Στην σωστή κατεύθυνση

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η στήλη αυτή, από καταβολής της εδώ και σχεδόν μια εικοσιπενταετία, έχει κατ΄επανάληψιν εκφράσει την υποστήριξή της αφ΄ενός μεν προς όλα τα ποδοσφαιρικά σωματεία του νομού, που «καλλιεργούν» το άθλημα με τμήματα υποδομής ή «φυτώρια» ηλικιακών κατηγοριών, αφ΄ετέρου δε προς εκείνα, τα οποία, ενώ παραμένουν «κυψέλες» ανάπτυξης του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, κάποια στιγμή επιχειρούν κατηγοριακή αναβάθμιση ή διεκδικούν κάτι καλύτερο από τα συνήθη.

Και πράττουν αυτό, ενισχύοντας τις ομάδες τους με «ώριμους» και έμπειρους παίκτες, οι οποίοι, προερχόμενοι από αυτές τις «κυψέλες», σταδιοδρόμησαν σε ανώτερο επίπεδο και πλέον επιστρέφουν σ’ αυτές, δηλαδή στις «ρίζες» τους, με το οικονομικό κίνητρο να περνά σε δεύτερο «πλάνο».

Μάλιστα, ήταν ακριβώς ένα τέτοιο θέμα, με «πρωταγωνίστρια» τότε την Δόξα Χέρσου, το οποίο έδωσε την «εκκίνηση» στην στήλη την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 1997 γι’ αυτήν την «κούρσα μακράς διαρκείας» στον σχολιασμό των τεκταινομένων στον χώρο του κιλκισιώτικου αθλητισμού στο σύνολό του.

Έκτοτε, υπήρξαν περιπτώσεις ποδοσφαιρικών σωματείων αλλά και φορέων αθλοπαιδιών και άλλων ομαδικών αθλημάτων, στους οποίους η στήλη προέβη και σε ιδιαίτερη αναφορά ως φορέων της αθλητικής ανάπτυξης αλλά και γιά τον βασιζόμενο επ’ αυτής της λογικής πρωταγωνιστικό ρόλο τους σε τοπικό επίπεδο και την αξιοπρεπή παρουσία τους σε περιφερειακό.

Και ακριβώς, επειδή δεν είναι αυτό το πλαίσιο λειτουργίας των ποδοσφαιρικών σωματείων και των φορέων άλλων ομαδικών αθλημάτων του νομού, το οποίο αποτελεί τον κανόνα, αυτές οι περιπτώσεις ιδιαίτερης αναφοράς της στήλης σε τέτοιους δεν είναι μεν σπάνιες, πλην όμως ούτε συχνές.

Και το ότι η λειτουργία φορέων ομαδικών αθλημάτων, και ιδίως ποδοσφαιρικών, είτε κατά μόνας είτε στο πλαίσιο συνεργασιών, με έμφαση στα τμήματα ηλικιακών κατηγοριών και αργότερα στην αξιοποίηση του έμπειρου στελεχιακού δυναμικού, που προέρχεται από αυτά, δεν αποτελεί κανόνα, οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στο πνεύμα της επίπλαστης ευμάρειας, που «καλλιεργήθηκε» τις τελευταίες δεκαετίες, και «ρίζωσε» τόσο πολύ, που δεν έπαυσε να κυριαρχεί και την περίοδο από το 2010 έως σήμερα, που διαρκεί η παρατεταμένη κρίση.

Έτσι, δεν είναι λίγοι οι φορείς-σωματεία, που εν ονόματι ενός εφήμερου και συχνά άνευ ουσιαστικού αντικρύσματος αγωνιστικού ή βαθμολογικού ενδιαφέροντος, έδιναν, και συνεχίζουν να δίνουν, παρά την παρατεταμένη οικονομική κρίση, έμφαση στην παντί τρόπω στελέχωση των ομάδων τους, μέχρι σημείου μετατροπής τους σε… «λεγεώνες των ξένων», χωρίς καμμία έγνοια και μέριμνα έστω και γιά ένα τμήμα μικρών ηλικιών.

Είναι η «λογική», εξ αιτίας της οποίας ο ερασιτεχνικός ομαδικός αθλητισμός, ιδίως δε το ερασιτεχνικό κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο, «μεταλλάχθηκαν» σε «κακέκτυπο» του επαγγελματικού, με «σκόρπισμα» χρήματος προς ο,τιδήποτε εκτός από την αναπτυξιακή διαδικασία και την οικονομική επένδυση στο ποδόσφαιρο, και γενικότερα στον αθλητισμό, με απτό ουσιαστικό αντίκρυσμα.

Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, η στήλη προέβαλλε, προβάλλει και θα συνεχίσει να προβάλλει, κατανομάζοντάς τους, ποδοσφαιρικούς συλλόγους και λοιπούς αθλητικούς φορείς, που λειτουργούν και επιβιώνουν αξιοποιώντας το έμψυχο αθλητικό δυναμικό των περιοχών με τμήματα ανάπτυξης στις μικρές ηλικίες και με την κατά βάσιν στελέχωση των ομάδων τους με παίκτες προερχόμενους από αυτά, και οι οποίοι επιστρέφουν μετά τα 25 ή 30 στα «πάτρια εδάφη», με μόνο κίνητρο να στηρίξουν την ομάδα από όπου ξεκίνησαν, σε κάποιο περισσότερο φιλόδοξο εγχείρημά της.

Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, στην κατάσταση της στήλης με τα ονόματα τέτοιων ποδοσφαιρικών συλλόγων και λοιπών αθλητικών φορέων προστίθεται το όνομα του Απόλλωνος Ευρώπου, ενός ιστορικού συλλόγου, ο οποίος:

-Τις παλαιότερες δεκαετίες, με τα διαφορετικά δεδομένα σε τοπικό επίπεδο να παραπέμπουν στον πραγματικό ερασιτεχνικό αθλητισμό, αποτελούσε ένα από τα πλέον παραγωγικά «φυτώρια» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, ενώ πρωταγωνιστούσε σε ανώτερο τοπικό επίπεδο και έφτασε ακόμη και στην εθνική εκείνη κατηγορία, που υπήρξε ο «πρόδρομος» της μετέπειτα εθνικής ερασιτεχνικής ή δ΄ εθνικής (σήμερα υποβαθμισμένης γ΄).

-Υπέστη, όπως… όλοι οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι του νομού, τις συνέπειες της προαναφερθείσας «μετάλλαξης» του τοπικού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου σε «κακέκτυπο» επαγγελματικού κατά την εποχή των «παχειών αγελάδων», παραμελώντας γιά κάποια διαστήματα το «φυτώριό» του, χωρίς πάντως να περιέλθει σε παρατεταμένη αφάνεια.

-Μόλις αυτές οι συνέπειες «έκρουσαν κώδωνα κινδύνου», άλλαξε «ρότα», φρόντισε γιά την βελτίωση των γηπεδικών εγκαταστάσεών του και απεξαρτήθηκε σταδιακώς από «γυρολόγους λεγεωναρίους».

-Τα τελευταία χρόνια ανασυγκροτήθηκε σε όλους τους τομείς. Έτσι, ενεργοποίησε και πάλι το «φυτώριό» του, στελέχωσε την ομάδα με ποδοσφαιρικώς «ώριμους» παίκτες, που ξεκίνησαν από αυτό και στην συνέχεια αγωνίσθηκαν με επιτυχία, και επί αρκετά χρόνια, σε ομάδες εθνικών κατηγοριών ή στην ανώτερη τοπική, και πλέον πρωταγωνιστή σ’αυτήν, ως διεκδικητής της ανόδου στην γ΄εθνική.

Σε τέτοιες περιπτώσεις ο κάθε σύλλογος, που λειτουργεί πάνω στην βάση αυτών των κατευθυντηρίων γραμμών, αξίζει να τυγχάνει πάσης και πανταχόθεν υποστηρίξεως.

Και ο Απόλλων Ευρώπου αξίζει αυτής της υποστηρίξεως, υπό έναν όρο ή προϋπόθεση: Να συνεχίζει να ακολουθεί απαρεγκλίτως αυτόν τον «δρόμο».