς δηλαδή που απολογείται στον εργαζόμενο λαό. Το «σε κανέναν άλλο» ας το βάλουμε σε εισαγωγικά.
Οι δεξιοί ήταν ανέκαθεν φασίστες για τους αριστερούς. Διότι αυτή είναι η νοοτροπία που επικρατεί. Οτιδήποτε αριστερό είναι σωστό. Εύκολα κατηγορείς όποιον ασπάζεται τη δεξιά ιδεολογία ως φασίστα και ως να μη φτάνει αυτό τον αποκαλείς και δολοφόνο. Όπως τότε με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Αναρχικοί και οι αριστεροί φοιτητές έκλειναν τις σχολές και δεν άφηναν σε κανέναν άλλο να μιλήσει ή να μπει στις συνελεύσεις διότι αυτοί οι κακοί δεξιοί ήταν οι δολοφόνοι του Γρηγορόπουλου. Παιδιά είκοσι χρονών που απλά είχαν μια άλλη ιδεολογία ή στήριζαν μια άλλη φοιτητική παράταξη μετατράπηκαν σε δολοφόνους. Αυτοί τον σκότωσαν, οι υποστηρικτές της δεξιάς ιδεολογίας.
Ε λοιπόν όχι! Αυτή η νοοτροπία είναι απαράδεκτο να υπάρχει ακόμη και σήμερα. Κανένας δεν είναι δολοφόνος αν δεν έχει σκοτώσει ή δεν έχει υπηρετήσει τέτοιες πρακτικές όπως οι υποστηρικτές του Χίτλερ ή του Στάλιν. Οι ακραίες απόψεις και ιδεολογίες σκοτώνουν. Είναι αισχρό να κατηγορείς ανθρώπους για πράγματα που δεν έχουν κάνει και είναι ακόμη χειρότερο να ξεχωρίζεις τους νεκρούς σε «κόκκινους», «πράσινους» και «μπλε». Ας σταματήσει πια η υποκρισία ωρισμένων. Ας καταλάβουν επι τέλους ότι έχουν να κάνουν με ανθρώπους με διαφορετικές ιδέες, και όχι με εχθρούς.
