Το καλωσόρισμα του νέου μητροπολίτου ΠΚ κκ Βαρθολομαίου στην… ποντιακή διάλεκτο

Κατά την διάρκεια της τελετής ενθρονίσεως του νέου σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κκ Βαρθολομαίου απηύθυναν χαιρετισμούς σημαίνοντες εκπρόσωποι της Εκκλησίας, της Πολιτείας και της τοπικής διοίκησης.

Όμως, τον χαιρετισμό, που προκάλεσε την μεγαλύτερη αίσθηση αλλά και συγκίνηση, τον απηύθυνε ένας… απλός ιερέας, εκπρόσωπος του τοπικού κλήρου, ο γενικός αρχιερατικός επίτροπος της ιεράς μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου και εφημέριος της ενορίας Σταυροχωρίου π.Γεώργιος Παντελίδης.

Αίσθηση, διότι ο παπα-Γιώργης… όλων εστίασε στην ανθρώπινη διάσταση κατά τις αναφορές του στον νέο μητροπολίτη και στην σχέση ποιμενάρχου, δηλαδή, του κκ Βαρθολομαίου, με το ποίμνιο, δηλαδή την τοπική κοινωνία.

Συγκίνηση, διότι ο χαιρετισμός του παπα-Γιώργη ολοκληρώθηκε με έμμετρη υποδοχή βασισμένη στην ποντιακή ποίηση και Μούσα, με μία μικρή παραλλαγή στίχων, που «άγγιξε» τις καρδιές όλων.

Είναι κάτι, που συνέβη γιά πρώτη φορά στα χρονικά σημαντικών τελετών στο Κιλκίς, θρησκευτικών και μη.
Γι΄αυτό και η σύνταξη του δημοσιογραφικού συγκροτήματος του «Μαχητή» έκρινε, ότι αυτός ο εμπνευσμένος χαιρετισμός του π.Γεωργίου Παντελίδη με τον έμμετρο επίλογο στην ποντιακή διάλεκτο αξίζει να δημοσιευθεί χωριστά από το κύριο ρεπορτάζ της ενθρονίσεως του κκΒαρθολομαίου.

Ο εν λόγω, λοιπόν, χαιρετισμός έχει ως εξής:
«Σεβαστέ μας ποιμενάρχα,
Σεβασμιώτατε μητροπολίτα Πολυανής και Κιλκισίου κκ Βαρθολομαίε,
Ημέρα εόρτια και πανευφροσύνη η σημερινή, τόσο για την Ιερά Μητρόπολή μας με όλες τις Ενορίες και τους ενορίτες, όσο και για τα μοναστήρια με τους μοναχούς και τα παρεκκλήσια, που απαρτίζουν τον ιερό τούτο τόπο.
Από τον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Πλάκα, όπου και υπηρετήσατε από το 1995 έως της εκλογής σας, ο δρόμος του Θεού, σας οδήγησε στον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Ιερά μας Μητρόπολη, για να συνεχίσετε ως ποιμενάρχης μας, με την δοθείσα εξουσία υπό του Παναγίου Πνεύματος, δια μέσου του σεπτού Σώματος της Ιεράς Συνόδου, της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Σεβασμιώτατε,
Έχετε την μεγάλη τιμή να ανεβαίνετε σήμερα στις βαθμίδες του επισκοπικού θρόνου της Ιεράς Μητροπόλεως του Κιλκίς, με προστάτες της πόλεως τους Αγίου Πεντεκαίδεκα Μάρτυρες, μεταξύ των οποίων οι επίσκοποι Θεόδωρος και Τιμόθεος.
Έχετε την μεγάλη τιμή, να ευρίσκεσθε στα αιματοβαμμένα χώματα του ηρωικού Κιλκίς. Εδώ, όπου εγράφησαν από τις πιό ένδοξες σελίδες της νεώτερης Ιστορίας μας, στις αρχές του 20ου αιώνα. Εδώ, όπου πολέμησαν γιά την απελευθέρωση του τόπου και της πόλης μας, μαζί με τόσους άλλους λαμπρούς ήρωες, και οι περίφημοι λογοτέχνες μας Βασίλης Ρώτας και Στρατής Μυριβήλης.
Μέσα σ΄αυτό το μεγάλο και ηρωικό σκηνικό, με τις ενθρονιστήριες ιερές τιμές, η Εκκλησία μάλλον σας καλεί σήμερα και σε θρόνο λαμπρής τιμής, αλλά και μαρτυρίου ως προς την πίστη και ευθύνης ως προς τα εθνικά ιδεώδη.
Διαθέτετε και γνώση και αναγνώριση, ως διατελέσας γραμματεύς της ειδικής συνολικής επιτροπής πολιτιστικών εκδηλώσεων και μάλιστα με βασικό οργανωτικό ρόλο για τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Με τόσο πείρα, (σε επίπεδο ενοριακών δράσεων και συντονισμού των εκκλησιαστικών διοργανώσεων), έχετε ήδη, την απαραίτητη γνώση και σύνεση, γιά να δώσετε στον τόπο μας το εκκλησιαστικό μέτρο:
-Φανερώνοντας την γρηγορούσα συνείδηση που σας διακρίνει, ώστε να ακολουθούμε τη νομιμότητα και την δικαιοσύνη.
-Δείχνοντας μετριοπάθεια, που περιστέλλει τις εντάσεις και ενοποιεί. Όπως το δήλωσε ο Μακαριώτατος, «η ενότητα της Εκκλησίας είναι πάνω απ΄όλα, διότι στηρίζει την αληθινή πίστη».
Το ζήσατε στην Αθήνα επί τόσα χρόνια και το γνωρίζετε ότι «οι καιροί ου μενετοί» (όπως θα το΄λεγε ο μεγάλος εκείνος Αθηναίος πολιτικός, ο Περικλής).
Σας βλέπουμε ως πηδαλιούχο της πνευματικής μας ζωής, η οποία μόνον εντός της Εκκλησίας υπάρχει και διά της Εκκλησίας καταξιώνεται.
Σήμερα, που ζούμε τόσο πολύ τα εφήμερα και ξεχνάμε την βαθειά ριζωμένη πορεία για την αιωνιότητα…
Σήμερα, που, λόγω της ποικιλόμορφης αστάθειας, κανείας μας δεν τολμά να μακαρίσει τον διπλανό του, γιατί, πριν «αλέκτωρ φωνήσαι», τόσα πολλά (αν όχι όλα) συντρίβονται…
Σήμερα, που ακούμε συνεχώς γιά λογαριασμούς και υπολογισμούς, για περισσότερα ελλείμματα και ελάχιστα πλεονάσματα, γιά μάσκες και εμβόλια, γιά αντιφροντούντες και τολμηρούς…
Σας προσμένουμε, σεβασμιώτατε Δέσποτα, σαν πατέρα και ποιμενάρχη μας, που θα δίνετε διαρκώς κουράγιο και ελπίδα και προσανατολισμό σταθερό, για τον ήλιο της δικαιοσύνης και της σωτηρίας και με τέτοιο προσανατολισμό, για να εμπνέετε το ρόλο μας στα κοινωνικά και πανεθνικά δρώμενα.
Να λειτουργήσουν οι ενορίες μας ως «άλας της γής» και ως «φως του κόσμου»…
Να αναμετρηθούν πνευματικά με όλα τα φαινόμενα της εποχής μας…
Να δώσουν νόημα ανάστασης και στηριγμό μετάνοιας στο σύγχρονο άνθρωπο, που όμως παραπαίει…
Να υπενθυμίσουν, ότι η σωτηρία δεν απενεμήθη στον άνθρωπο από το Θεό σαν κάποιο έκτακτο δώρο, αλλά σαν μια μόνιμη προσφορά συμμετοχής και συνεργασίας και θείας κοινωνίας…
Σεβασμιώτατε ποιμενάρχα μας,
Σας βλέπουμε ανάμεσά μας σήμερα και σας φανταζόμαστε ακλόνητο και δημιουργικό στην επισκοπική σας έπαλξη.
Οι αγωνιώσες ψυχές μας προσβλέπουν σε εσάς, στα λόγια σας, στα έργα σας, στην όλη πορεία σας, γιά να πυργώσετε μέσα μας την τόλμη της πνευματικής αγωνιστικότητας, της δύναμης και της υπομονής απέναντι σε αντιξοότητες και πειρασμούς και αδιέξοδα.

Στον αποχαιρετιστήριο λόγο σας προς τους ενορίτες, που διακονήσατε, τους είπατε ότι ως Επίσκοπος επιστρέφετε στην γη όπου γεννηθήκατε, ότι είσθε γόνος προσφυγικής οικογένειας, οι παππούδες σας ήρθαν από την Μ.Ασία και τον Πόντο μόνο με το εικόνισμα και την πίστη τους, και έτσι θεμελίωσαν την μετέπειτα ζωή τους.

Πόσο μας χαροποίησε, που είπατε στους ενορίτες σας της Αθήνας, ότι η μητρόπολή σας αποτελείται ως επί το πλείστον από πρόσφυγες του ευλογημένου Πόντου, της αγιοτόκου Μικρασίας, της ευλαβεστάτης Ανατολικής Θράκης και της νεώτερης επαρχίας της Πολυανής. «Η πορεία της Αρχιεροσύνης», είπατε, «είναι θάνατος και νέα ζωή τουτοχρόνως».

Πραγματικά, όλοι οι ιερείς υποδεχόμαστε σήμερα τον Επίσκοπο, που θα μας αγκαλιάσει όλους με αγάπη. Έχετε διαθέσιμο ένα εφημεριακό δυναμικό (όπως και έναν ολόκληρο λαό) με διάθεση για δουλειά και προσφορά.

Με αυτές τις σκέψεις, σεβασμού, αγάπης, τιμής και εμπιστοσύνης, σας καλωσορίζουμε και σας υποδεχόμαστε, για να μείνετε ενθρονισμένος στις καρδιές όλων μας, πιό πολύ και από το δεσποτικό.

Με την βοήθεια του Θεού και την χάρη της Παναγίας μας, των πολιούχων μας Πεντεκαίδεκα Μαρτύρων, των Αγίων Ευγενίου και Ιωάννου των Τραπεζουντίων, είμεθα σίγουροι, σεβασμιώτατε, ότι θα αξιωθείτε να αναστηλώσετε την Μητρόπολή μας και πάλι ως ένα πνευματικό κέντρο, μία ορθόδοξη χριστιανική «όαση» γιά την περιοχή του προσφυγικού μας νομού, και όχι μόνον.
Σαν επιστέγασμα, σεβασμιώτατε, παραλάβαμε από την ποντιακή λογοτεχνία το τραγούδι «Έλα πουλί μ΄ασά μακρά» και με μία μικρή παραλλαγή των στίχων σας καλωσορίζουμε με όλη μας την καρδιά:

Έλα Δεσπότ α-σά μαν-ρά
έλα α-σήν Αθήναν
έλα και κόνεψον σην ψυν
ας εν σ΄ατόν τον μήναν.

Έλα και ξύσον Αγισμόν
και τσούπα τα γεράδας
έλα και σκώσον τον Σταυρόν
της Μεγαλοβδομάδας.

Έλα Δεσπότ σο Ιερόν
και σκώσον το τρικέρι
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ τσάικσον
να εβγόν το περιστέρι.

Ευχόμεθα τα έτη σας να είναι πολλά και καρποφόρα.

Προσευχόμεθα να ξεπεράσετε τις προσδοκίες μας, να καυχόμαστε για τον ποιμενάρχη και πατέρα μας.
Ως σύμβολο σεβασμού και αγάπης πολλής, ο ιερός κλήρος σας προσφέρει αυτήν την εικόνα των Πεντεκαίδεκα Μαρτύρων, πολιούχων Κιλκίς.

Εις πολλά έτη, Δέσποτα!
Άξιος!».