Ευκαιρία την οποία προσφέρει η κρίση

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Ανέκαθεν ποδόσφαιρο και τοπική διοίκηση ή αυτοδιοίκηση συνέδεε σχέση αμοιβαίας εξάρτησης.

Ανέκαθεν ο χώρος του ποδοσφαίρου προσέτρεχε σ’ αυτόν της τοπικής διοίκησης ή αυτοδιοίκησης γιά κάθε ζήτημα, που τον απασχολούσε, επιζητώντας την παρέμβαση ή την συνεργασία ή την υποστήριξή της γιά την αντιμετώπιση και διευθέτησή του εν τω μέτρω του δυνατού ή εφικτού πάντα συμφώνως προς τις κατά εποχές δυνατότητές της.

Και ανέκαθεν στελέχη της τοπικής διοίκησης ή αυτοδιοίκησης προσέτρεχαν στον χώρο του ποδοσφαίρου επιζητώντας την υποστήριξη και την περιβολή από το κύρος του είτε σε προεκλογικές περιόδους είτε κατά την διάρκεια της θητείας τους γιά την προώθηση και υλοποίηση αντικειμενικών σκοπών τους.

Η ιδιαιτερότητα με την σχέση αυτή έχει να κάνει με το ότι είναι πάντα εφήμερη αλλά και πάντα επαναλαμβανόμενη, ενώ δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο το να υπόκειται σε κάποιες εκατέρωθεν σκοπιμότητες μη επωφελείς είτε γιά το ποδόσφαιρο είτε γιά την τοπική διοίκηση ή αυτοδιοίκηση.

Σε γενικές γραμμές, όμως ,ισχύει η διαχρονική αμοιβαιότητα στην διάθεση συνεργασίας, από την οποία έχουν προκύψει και προκύπτουν ουκ ολίγα οφέλη και γιά τις δύο πλευρές. Η παρούσα συγκυρία της εν Ελλάδι επιδημίας και εν όλω τω κόσμω πανδημίας του νέου κορωνοϊού δεν άφησε «αλώβητο» κανένα τομέα και χώρο, έχοντας φέρει «τα πάνω κάτω» σε πολλούς.

Και ένας από αυτούς είναι ο χώρος του ποδοσφαίρου, στον οποίο τόσο διεθνώς όσο και πανελλαδικώς επήλθαν τεράστιες μεταβολές, οικονομικής, οργανωτικής και λειτουργικής φύσεως.

Σε τοπικό επίπεδο οι μεταβολές αυτές συνίστανται σε πρόωρο αναγκαστικό τερματισμό όλων των φετινών διοργανώσεων, ανάδειξη πρωταθλητών, προαγομένων και υποβιβαζομένων (αλλά και…μη υποβιβαζομένων) «στα χαρτιά» δραστική αναδιάρθρωση των κατηγοριών «συρρίκνωση» της οικονομικής επιφανείας όλων των συλλόγων και «πέρασμα από κόσκινο» όλων των απαιτήσεων, προϋποθέσεων και προοπτικών γιά την διεξαγωγή όλων των διοργανώσεων της νέας περιόδου.

Συγχρόνως, ανεδείχθησαν ακόμη περισσότερο τα προβλήματα γηπεδικών και υλικοτεχνικών υποδομών, τα οποία επιτείνουν τα ανωτέρω και «φορούν βαρίδια στα πόδια και την τσέπη» των ποδοσφαιρικών παραγόντων, δυσκολεύοντας έτι περαιτέρω και περισσότερο τις κινήσεις τους.

Επειδή, όμως, διαχρονικώς οι πάσης μορφής κρίσεις ναι μεν δημιουργούν προβλήματα και επιφέρουν ανεπιθύμητες μεταβολές με αρνητικές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς, πλην όμως συγχρόνως προσφέρουν και ευκαιρίες, η αξιοποίηση των οποίων οδηγεί όχι μονο σε έξοδο από αυτές αλλά και σε καταστάσεις πολύ καλύτερες από εκείνες των καιρών πριν τις κρίσεις.

Εν προκειμένω, πάντα σε τοπικό επίπεδο, οι «κλυδωνισμοί» που σημειώθηκαν κατά την διάρκεια του «απαγορευτικού» ή «καραντίνας» λόγω νέου κορωνοϊού στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου προσφέρουν ευκαιρία επανεκτίμησης της σχέσης του με την τοπική διοίκηση ή αυτοδιοίκηση, με σκοπό την «σφυρηλάτηση» μιάς στενής συνεργασίας προς την κατεύθυνση των γηπεδικών και υλικοτεχνικών υποδομών, που στον νομό δεν βρίσκονται και «στα καλύτερά» τους.

Να μην προσφύγει δηλαδή το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο στην τοπική διοίκηση ή αυτοδιοίκηση με τις αντιλήψεις παρελθουσών ή και παρωχημένων εποχών επίπλαστης ευμάρειας,όταν οι παράγοντές του την αντιμετώπιζαν ως «αγελάδα για άρμεγμα», ζητώντας από αυτήν κονδύλια «γιά του καταστατικούς σκοπούς του συλλόγου» που συνήθως… «άλλαζαν πορεία καθ’οδόν» με κατεύθυνση συνήθως προς εφήμερους σκοπούς (αμοιβές «πριμ», μετεγγραφές κλπ) εντελώς άσχετους με έργα υποδομών καλύτερη οργάνωση και συστηματική «καλλιέργεια» του αθλήματος.

Όχι ότι η κατάσταση στην τοπική διοίκηση ή αυτοδιοίκηση μετά από δέκα χρόνια κρίσης συν την τρέχουσα «ιστορία» με τον νέο κορωνοϊό είναι «ρόδινη» ούτε έχει την παραμικρή σχέση με τις προκρίσεως περιόδους «παχειών αγελάδων», όταν στα ταμεία της «έρρεε Πακτωλός» κονδυλίων.

Όμως, δεν παύει να αποτελεί θεσμικό φορέα διαχείρισης προγραμμάτων, από τα οποία είναι δυνατή η χρηματοδότηση έργων αθλητικής υποδομής, όπως ανακατασκευή αγωνιστικών χώρων, κατασκευή ή εκσυγχρονισμός και εξοπλισμός αποδυτηρίων, αποχετεύσεις και περιφράξεις γηπέδων, κατασκευή κερκίδων (όπου ενδείκνυνται) και βοηθητικών χώρων κ.α.

Που σημαίνει, ότι με σωστή εισήγηση γιά κάθε θέμα τεκμηριωμένη μελέτη ενδεδειγμένο προγραμματισμό, κατάλληλη διαχείριση του απαιτούμενου κόστους, είναι καθ’όλα εφικτός κάθε αντικειμενικός σκοπός, που αφορά σε έργο αθλητικής υποδομής, εφ’όσον λειτουργήσει πάνω σε σωστές βάσεις μία συνολική συνεργασία φορέων του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου και στελεχών της τοπικής διοίκησης ή αυτοδιοίκησης, δηλαδή των τοπικών αρχόντων.

Είναι το σημείο, το οποίο θα πρέπει να εστιάσουν και οι μεν και οι δε κατά την επικείμενη συνάντηση αντιπροσωπείας της διοίκησης της ΕΠΣ Κιλκίς με τον αντιπεριφερειάρχη Κιλκίς και τους δύο δημάρχους του νομού, η οποία θα πραγματοποιηθεί κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας της πρώτης.

Μία πρωτοβουλία προς την ενδεδειγμένη κατεύθυνση, καθώς ίσως για πρώτη φορά η αναγκαιότητα του να δοθεί έμφαση στις γηπεδικές και υλικοτεχνικές υποδομές από πλευράς τόσο του χώρου του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου όσο και της τοπικής διοίκησης ή αυτοδιοίκησης αναδεικνύεται με τόση σαφήνεια σε ανακοίνωση της ΕΠΣ Κιλκίς.

Βεβαίως, στην εν λόγω ανακοίνωση υπάρχει και παράγραφος στην οποία αναφέρεται οτι κατά την μνημονειθείσα συνάντηση η ποδοσφαιρική πλευρά θα ζητήσει την συνδρομή της αυτοδιοικητικής και σε λειτουργικά θέματα του χώρου, και δη των συλλόγων. Εν προκειμένω, και ως «ευσεβής πόθος» το εν λόγω αίτημα δεν μπορεί να απορριφθεί ευθύς εξαρχής ως «ανυπόστατο» ή ακόμη και «αβάσιμο».

Όμως, «διαβιβάζοντάς» το κανείς «σε βάθος», δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει, ότι αποτελεί «πεπατημένη» άλλων εποχών, όταν οι ρόλοι των δυο χώρων, σε σχέση με την λειτουργία των ομάδων, δεν ήταν εντελώς διακριτοί, και όταν ίσχυαν άλλοι κανόνες, όσον αφορά στην χρηματοδότηση ποδοσφαιρικών συλλόγων από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ).

Φυσικά, πάνω στην βάση της λογικής «την εποχή της κρίσης και του νέου κορωνοϊού πάσα υποστήριξη, οποθενδήποτε και δι’ οιουδήποτε τρόπου εκφραζομένη, ασμένως δεκτή», η αντιπροσωπεία της ΕΠΣΚ καλώς θα ζητήσει από τους τοπικούς άρχοντες υποστήριξη και γιά λειτουργικά θέματα των ομάδων.

Ωστόσο, θα… αδικήσει την πρωτοβουλία της, αν δώσει έμφαση σ’αυτό το σκέλος, από την στιγμή που η τοπική διοίκηση ή αυτοδιοίκηση μπορεί να προσφέρει «πατήματα» πρόσβασης σε προγράμματα και κονδύλια, με τα οποία θα καταστεί εφικτή η βελτίωση και σε αξιοσημείωτο βαθμό αναβάθμιση της γηπεδικής και υλικοτεχνικής υποδομής στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Εκεί πρέπει να «ρίξουν» και οι δυο πλευρές το βάρος, ώστε από την κρίση της πανδημίας να εξέλθει πολλαπλώς κερδισμένο το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο και να αποκτήσει όσο το δυνατόν καλύτερα γήπεδα και λοιπές εγκαταστάσεις, που, συν τις άλλοις, λειτουργούν και ως κίνητρα στους οικονομικούς «ζόρικους» καιρούς που βιώνουμε. Όλα τα άλλα έπονται.