Γράφει ο Χρήστος Π. Ίντος
Η αμπελοκαλλιέργεια και η σηροτροφία στη Γουμένισσα Ν. Κιλκίς και στην επαρχία της από αιώνων ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων της. Αποτέλεσμα αυτών των ασχολιών ήταν η παραγωγή εξαίρετων οίνων και κουκουλιών μεταξοσκώληκα από τα οποία λαμβάνονταν με ειδική επεξεργασία το μετάξι.
Η αμπελοκαλλιέργεια στη Γουμένισσα και η παραγωγή κρασιών, χαρακτηρισμένα ως ανωτέρας ποιότητας, συνεχίζεται και σήμερα. Είναι γνωστά στην ελληνική και διεθνή αγορά. Η ιστορία με τα κουκούλια έχει παρέλθει προ πολλού. Η παλιά τοπική τους δόξα, πέρα από τις γραπτές πηγές, μαρτυρείται και από τα διασωζόμενα στην κωμόπολη μεταξουργεία, όπως της γνωστής πάλαι ποτέ εταιρείας “Η ΧΡΥΣΑΛΙΣ” και της οικογένειας Ιωακειμίδη που είχε εγκατασταθεί στην κωμόπολη τη δεύτερη δεκαετία του 1900.
Για τη συνεχή λειτουργία των εργοστασίων ήταν αναγκαία η προμήθειά τους με κουκούλια. Όταν δεν επαρκούσε η τοπική παραγωγή, αναζητούνταν στην ελληνική αγορά. Σε τόπους παραγωγής, όπως η Πελοπόννησος, ιδιαίτερα δε οι περιοχές της Πάτρας και της Καλαμάτας. Έτσι, οι άνθρωποι των εργοστασίων της Γουμένισσας ταξίδευαν ανά την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα ταξίδια τους συχνά και μεγάλα. Πραγματοποιούνταν από τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων που συχνά συνοδεύονταν από τις συζύγους των.
Πολυταξιδεμένη ήταν η Σοφία Ιωακειμίδου, σύζυγος Ιωάννη Στρατάκου, αδελφή του Χρήστου Ιωακειμίδη, ιδιοκτήτη στη Γουμένισσα του μεταξουργείου “Ο ΒΟΜΒΥΞ”. Μάρτυρας των ταξιδιών της η διασωζόμενη αλληλογραφία της με την δια βίου φίλη της από τη Γουμένισσα Αικατερίνη Θ. Μαλέγκου, σύζυγο Ιωάννη Άλλιου, γιαγιά της συζύγου μου. Σε ένα από τα ταξίδια της το καλοκαίρι του 1931 έστειλε από την Καλαμάτα στη φίλη της κάρτα με την κεντρική άποψη της πόλης και το χειρόγραφο κείμενο:
“Καλάμαι 27 Ιουνίου 1931
Αγαπητή Αικατερίνη,
Σου στέλνω από τας Πάτρας και τας Καλάμας τους αδελφικούς μου ασπασμούς. Την Δευτέρα αναχωρούμε δια Γύθειον και έπειτα δια Πειραιά. Όταν ιδωθούμε έχω πολλά ωραία πράγματα να σας διηγηθώ. Από τον Πειραιά θα σου γράψω. Από τον Γιαννάκη και από εμέ τους καλυτέρους μας χαιρετισμούς στον Γιάννη, στας αδελφάς και την μητέρα σου. Επίσης στο σπίτι του Γιάννη πολλούς χαιρετισμούς,
Σε φιλώ
Σοφία”.
Περιήλθε στα χέρια μας η εν λόγω κάρτα και θεωρήσαμε καλό να φιλοξενηθεί και στο εξαίρετο περιοδικό “Flash της Μεσσηνίας” της καλής και αγαπητής μαθήτριάς μου Σωσάννας Κ. Παναγιωτοπούλου. Μέσα από απλά ενθυμήματα, όπως η κάρτα από την Καλαμάτα της Σοφίας Ιωακειμίδου του 1931, καταδεικνύεται η από παλαιά σχέση και εμπορία προϊόντων ανάμεσα σε παραγωγικά κέντρα της Πατρίδας μας.