Δημοτικές εκλογές: Κανένας δεν μιλά γιά την «επομένη ημέρα» και όλα περιστρέφονται γύρω από τα πρόσωπα

Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης

Η εφαρμογή της εκλογής των δημοτικών συμβούλων με το σύστημα της απλής αναλογικής από την πρώτη Κυριακή, όπως προβλέπουν οι αλλαγές στον σχετικό νόμο του «Κλεισθένη Ι», αλλά και μία σειρά από άλλες νεοεισαγόμενες παραμέτρους, όπως η «απαγκίστρωση» της εκλογής αιρετών στις τοπικές κοινότητες από τις δημοτικές παρατάξεις, είναι βέβαιον, ότι έχει διαμορφώσει και στην περιφερειακή ενότητα του Κιλκίς ένα διαφορετικό και προσωποπαγές πεδίο στις επικείμενες τοπικές εκλογές α’ βαθμού, ιδιαιτέρως γιά τον δήμο του Κιλκίς, όπου ο αριθμός των συνδυασμών αναμένεται, να είναι ιδιαιτέρως αυξημένος σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.

Κάτι το οποίο αποτυπώνεται όχι μόνον αριθμητικώς αλλά και επικοινωνιακώς, συνομολογουμένης της τεχνολογίας, θα λέγαμε στην άτυπη έως σήμερα (με βάση τον νομό ξεκίνησε ατύπως στις 25 Μαρτίου) προεκλογική περίοδο έχει κυριαρχήσει κατά κράτος η τακτική ανακοίνωσης υποψηφίων κυρίαρχα μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες, όχι μόνον από τα νεοφανή σχήματα αλλά και από τα παλιά, παρ’ ότι αυτά διέθεταν έναν βασικό «πυρήνα» στελεχών.

Στο τελευταίο άλλωστε οφειλεται το γεγονός της αισθητής διαφοροποίησης που υπάρχει στο προεκλογικό «σκηνικό» μεταξύ των δύο δήμων της περιφερειακής μας ενότητας, καθώς στον δήμο του Κιλκίς στον «όμιλο» των παλαιών συνδυασμών τυπικά, εντάσσονται μόλις δύο εξ αυτών από τους επτά συνολικώς που πιθανότατα θα διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών στα τέλη του Μαϊου, ενώ γιά τον δήμο Παιονίας τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς από τους τέσσερις, όπως αναμένεται να διαμορφωθεί ο χάρτης των διεκδικητών, οι τρεις εξ αυτών συμμετέσχαν και στις προηγούμενες εκλογές.

Αλλωστε έως και σήμερα το εν λόγω «σκηνικό» είναι πρακτικώς σε εξέλιξη, καθώς επί της ουσίας διεξάγεται ένας αγώνας δρόμου γιά την πλήρη στελέχωση των συνδυασμών με φόντο της επανομαζόμενες «ορφανές» προσωπικότητες, πρόσωπα υψηλής κοινωνικής αποδοχής των οποίων η επιλογή συνδυασμού μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική σε ό,τι αφορά στην επίτευξη των στόχων κάθε συνδυασμού.

Κάτι το οποίο, επί της ουσίας, επιβεβαιώνεται, απολύτως θα λέγαμε, από το εν εξελίξει «παρασκήνιο» γιά όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις.

Μην λησμονούμε επίσης, ότι όσο μειώνεται ο χρόνος στην «κλεψύδρα» προς τις εκλογές θα έχουμε και μία ενίσχυση των πολιτικών χαρακτηριστικών των εκλογών και των ανάλογων παρεμβάσεων, που σηματοδοτεί κάτι τέτοιο από πλευράς των κομμάτων. Στον βαθμό που αυτά εκτιμούν και ενδιαφέρονται γιά τις δικές τους επιδιώξεις, καθώς, παρά τον διαφορετικό χαρακτήρα που εξ ορισμού ως αυτοδιοικητικοί αυτές έχουν, είναι προφανές ότι εμπεριέχουν και αξιομνημόνευτα στοιχεία κομματισμού.

Πέραν τούτων, όμως, υπάρχει και το ουσιαστικό διακύβευμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης που δεν είναι άλλο από την εκλογή δημάρχου και δημοτικού συμβουλίου, που θα χρειασθεί να διοικήσει τους δήμους την επομένη ημέρα, προφανώς με την διαμόρφωση μιάς πλειοψηφίας, η οποία κυρίως σε ό,τι αφορά στον δήμο του Κιλκίς, θα χρειασθεί πιθανότατα την σύμπραξη περισσότερων των δύο παρατάξεων.

Μία παράμετρος, που στην παρούσα φάση δεν έχει τεθεί ουσιαστικώς και πρακτικώς, όπως και ο προγραμματικός λόγος στον δημόσιο διάλογο, καθώς ο ανταγωνισμός γιά την προσέλκυση «δημοφιλών» υποψηφίων είναι ακόμη αισθητά ισχυρός, όπως και η εκστρατεία της ψηφοθηρίας από όσους έχουν ήδη ανακοινωθεί.

Ενας αγώνας, ο οποίος έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό, και που είναι βέβαιον, ότι θα ενταθεί σταδιακώς, όσο οδεύουμε στην τελική διάταξη δυνάμεων.

Μία πραγματικότητα, που στις περισσότερες των περιπτώσεων κινείται γύρω από την λογική «ο θάνατός του η ζωή μου», και η οποία είναι επίσης βέβαιον, ότι θα επιδαψιλεύσει περαιτέρω τον έτσι κι αλλιώς «αναιμικό» προγραμματικό λόγο-διάλογο και είναι «αχαρτογράφητος» στο κατά πόσον θα επηρεάσει την μετεκλογική περίοδο.

Το πιθανότερο είναι ότι και σε αυτήν την περίπτωση θα ακολουθηθούν λογικές και πρακτικές, που δεν θα διαθέτουν τα στοιχεία της προγραμματικής σύγκλισης και συνεργασίας και θα κινηθούν πάνω στην λογική συμπόρευσης προσώπων κάτι το οποίο ακόμη και στην καλύτερη των περιπτώσεων όχι μόνον ενέχει ορατούς κινδύνους στρέβλωσης της λαϊκής θέλησης, αλλά φαντάζει επιβαρυντικό στην προοπτική υλοποίησης προγράμματος κοινώς αποδεκτού.

Και πώς να μην ελλοχεύουν τέτοιοι κίνδυνοι όταν επί της ουσίας ο προγραμματικός διάλογος είναι απών έως σήμερα και άρα δεν έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες προγραμματικών συγκλίσεων πάνω στην βάση των οποίων θα διαμορφωθεί το πλαίσιο λειτουργίας του δήμου, ώστε να αποφευχθούν οι κίνδυνοι που ενέχει η αντίθετη πορεία, και η οποία επί της ουσίας θα προκύψει ερήμην των πολιτών.

Είναι απαραίτητο στον χρόνο, που απομένει έως τις εκλογές, να ενταθεί ο ουσιαστικώς, και όχι ο τυπικώς όπως έχει συμβεί πολλάκις στο παρελθόν, ο προγραμματικός λόγος και να οριοθετηθούν οι αντίστοιχες συγκλίσεις ώστε οι πολίτε να γνωρίζουν εκ των προτέρων προς ποιά κατεύθυνση θα κινηθεί την επομένη η όποια δημοτική αρχή, αναλαμβάνοντας βεβαίως και το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογούν.

Και όχι να γινόμεθα κάθε φορά μάρτυρες μιάς λογικής, η οποία επιζητεί κάθε φορά την προοπτική ενός καλύτερου αύριο μέσα από τον πλήρη «αναθεματισμό» του προηγούμενου και την αναζήτηση της «λύτρωσης» από την πλήρη αισιοδοξία του επομένου, χωρίς συγκεκριμένο προγραμματικό υπόβαθρο και λογική.

Οι δήμοι είναι οργανισμοί, που σε επίπεδο προϋπολογισμού, διοίκησης και ελέγχων λειτουργούν υπό συγκεκριμένο καθεστώς και σε ένα βαθμό πέραν των όποιων πιθανών προτάσεων και δυνατοτήτων εξεύρεσης πόρων από διάφορα εγχώρια και ευρωπαϊκά προγράμματα, είναι υποχρεωμένοι να κινηθούν στο πλαίσιο που εξ αυτών ορίζεται και είναι ουσιαστικώς αυτονόητο, ότι θα πρέπει να διέπονται από την λογική των προτάσεών τους.

Γεγονός, που καθιστά ακόμη πιό επιτακτική την ανάγκη γιά ουσιαστικώς προγραμματικό διάλογο και τις αντίστοιχες λογικές προγραμματικής σύγκλισης.

Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει σε βάθος χρόνου την έννοια της αξιολόγησης παρατάξεων και προσώπων, θα οριοθετήσει με πιό ξεκάθαρο τρόπο την ευθύνη των πολιτών για τις επιλογές τους και αυτή με την σειρά της θα λειτουργήσει ευεργετικά αυξάνοντας ουσιαστικώς τις πιθανότητες να αλλάξουν προς το καλύτερο τα δεδομένα σε ό,τι αφορά στην αυτοδιοικητική πορεία του τόπου μας και κατ’ επέκτασιν, της ίδιας της καθημερινότητάς μας.