“Εργαλείο” ανάπτυξης γιά το Κιλκίς η αξιοποίηση χώρων σαν του πρώην στρατοπέδου Δογάνη
Του Θανάση Καρυοφύλλη*
Πιστεύω στην πολιτική της διεκδίκησης, των πράξεων και της αποτελεσματικότητας. Στην πολιτική που παράγει έργα, που ανοίγει δρόμους και αναβαθμίζει μέσα από στοχευμένες κινήσεις την ποιότητα ζωής των τοπικών κοινωνιών. Αυτήν πρεσβεύω, αυτήν υπηρετώ κατά την ενασχόλησή μου με τα κοινά, γιά αυτήν μάχομαι ως ενεργός πολίτης.
Διότι, κατά την προσωπική μου άποψη, πολιτική δεν είναι μόνον η τέχνη του εφικτού, αλλά και η ικανότητα να σχεδιάζεις, να αναπτύσσεις προοπτική και να διαμορφώνεις το μέλλον.
Ασφαλώς, οι καλές επιδόσεις και η επιτυχία των επιδιωκόμενων στόχων εξαρτώνται από τις εν τόπω και χρόνω κρατούσες αντικειμενικές συνθήκες, κατά πόσον, δηλαδή, αυτές είναι ευνοϊκές και εξυπηρετούν τον αρχικό σχεδιασμό.
Όμως, γιά να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, πρέπει προηγουμένως να υπάρχει η απαιτούμενη στρατηγική στόχευση. Εκείνη που δίνει όραμα, “καλλιεργεί” προσδοκίες και καθορίζει τους θεμελιώδεις σκοπούς ενός οργανισμού, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η τοπική αυτοδιοίκηση.
Κατ’ εμέ ένα μεγάλο στοίχημα, που πρέπει να κερδίσουμε ως δημοτική αρχή, είναι αυτό του στρατοπέδου Δογάνη. Η ανενεργός στρατιωτική εγκατάσταση πρέπει να αποκτήσει ξανά ζωή και να αποτελέσει σημείο αναφοράς γιά την τοπική κοινωνία.
Είναι αλήθεια, ότι πολλές φορές στο παρελθόν η αξιοποίηση της έκτασης «σκάλωσε» στην γραφειοκρατία. Βρισκόμαστε, όμως, στο σημείο, που η φωνή μας πρέπει να ακουστεί δυνατά στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Να αντηχήσει στα γραφεία των συναρμοδίων υπουργών και συντεταγμένα να διεκδικήσουμε την απόδοση μιάς μεγάλης έκτασης του συγκεκριμένου χώρου προς όφελος των δημοτών.
Η παραχώρησή του στον δήμο και η αξιοποίησή του θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικώς γιά την τοπική οικονομία, προσφέροντας μόνον οφέλη στην περιφερειακή ενότητα Κιλκίς. Τρόποι υπάρχουν, και πολλοί μάλιστα…
Γιά παράδειγμα, στο πρώην στρατόπεδο Δογάνη θα μπορούσε να φιλοξενείται κάθε χρόνο ένα φεστιβάλ γευσιγνωσίας. Η παρουσία διάσημων και καταξιωμένων σεφ, σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον των συμπολιτών μας και κατοίκων γειτονικών νομών, θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της ευρύτερης περιοχής και να διαφημίσει τον νομό μας εντός και εκτός συνόρων.
Μία άλλη σκέψη είναι η δημιουργία μόνιμου ανοικτού ή και κλειστού εκθεσιακού κέντρου, ώστε να δημιουργηθεί στον τόπο μας ένας πόλος έλξης επισκεπτών και εκθετών από όλη την χώρα, με τελικό σκοπό την ενδυνάμωση της τοπικής οικονομίας.
Καταθέτω τις συγκεκριμένες σκέψεις, διότι θέλω να ενεργοποιήσω τα αντανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας μας. Το θέμα δεν είναι κομματικό. Πρωτίστως είναι κοινωνικό, διότι αφορά όλους τους Κιλκισιώτες, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως.
Εξ άλλου τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν έχουν «χρώμα». Λύσεις χρειάζονται.
Σε τελική ανάλυση, επεκτείνοντας την σκέψη μου, γιά να επιτύχεις στόχους, πρέπει, πρώτα από όλα, να τους θέσεις. Να ξέρεις τι διεκδικείς, τι ονειρεύεσαι και πού θέλεις να φτάσεις, ακόμη και αν δεν είσαι εσύ αυτός που… θα κόψει την κορδέλλα των εγκαινίων
Άλλωστε, κανείς δεν είναι μονίμως «δεμένος» στην καρέκλα.
Βαθιά μέσα σου, όμως, θα γνωρίζεις, ότι, ανεξάρτητα από τον χρόνο ολοκλήρωσης ενός έργου, εσύ κληροδότησες κάτι ουσιαστικό στον τόπο σου. Και τότε δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία, ότι όλοι θα σε μνημονεύουν.
Διότι η πολιτική των αρχών, των αξιών, των θέσεων, η πολιτική που υπηρετεί τους πολίτες, είναι πάνω από προσωπικές επιθυμίες και εγωισμούς.
*Προέδρου της δημοτικής κοινότητας Κιλκίς
