Και έτσι και αλλιώς


Γράφει ο Σταύρος Φάσσος
Η διοργάνωση εκδηλώσεων απόδοσης τιμής σε ανθρώπους, που διακρίνονται στους τομείς ή κλάδους τους, συνιστά θεσμό από εκείνους που αναδεικνύουν την έννοια της ηθικής αμοιβής.
Έναν θεσμό, ο οποίος κάλλιστα δημιούργησε μακρά παράδοση, η οποία κάλλιστα κρατείται και συνεχίζεται.
Ωστόσο, και στην περίπτωσή της υφίσταται θέμα διαχωρισμού της ήρας από το σιτάρι, αναλόγως προς τον σκοπό και το περιεχόμενο της όποιας αποδιδόμενης τιμής σε κάθε τέτοιο πρόσωπο.
Υφίσταται, δηλαδή, μία… «κάποια» διαφορά μεταξύ εκδηλώσεως, που αποπνέει ουσία, αναγνώριση, σεβασμό και ειλικρινή διάθεση του τιμώντος φορέως για το τιμώμενο πρόσωπο, και εκδηλώσεως… για το θεαθήναι από πλευράς… τιμώντων, ή αλλιώς εκδηλώσεων κατά τις οποίες το τιμώμενο πρόσωπο ανάγεται σε επικοινωνιακό «εφαλτήριο» κάποιων του τιμώντος φορέως (ιδίως όταν πρόκειται περί πολιτικου ή αυτοδιοικητικού) για την προσωπική προβολή του.
Με άλλα λόγια η «λάμψη» του αυτοφώτου τιμωμένου προσώπου χρησιμεύει σε τέτοιες περιπτώσεις, γιά να «βγουν από το σκοτάδι» οι λογής- λογής ετερόφωτοι κινούμενοι στα «ρηχά» της μετριότητας ή και της αφάνειας. Ή αλλιώς, η «λάμψη» των αυτοφώτων «γιγάντων» να «βγάλει στο προσκήνιο» τους ετερόφωτους «νάνους».
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, αν στην περίπτωση τέλεσης εγκαινίων κάποιου έργου ή εκδήλωσης σχετιζόμενης με κάποια δραστηριότητα ή επετειακού χαρακτήρα ο «διαγκωνισμός» κάποιων από τους εκπροσώπους πολιτικών ή αυτοδιοικητικών φορέων για… ένα φωτογραφικό «πλάνο» ή τηλεοπτικό ή βιντεοσκοπικό «κάδρο» προσβάλλει μία φορά την ανθρώπινη νοημοσύνη και κοινό νου, στην περίπτωση εκδηλώσεων απόδοσης τιμής σε πρόσωπο ή πρόσωπα ο ίδιος «διαγκωνισμός» συνιστά, εκτός των ανωτέρω, και προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπως και της προσωπικότητας του τιμωμένου.
Εν προκειμένω, σε ό,τι, δηλαδή, αφορά στον αθλητισμό, και δη τον ερασιτεχνικό στην ιδιόμορφη σύγχρονη μορφή του, θα ήταν φρόνιμο και συνετό από κάθε πολιτικό και αυτοδιοικητικό πρόσωπο να λειτουργεί προς πάσαν κατεύθυνσιν κατά τρόπο, που να καθιστά σαφές το ότι σ’ αυτόν τον χώρο δεν τους «παίρνει» να γίνονται «βασιλικώτεροι του βασιλέως», όταν τίθεται θέμα απόδοσης τιμής σε πρόσωπα του, και να πλειοδοτούν αφ’ ενός μεν σε «χοντροκομμένες» ή υπερβολικές προτάσεις, αφ’ ετέρου δε ακόμη και σε άκομψη επικοινωνιακή εκμετάλλευση των τιμητικών εκδηλώσεων, προς ίδιον επικοινωνιακό όφελος.
Και αν κάποιοι από αυτούς εξακολοθούν «να την βλέπουν έτσι την δουλειά», η στήλη αυτή εξακολουθεί, και όσο υπάρχει θα εξακολουθεί, να αντιπαραβάλλει το «αλλιώς», δηλαδή την απόδοση τιμής σε προσωπικότητες του αθλητισμού με τον προσήκοντα τρόπο, αυτόν που ταιριάζει σε κάθε περίπτωση τιμωμένου σε… όλους τους χώρους και κλάδους: Και με ηθική αμοιβή (απονομή τιμητικού επάθλου με δημόσια προβολή, ονοματοδότηση οδού ή άλλου χώρου ή τοποθέτηση προτομής μεταθανατίως) και με υλική (χρηματικό έπαθλο, προσφορά θέσης εργασίας, μεσολάβηση γιά χορηγούς).
Είναι κάτι, το οποίο αφορά όχι μόνο στους κατόχους των θεσμικών θέσεων πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς άρχοντες, αλλά στο σύνολο των στελεχών των πολιτικών παρατάξεων και των αυτοδιοικητικών συνδυασμών.
Όλοι τους έχουν καθήκον και υποχρέωση να συνδράμουν στο να παγιοποιηθεί η κατ’ αυτόν τον τρόπο απόδοση τιμών σε στελέχη του αθλητισμού, που τις αξίζουν, μακριά από τις οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, που την μετατρέπουν, σε μέσον για την ανέξοδη προβολή άλλων προσώπων και φορέων.
Αυτό το καθήκον και υποχρέωση αφορά σε μεγαλύτερο βαθμό στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ, ή διοίκησης όπως θα ήταν το ορθότερο), καθ’ ότι άπτεται κυρίως των δικών της λειτουργιών η δραστηριότητα του χώρου του με την σημερινή μορφή ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Κάποια στιγμή οι δήμοι πρέπει να οργανωθούν καλύτερα σ’ αυτόν τον τομέα, ώστε να έχουν την άνεση να εξετάζουν ενδελεχώς όλα τα δεδομένα, που συνιστούν λόγο απόδοσης τιμής σε ανθρώπους του αθλητισμού, και να μπορούν να προγραμματίζουν τις όποιες εκδηλώσεις ή ενέργειες χωρίς τον «βραχνά» της πίεσης του χρόνου (ιδιαιτέρως στις περιπτώσεις «μιάς κάποιας» ηλικίας των τιμωμένων προσώπων).
Επειδή γιά την μορφή των ηθικών αμοιβών δεν απαιτείται … «στράγγισμα φαιάς ουσίας», εκεί, όπου θα πρέπει οι δήμοι να στρέψουν την προσοχή τους και να «ρίξουν το βάρος», είναι η προαναφερθείσα προσπάθεια αφ’ ενός μεν εξευρέσεως κονδυλίων αφ’ ετέρου δε διαμεσολαβήσεως για εξασφάλιση χορηγών, προκειμένου να καταστεί δυνατή και η θέσπιση υλικών αμοιβών, στις οποίες να συμπεριλαμβάνεται και η επαγγελματική στήριξη των τιμωμένων, όχι μόνο στο πλαίσιο άμεσης σχέσης με τους δήμους, αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι εκδηλώσεις απόδοσης τιμής δεν θα αποτελούν απλώς μία τυπική αναγνώριση και επιβράβευση της προσφοράς των τιμωμένων, αλλά και κίνητρο για κάθε άνθρωπο του αθλητισμού να συνεχίσει να πορεύεται σ’ αυτόν με την ίδια διάθεση δράσης και προσφοράς.
Η στήλη διαθέτει ανά πάσαν στιγμήν στην διάθεση των δύο δήμων του νομού και τις δικές της προτάσεις, που έχουν «περάσει» από… «πολλά κόσκινα» και έχουν να κάνουν με πραγματικά σπουδαίες προσωπικότητες του κιλκισιώτικου αθλητισμού, στους οποίους αξίζει κάθε αναγνώριση και ηθική αμοιβής, εν ζωή ή μεταθανατίως.
Από εκεί και πέρα οι δικές τους σκέψεις γιά το θέμα θα… φανούν «στην πράξη».