Όχι άλλο… «ασανσέρ» του Κιλκισιακού

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Εν τέλει, η αναδιάρθρωση της γ’ εθνικής κατηγορίας, μετά την πρόωρη ολοκλήρωση του πρωταθλήματός της εξ αιτίας του υπερδιμηνιαίου «απαγορευτικού» ή «καραντίνας», στο πλαίσιο των μέτρων κατά της διασποράς του νέου κορωνοϊού, δεν υπήρξε ριζική, και περιορίσθηκε μόνο στις ομάδες, που ήδη κατείχαν θέσεις βαθμολογικής ασφαλείας.

Τούτο σήμανε τον οριστικό υποβιβασμό του Κιλκισιακού στην α1 κατηγορία ΕΠΣ Κιλκίς, δεδομένου ότι συγκαταλεγόταν στις ομάδες, που είχαν ήδη «καταδικασθεί» σ’ αυτόν.
Ήταν ο τρίτος υποβιβασμός κατά την τελευταία πενταετία αμέσως μετά την προαγωγή από την ανώτερη τοπική στην γ’ εθνική κατηγορία, ο οποίος της «κόλλησε» γιά πρώτη φορά στην ένδοξη ιστορία της στην ομάδα του Κιλκίς τον χαρακτηρισμό του «ανελκυστήρα», κοινώς «ασανσέρ».
Ένα «στίγμα», η απαλλαγή από το οποίο αποτελεί πλέον το βασικό ζητούμενο, αναφορικά με την περαιτέρω πορεία της.

Είναι ένας «μονόδρομος», στον οποίο καλείται να κινηθεί η νέα διοίκηση του ιστορικού συλλόγου, η οποία ανέλαβε τα ηνία του χωρίς να επηρεάζεται από την δυσμενή συγκυρία.
Τούτο, αν μη τι άλλο, δημιουργεί θετική προδιάθεση για τον τρόπο λειτουργίας της, ασχέτως του ότι κάθε διοίκηση κρίνεται από τις αντιλήψεις της περί τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας κάθε συλλόγου ή φορέα και, κυρίως, από τα έργα της.

Αναλαμβάνοντας, λοιπόν, τις τύχες του Κιλκισιακού σε μία τόσο δυσμενή συγκυρία, οι νέοι διοικούντες του καλούνται να αποδείξουν, ότι είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα προαπαιτούμενα μιάς πραγματικής αναγέννησης του Κιλκισιακού και επανόδου του στην θέση που του αξίζει στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα, όπως είναι:

-Η επαρκής πλαισίωση της διοίκησης από εξωδιοικητικούς παράγοντες γιά επαρκή στελέχωση όλων των τομέων λειτουργίας του συλλόγου με ανάλογη κατανομή αρμοδιοτήτων.

-Η ανασυγκρότηση και απρόσκοπτη λειτουργία των τμημάτων υποδομής ή «ακαδημιών».

-Η αναβάθμιση του επιπέδου και της αγωνιστικής «εικόνας» της ομάδας, αρχής γενομένης από το τοπικό πρωτάθλημα, με τις λιγότερες απαιτήσεις από ένα εθνικό, ώστε αυτή να καταστεί και πάλι ανταγωνιστική και ελκυστική και κατόπιν να αποκτήσει προδιαγραφές, που να της προσφέρουν τις δυνατότητες οριστικής επανόδου στον χώρο των εθνικών κατηγοριών.

-Σε συνδυασμό με το προηγούμενο, η μέσω μιάς καλής, ανταγωνιστικής και ελκυστικής ομάδος προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσοτέρων οικονομικών παραγόντων και φορέων, ώστε αρχικώς να αμβλυνθεί και στην πορεία να επιλυθεί το χρόνιο πρόβλημα της της περιορισμένης οικονομικής επιφάνειας της ομάδας.

-Σε συνάρτηση και με τις δύο τελευταίες παραμέτρους, η παντί τρόπω επαναπροσέγγιση του φιλάθλου κόσμου, ώστε ο Κιλκισιακός να ξαναγίνει η ομάδα όλων των Κιλκισιωτών, όπως δηλαδή αρμόζει στον κορυφαίο ποδοσφαιρικό «πρεσβευτή» και «σημαιοφόρο» του νομού ανά το πανελλήνιο, και ο κόσμος του Κιλκίς να επιστρέψει στην ομάδα, ξέροντας ότι θα δει κάτι που αξίζει από αυτόν, σε μιάν εποχή ποδοσφαιρικού «κορεσμού» σε ποιότητα λόγω της τηλεοράσεως.
-Η έμφαση στην συντήρηση των υπαρχουσών εγκαταστάσεων και η δημιουργία νέων, ώστε ο σύλλογος να αναπτύσσει απρόσκοπτα την παραγωγική δραστηριότητά του και η ομάδα να αγωνίζεται πάντα σε έναν από τους καλύτερους αγωνιστικούς χώρους. (Εν προκειμένω θα είναι επ’ αγαθώ του Κιλκισιακού η ενεργός συμμετοχή του σε κάθε πρωτοβουλία άσκησης πιέσεων προς την κατεύθυνση της αποπεράτωσης των έργων υποδομής στο δημοτικό στάδιο Κιλκίς, από οπουδήποτε και αν προέρχεται αυτή).

-Η ανάπτυξη ενός πλήρους και αποδοτικού δικτύου επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων όχι μόνο τοπικής και περιφερειακής εμβελείας αλλά και πανελλαδικής, ώστε ο Κιλκισιακός, σε συνδυασμό και με την αγωνιστική «ανάσταση» και κατηγοριακή αναβάθμισή του, να ξαναγίνει σύλλογος – σημείο αναφοράς στον νομό Κιλκίς και να ανακτήσει το κύρος του ως «όνομα».

Τα μέχρι στιγμής μηνύματα δημιουργούν την αίσθηση, ότι επίκειται μία επί τα βελτίω μεταβολή στα πράγματα του Κιλκισιακού, και απομένει η αίσθηση αυτή να επιβεβαιωθεί ή να δικαιωθεί με ανάλογες πρωτοβουλίες, ενέργειες και πράξεις των νέων διοικούντων. Το αντίθετο θα ήταν κρίμα, διότι ο ιστορικός ποδοσφαιρικός σύλλογος του Κιλκίς βρίσκεται σήμερα σε σημείο, στο οποίο δεν αντέχεται άλλη διάψευση ελπίδων και προσδοκιών, άλλο «πικρό ποτήρι» απογοήτευσης, και αυτό θα πρέπει να λειτουργεί σαν «πυξίδα» πριν την όποια κίνηση και όποια πορεία των ανθρώπων, που βρίσκονται σήμερα στα πράγματα του Κιλκισιακού.

Ακόμη πιό ελπιδοφόρο είναι το μήνυμα εξέχοντος διοικητικού στελέχους μέσω της στήλης:
«Ενεργούμε γιά τον Κιλκισιακό ως ομάδα όλων ανεξαιρέτως των Κιλκισιωτών, πάνω από θέσεις, πεποιθήσεις, κόμματα, χρώματα.

Θέλουμε τον Κιλκισιακό ενωτικό σύμβολο του νομού μας, όπως δηλαδή ήταν από καταβολής του, και φορέα ανάδειξης ποδοσφαιρικών ταλέντων από όλο τον νομό μας.

Σας πληροφορώ, ότι, σε σχέση με όλες τις παραμέτρους που παραθέσατε, έχουμε ήδη δρομολογήσει τα πάντα, και στην παρούσα φάση το μόνο, που μας προβληματίζει, είναι η εκκρεμότητα με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του αθλητικού κέντρου δίπλα στο πρώην ΚΕΓΕ, κοντά στην περιοχή του Σαλάτς, εξ αιτίας της οποίας αυτήν την στιγμή στερούμαστε γηπέδου γιά τις προπονήσεις της ομάδας και την λειτουργία των τμημάτων υποδομής.

Έτσι, ενεργούμε αφ’ ενός μεν γιά το ξεκαθάρισμα αυτής της περίπτωσης, αφ’ ετέρου δε γιά την δημιουργία βοηθητικού γηπέδου στον ευρύτερο χώρο του πρώην στρατοπέδου Καραγιαννοπούλου (Μεραρχίας) αλλά και την αγορά αγροτεμαχίου στην ανατολική πλευρά του Κιλκίς γιά τον ίδιο σκοπό.

Κατά τα λοιπά, ήδη καταστρώνουμε πενταετούς προοπτικής σχέδιο ανασυγκρότησης της ομάδας, ώστε μόλις αυτή επανέλθει στον χώρο των εθνικών κατηγοριών όχι μόνο να μην υποβιβασθεί ποτέ ξανά στην ανώτερη τοπική κατηγορία, αλλά να διεκδικήσει προαγωγή από την κατώτερη εθνική στην αμέσως επόμενη, την β’.

Είναι, όμως, καλύτερο να αφοσιωθούμε στην οργάνωση και τα έργα, ώστε να ελπίζουμε βάσιμα να γίνει πραγματικότητα η επιθυμία μας για τον Κιλκισιακό, που είναι και επιθυμία του φιλάθλου κόσμου του νομού Κιλκίς».

Επειδή δε τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, η στήλη κρίνει μεν ως θετική την γενική κατευθυντήρια «γραμμή» των νέων διοικούντων του Κιλκισιακού, ιδίως σε σχέση με την πτυχή της ενωτικής λειτουργίας, έτσι όπως την παρέθεσε το προαναφερθέν εξέχον διοικητικό στέλεχος, πλην όμως προς το παρόν προσυπογράφει ανεπιφύλακτα μόνο την τελευταία παράγραφο της αναφοράς σε αφοσίωση στην οργάνωση και τα έργα.

Διότι, συμφωνεί διαχρονικώς με την θέση, ότι η πορεία της κάθε ομάδας εξαρτάται από τον βαθμό της συνέπειας στις δύο αυτές προϋποθέσεις: Οργάνωση σε όλους τους τομείς, αδιάκοπη παραγωγή έργου στον καθένα.
Χωρίς αυτές τις δύο βασικές προϋποθέσεις κάθε ομάδα μπορεί να πορεύεται μόνο προς… το πουθενά.

Με αυτές τις δύο βασικές προϋποθέσεις κάθε ομάδα μπορεί να θέτει και φιλόδοξους και εφικτούς αντικειμενικούς σκοπούς.
Ό,τι, δηλαδή, επιθυμεί η κιλκισιώτικη φίλαθλος κοινή γνώμη από τον Κιλκισιακό, ώστε να αφήσει οριστικώς πίσω του την στασιμότητα των τελευταίων χρόνων, που συγχρόνως τον «καθήλωσε», αν όχι σε ανυποληψία, σίγουρα στην αφάνεια σε πανελλήνιο επίπεδο.
Σε ένα, δηλαδή, σημείο το οποίο δεν συνάδει με την ένδοξη ιστορία του και με την «βαρειά φανέλλα» του.

«Ανασκούμπωμα», λοιπόν, και αδιάκοπη δουλειά, γιά να επανέλθει ο Κιλκισιακός εκεί όπου αξίζει να βρίσκεται, αποτινάσσοντας την ιδιότητα του «ανελκυστήρα» ή «ασανσέρ» των τελευταίων χρόνων.