«Στάθηκε στα πόδια» το ιστορικό Πάικο Γουμένισσας

Γράφει ο Κώστας Ίντος

Με άκαρπες και τις τρεις γενικές συνελεύσεις, που διενεργήθηκαν για το Πάικο Γουμένισσας, ο ιστορικός σύλλογος του νομού Κιλκίς, μετά από 69 χρόνια ποδοσφαιρικής λειτουργίας, «βάδιζε» οριστικώς προς την διάλυση.

Τεράστια η αδιαφορία του κόσμου. Όταν απειλείται με αφανισμό μια ποδοσφαιρική ιδέα, με την οποία γαλουχήθηκαν γενιές ανθρώπων, και στην αίθουσα του κέντρου νεότητας της κωμόπολης παρευρισκόταν μονοψήφιος αριθμός ανθρώπων, δεν θα μπορούσε παρά οι εξελίξεις να είναι προδιαγεγραμμένες, χωρίς «επόμενη ημέρα».

Η μεγάλη ζημιά πήγε να γίνει από λιγοστούς συμπολίτες, που εξέφρασαν την αντιπολίτευση και ήθελαν να έχουν το πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα καφενεία. Εκτοξεύοντας… λάσπη στην απερχόμενη διοίκηση, επιδίωξαν να φθείρουν τον πρόεδρο Χρήστο Πεχλιβάνη και τους συνεργάτες του, να τους απαξιώσουν στην φίλαθλο κοινή γνώμη και να εμφανιστούν ως οι αυτόκλητοι σωτήρες του γουμενισσιώτικου ποδοσφαίρου.

Μόλις τους παραχωρήθηκε ο χώρος για να αποτελέσουν την διάδοχο κατάσταση, φανέρωσαν την απόλυτη ανυπαρξία τους, με φαιδρότητες που προκάλεσαν οργή και αγανάκτηση, όπως:

«Το Πάικο δεν έχει ποδοσφαιρική υγεία, και πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν. Οικειοθελώς να βρεθεί δύο κατηγορίες κάτω, στην χαμηλότερη β΄τοπική κατηγορία του νομού Κιλκίς. Θα είναι μια ομάδα με Γουμενισσιώτες παίκτες, χωρίς έξοδα και με μηδενικό προϋπολογισμό.

Δεν μας πειράζει ακόμη και αν δέχεται δέκα τέρματα κάθε εβδομάδα. Για μας προέχει ο αθλητισμός, και όχι ο πρωταθλητισμός. Δεν επιθυμούμε να αναλάβουμε την διοίκηση. Ας φτιάξουν σχήμα οι γονείς, που έχουν παιδιά στα τμήματα υποδομής».

Τα «δηλητηριώδη βέλη» εκτοξεύθηκαν από πρώην ποδοσφαιριστές του Πάικου Γουμένισσας. Ήθελαν να πλήξουν τον μακροβιότερο και πολυτροπαιούχο παράγοντα στην ιστορία του ποδοσφαίρου της ΕΠΣ Κιλκίς Χρήστο Πεχλιβάνη. Από το 1983 έως σήμεα, αφιέρωσε την ζωή του στην ομάδα.

Έδωσε το αίμα του, χωρίς ποτέ να υπολογίζει χρόνο και χρήμα. Οραματιζόταν πάντα το μεγαλείο του Πάικου Γουμένισσας. Με τις κατακτήσεις πρωταθλημάτων και κυπέλλων, με τις παρουσίες στα εθνικά πρωταθλήματα, με την ανάδειξη δεκάδων ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, το σωματείο καταξιώθηκε στην βόρειο Ελλάδα.

Εμφανίστηκαν ξαφνικά κάποιοι μηδενιστές και προέτρεψαν ουσιαστικώς να διαλυθεί η τρίτη κορυφαία ομάδα του νομού Κιλκίς, να γκρεμισθεί το πανίσχυρο «οικοδόμημα».

Στο αληθινό Πάικο Γουμένισσας δεν χωράνε αρρωστημένοι εγωισμοί. Όσοι θέλουν να μετατρέψουν την ομάδα σε ποδοσφαιρικό πειραματόζωο, δια παντός θα είναι ανεπιθύμητοι. Ήθελαν να «ρίξουν» το Πάικο Γουμένισσας δύο κατηγορίες κάτω, χωρίς να δεσμεύονται, ότι θα διοικήσουν, και χωρίς να έχουν πραγματικό σχέδιο.

Εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα αυτοί οι λιγοστοί, που επιχείρησαν να ροκανίσουν με συστηματικό τρόπο τις καρέκλες της διοίκησης Χρήστου Πεχλιβάνη. Έφυγαν από την πίσω πόρτα, ρίχοντας «λάσπη» στον «ανεμιστήρα» έως την ύστατη ώρα.

Το ιστορικό Πάικο Γουμένισσας διοικείται μόνο με πράξεις και όχι με ανάλαφρες καλοκαιρινές μεγαλοστομίες.
Ο Χρήστος Πεχλιβάνης και οι συνεργάτες του επί δεκαετίες βίωναν την απόλυτη μοναξιά. Δεν επιζητούσαν ποτέ την αναγνώριση των προσπαθιών τους.

ερίμεναν ρεαλιστική προσέγγιση των γεγονότων από την αντιπολίτευση, και δεν την είδαν. Το λιγότερο είναι κρίμα και άδικο, κάποιοι Γουμενισσιώτες να λειτουργούν ως σύγχρονοι ποδοσφαιρικοί «νεκροθάφτες». Δεν έχει την «πολυτέλεια» αυτή η ομάδα να σπαράσσεται από έριδες. Απαιτείται συσπείρωση και ομόνοια.

Στην διάρκεια του καλοκαιριού του 2019, μια ποδοσφαιρική ιδέα επτά δεκαετιών αργοπεθαίνει. Η ιστορία θα έγραφε με αμείλικτο τρόπο ότι το Πάικο «δολοφονήθηκε» από Γουμενισσιώτες. Όνειδος για κάποιους συμπατριώτες μας που προσπάθησαν με τις επιπολαιότητες και ασυναρτησίες τους να βάλουν «ταφόπλακα» στα ποδοσφαιρικά όνειρα της Γουμένισσας.

Το σωματείο έχει κάθε χρόνο την παρουσία εκατό παιδιών στα τμήματα υποδομής, κάνοντας αισθητή την παρουσία του σε πάμπολλές διοργανώσεις. Χωρίς την ύπαρξη αυτής της αθλητικής «κυψέλης», που λέγεται Πάικο, ποιά θα ήταν η μοίρα αυτών των πιτσιρικάδων, όταν θα έφθαναν στην εφηβεία;

Χωρίς ποδόσφαιρο, μήπως θα κατέληγαν αναπόφευκτα στα «μηχανάκια» και στα ναρκωτικά, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγονται από αυτές τις επικίνδυνες δραστηριότητες; Κάποιοι, ορθώνοντας εμπόδια στην απρόσκοπτη λειτουργία της ομάδας, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν πόσο μεγάλο κακό ετοιμάσθηκαν να κάνουν.

Ως ημερομηνία-ορόσημο στην ιστορική διαδρομή του Πάικου Γουμένισσας περνά η Τετάρτη 21η Αυγούστου 2019.

Λίγο πριν εκπνεύσουν τα περιθώρια για τη δήλωση συμμετοχής στο πρωτάθλημα της α1 κατηγορίας ΕΠΣ Κιλκίς, ο πρόεδρος του επαγγελματικού επιμελητηρίου νομού Κιλκίς, παλιός παίκτης του Πάικου, Χρήστος Χατζημλάδης, με προσωπική του πρωτοβουλία συγκέντρωσε 16 συμπατριώτες, και προ του «ολοκαυτώματος», τους έθεσε μπροστά στην ιστορική ευθύνη:

Να «κρατηθεί στη ζωή» το σωματείο, που ιδρύθηκε το 1950. Τεράστιο το ρίσκο για όλους. Με δύο διαθέσιμα δελτία. Χωρίς προπονητή.

Δίχως καλοκαιρινή προετοιμασία.