Βρέθηκε λυκάκι στο Καβαλάρι και δόθηκε στον Αρκτούρο
Ενα λυκάκι, μόλις δύο μηνών, θα επιχειρήσουν να επανεντάξουν στο φυσικό του περιβάλλον, επιστήμονες του “Αρκτούρου” οι οποίοι μετέφεραν το ζώο στην Αγραπιδιά Φλώρινας, όπου λειτουργεί καταφύγιο λύκων.
Το ορφανό ζωάκι βρέθηκε να περιφέρεται στο Καβαλάρι Κιλκίς και περίοικοι ειδοποίησαν την Μ.Κ.Ο. “Δράση για την Άγρια Ζωή”, προκειμένου να το παραλάβει, καθώς ήταν εξαντλημένο και εξαιρετικά αδύναμο. Το ζώο, μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία, κατάφερε να επανακάμψει και βρίσκεται πλέον στο καταφύγιο, σε έναν δικό του χώρο.
“Ωστόσο, δεν ξέρουμε αν θα καταφέρει να επανενταχθεί, καθώς είναι ήδη εξαιρετικά εξοικειωμένο με τους ανθρώπους και συμπεριφέρεται σαν ένα κουτάβι. Εμείς, πάντως, θα το παρακολουθήσουμε και σε συνεργασία με επιστημονική ομάδα του εξωτερικού, που ειδικεύεται σε επανεντάξεις λύκων, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ότι καλύτερο γι΄αυτό”, εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπεύθυνος του περιβαλλοντικού κέντρου του “Αρκτούρου”, Νίκος Γραμμενόπουλος.
Το ζώο έφτασε στην «Δράση για την Άγρια Ζωή» πριν από δέκα μέρες εξήγησε η βιολόγος Πηνελόπη Καραγιάννη αλλά ήταν αρκετά εξαντλημένο χωρίς όμως να είναι άρρωστο.
Σύμφωνα με την κα Καραγιάννη το ζώο χρειάστηκε να νοσηλευτεί για να συνέλθει καθώς εκείνοι ή εκείνοι που το βρήκαν το είχαν κρατήσει για κάποιες μέρες κοντά τους.
Το μικρό με την κατάλληλη φροντίδα και τροφή ζωήρεψε και σήμερα κατάφερε να ταξιδέψει από την Θεσσαλονίκη ως την Φλώρινα καθώς στην περιοχή της Αγραπιδιάς λειτουργεί ο “Αρκτούρος” καταφύγιο λύκων.
Το μωρό λυκάκι θα παραμείνει στον “Αρκτούρο” για όσο καιρό χρειαστεί σ’ ένα περιβάλλον όμοιο με τον φυσικό του χώρο. Μη ξεχνάτε ότι οι λύκοι στην Ελλάδα είναι είδος υπό προστασία και υπό εξαφάνιση γι’ αυτό και η σωτηρία κάθε μωρού που κινδυνεύει είναι μια μικρή νίκη για τους επιστήμονες που ασχολούνται με την σωτηρία τους.
Οπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του “Αρκτούρου”, στην Ελλάδα σήμερα υπολογίζεται ότι ζουν 700 λύκοι, σε όλο σχεδόν το ηπειρωτικό ανάγλυφο της χώρας, βόρεια της Βοιωτίας. Στις περιοχές αυτές, ο λύκος επιβιώνει σε πολλές μικρές και απομονωμένες μεταξύ τους ομάδες, με εντονότερη παρουσία σε σημεία όπου υπάρχει νομαδική κτηνοτροφία, ή όπου υφίστανται ακόμη μεγάλα ορεινά συγκροτήματα, χωρίς έντονη ανθρώπινη παρουσία.
