Πρεσβύτερος και διάκονος με πανεπιστημιακά πτυχία χειροτονήθηκαν στην ΙΜ Γουμένισσας
Από το γραφείο του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Γουμενι΄ίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου εκδόθηκε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Εάν θέλαμε να δώσουμε εικονικά το χαρακτήρα της εκκλησιαστικής μας ταυτότητος στα ιστορικά του πλαίσια, δεν θα ήταν αφελές να μιλούσαμε για επιστράτευση μεταξύ φθειρομένου κόσμου και προβιουμένης αιωνιότητος. Ως στελέχη της “κοινωνίας” μετέχουμε στο διάλογο των δεδομένων της. Ως μέλη της Εκκλησίας μετέχουμε (εντασσόμεθα δια βίου) στην “καλήν στρατείαν”, αυτήν που προ ημών στρατεύθηκαν με τον αρτιότερο τρόπο οι άγιοι. Άνθρωποι που επιδότησαν το νόημα του κόσμου με τη ζωτικότητα της πίστης και της ομολογίας τους, με τη ζωτικότητα της κοινωνικής παρουσίας και σύνολης της ζωής τους, ακόμη και με τη λεβεντιά της μεταβίωσής τους. Διακήρυξαν το νόημα του κόσμου, το να λειτουργεί ως κόσμος θεόκτιστος και θεόσωστος.
»Με αυτό το νόημα και σ᾽ αυτήν την προοπτική επιστρατεύεται κάθε νέος κληρικός. Επιφορτίζεται με τούτη την αποστολή μέσα στα πλαίσια του κόσμου. Να διευρύνει τη χωρητικότητα του κόσμου για την ζωοποιό παρουσία του Σωτήρος Θεού, μια κατάφαση παραδοχής και σεβασμού και αξιοποίησης αυτής της μεγαλοδωρεάς του Θεού ως θείας δωρεάς που γίνεται παραδεκτή μόνον ως θείο δώρο…» (βλ. Γουμενίσσης Δημητρίου, Αξιολογική πρόταση περί ἐπιστήμης καί πολιτισμοῦ).
Στην προοπτική να ευαγγελίζονται διαρκώς το Σωτήρα, διακονώντας τους αδελφούς μας, στρατεύθηκαν άλλοι δύο κληρικοί στα σύνορα της πατρίδας μας, έγγαμοι και οι δύο, με πανεπιστημιακή κατάρτιση γεωπόνου και μεταπτυχιακού στη θεολογία ο ένας, με καθηγητική πανεπιστημιακή θητεία στην πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες σε πανεπιστήμιο της Ρουμανίας ο άλλος.
Ο ιερός κλήρος της Μητροπόλεώς μας, εκπροσωπούμενος από τον παν. Πρωτοσύγκελλο αρχιμ. Αγαθάγγελο Σφονδυλιά και άλλους ιερείς, ιερομονάχους και διακόνους, παιδιά και εκπαιδευτικοί της εκπαιδευτικής κοινότητας και ενορίτες της Γουμένισσας, οι ευρύτερες οικογένειες και προσκαλεσμένοι των χειροτονουμένων επιδοτούσαν ανθρωπίνως την κοινή εκκλησιαστική χαρά, συμμετέχοντας στο φετινό εορτασμό των Τριών Ιεραρχών με τη θεία λειτουργία, με τις δύο χειροτονίες ελλογίμων ανθρώπων και στο τέλος με το παραδοσιακό μνημόσυνο για τον αείμνηστο μεγάλο ευεργέτη των ιστορικών Εκπαιδευτηρίων της Γουμένισσας Θάνο Ζελέγκο και για τους εκπαιδευτικούς που προσέφεραν τον εαυτό τους ενεργά στην εκπαιδευτική μόρφωση της επαρχίας μας.
Η δεξίωση στα Γραφεία της Μητροπόλεως εύρε συναδελφωμένες την μεγάλη εκκλησιαστική οικογένεια της Μητροπόλεως υπό τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Δημήτριο, “πνευματικό ανάδοχο” της μεγάλης πολύτεκνης οικογένειας από του νέου πρεσβυτέρου π. Φωτίου και της πρεσβυτέρας του και της ιερατικής οικογένειας από του νέου διακόνου π. Δανιήλ και της συζύγου του. Η χειροτονία τους, δύο ελλογίμων νέων κληρικών, συνταιριάστηκε κατά τον καλύτερο τρόπο με την εόρτια σύναξη εις τιμήν των Τριών Μεγάλων Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων.
Συν τοις άλλοις, σε μιαν καταληκτήρια αποστροφή των λόγων του ο Σεβασμιώτατος τόνισε τη μεγάλη διαδικτυακή απήχηση της αναμνηστικής φωτογραφίας του στο ναό της Παναγίας με την πολύτεκνη οικογένεια των πεθερικών με τα έντεκα (11) παιδιά του νεαρού π. Φωτίου (με πρώτη τους την νέα πρεσβυτέρα). Τα παιδιά των πολύτεκνων οικογενειών, παρ᾽ όλες τις δυσκολίες, ωριμάζουν καλύτερα στην κοινωνική υπευθυνότητα και προσφορά και συμμετοχή, ελκύοντας τη χάρη του Θεού, χάρη στο “πρωτάθλημα των γονέων” και το “συνάθλημα των ιδίων των πολλών παιδιών-αδελφών” (είπε και ξαναείπε ο Σεβασμιώτατος).
Ο Σεβασμιώτατος επίσης εξέφρασε τη χαρά και τη συγκίνηση που ένιωσε ο ίδιος μιλώντας με τη νέα ιερατική οικογένεια του π. Φωτίου, όταν του έλεγαν ότι από καιρό ξυπνούν τη μικρή τους κορούλα την Θεοδώρα (δεν γίνεται και αλλιώς) από τις 5 το πρωί (για να διανύσει την απόσταση των 70 χιλιομέτρων από την Άσσηρο που προσωρινά διαμένει μέχρι τη Γουμένισσα), για να την πάρουν μαζί τους στον εκκλησιασμό. Να οσφρανθεί το θυμίαμα της προσφοράς, να ζήσει στη λειτουργική ατμόσφαιρα των ψαλμών και ύμνων και να εξοικειωθεί με το λατρευτικό περιβάλλον της Εκκλησίας. Εξήγησε μάλιστα ότι με αυτόν τον τρόπο το παιδί από πολύ μικρό μαθαίνει να ζει μέσα στην προσευχητική και λατρευτική κοινωνία της Εκκλησίας με τον ζώντα Θεό. Και το ίδιο ισχύει με τη νέα διακονική οικογένεια του π. Δανιήλ, που όλοι μαζί συνεχώς εκκλησιάζονται και τα μικρά διακονούν ως λαμπαδηφόροι στους Εσπερινούς και τις θ. Λειτουργίες. Αυτή ακριβώς η εικόνα θύμισε στον Ποιμενάρχη μας τις αναμνήσεις των ιερέων της ιδιαίτερης πατρίδας του, οι οποίοι μιλούσαν με θαυμασμό για τη ρωμαλέα θρησκευτικότητα της μακαρίτισσας της μητέρας του, που όλη τη Μ. Εβδομάδα, ακόμη και τη Μ. Πέμπτη την έβλεπαν να στέκεται συνεχώς όρθια με τον ίδιο στα πόδια της και τον άλλο αδελφό του το μικρότερο στην αγκαλιά της (δίδαγμα εκκλησιοπρεπούς πίστεως και πιστότητος και αγωγής).
Τέτοια και πολύ σπουδαιότερα παραδείγματα, με τα οποία ανατράφηκε ο λαός μας, πάντοτε γενναίος στο φρόνημά του υπέρ πίστεως και πατρίδος, είναι απαραίτητα υποδείγματα για να παραμένει η πατρίδα μας πιστή και αφοσιωμένη στο Χριστό και ευλογημένη, παρ᾽ όλες τις αντιξοότητες και τις πολλαχόθεν πνευματικές υπονομεύσεις που υφίσταται διαχρονικώς.
Οι ομιλίες των δύο νέων κληρικών και η νουθετήρια προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου προς αυτούς και τις οικογένειές τους, προς την εκπαιδευτική κοινότητα που εκκλησιαζόταν και το υπόλοιπο εκκλησιαστικό πλήρωμα, δημοσιεύονται στη συνέχεια.
[εκ του ιδιαιτέρου Γραφείου του Σεβασμιωτάτου]
