Ογδοντάρηδες ξανάγιναν «σχολιαρούδια» του 1956
Εξήνα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους οι απόφοιτοι του μικτού γυμνασίου Κιλκίς σχολικού έτους 1955-56 συναντήθηκαν την Κυριακή 15.5.16 στο φιλόξενο παραδοσιακό ταβερνάκι «Ξινό Νερό» του Μεταλλικού.
Συμμαθητές και συμμαθήτριες τότε, …παπούδες και γιαγιάδες με άσπρα μαλλιά και εμφανή του χρόνου τα παρεπόμενα τώρα, νοστάλγησαν κάτι από τα ανέμελα εκείνα μαθητικά χρόνια.
Μνημόνευσαν εκείνους που έφυγαν από την ζωή τηρώντας σιγή ενός λεπτού, ανταλλάσσοντας σκέψεις, όνειρα και συμβάντα της ζωής.
Προγραμμάτισαν νέο ραντεβού ένα χρόνο αργότερα, στον ίδιο χώρο, που τόσο άψογα τους φιλοξένησε.
«Ευτυχώς που υπάρχουν στην ζωή μας αυτές οι συναντήσεις, για να μην ξεκόψουμε άδοξα από το μαθητικό μας παρελθόν», αναφέρεται σε ανακοίνωση της διοργανωτικής επιτροπής της συνάντησης.
Η «Η» απευθύνθηκε στον «κινητήριο μοχλό» της εν λόγω επιτροπής και παλιό γνώριμό της από την εποχή που ήταν διευθυντής του άλλοτε εθνικού και σήμερα δημοτικού αθλητικού κέντρου Κιλκίς Θεόδωρο Μελετιάδη, ρωτώντας τον γιά… τα «ενδότερα» της συνάντησης, αλλά και γιά το ιστορικό των συναντήσεων αυτής της τάξης αποφοίτων του ενιαίου οκταταξίου γυμνασίου Κιλκίς. Ο κ. Μελετιάδης ανταποκρίθηκε με προθυμία, λέγοντας μεταξύ άλλων:
«Προηγήθηκαν συναντήσεις, αρχής γενομένης από το 1976. Ακολούθησαν 1988, 1999, 2006 και 2016.
Στις 15.5.16 στο «Ξινό Νερό» Μεταλλικού και ήταν η τελευταία συνάντηση των αποφοίτων του 1956, ύστερα από 60 χρόνια.
Από τις πρώτες εντυπώσεις των παρόντων οι… αλλαγές των χαρακτηριστικών στις φυσιογνωμίες των ογδοντάρηδων. Ήρθαν από διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Δώσαμε υπόσχεση κάθε δεύτερη Κυριακή του Μάη να συναντιόμαστε…
Διαβάστηκε σάτιρα… γραμμένη από την Ε.Μελετιάδου.
Στο «Ξινό Νερό» τα ρολόγια σταμάτησαν. Ο χρόνος γύρισε πίσω στο 1956.
Σήμερα ογδοντάρηδες έγιναν… παιδιά, έγιναν …γυμνασιόπαιδες του 1956, που μόλις απεφοίτησαν.
Άνδρες και γυναίκες «επέστρεψαν» στο όμορφο, ξένοιαστο και αλησμόνητο χθες, που οι πρώτοι ζητούσαν να το ξεπεράσουν, για να βγάλουν το μαθητικό πηλίκιο και να φτιάξουν χωρίστρα στα κοντά τρυφερά μαλλιά τους, και οι δεύτερες επιθυμούσαν να «πετάξουν» την μαθητική ποδιά με τα λευκά διακαδάκια και να φορέσουν, δειλά-δειλά το… ψηλό τακουνάκι.
Η συγκίνηση και οι αναμνήσεις αφέθηκαν ελεύθερες… Μύριες εικόνες από τα μαθητικά χρόνια προβλήθηκαν στο βλέμμα και την μνήμη των ογδοντάρηδων.
Οι αταξίες, οι καζούρες, οι μπόμπες, οι αποβολές και η αυστηρότητα του γυμνασιάρχη… ξαναζωντάνεψαν. Αυτές οι τόσο γλυκιές και πικρές αναμνήσεις από μιάν εποχή, που πέρασε ανεπιστρεπτί.
Στο φιλόξενο «Ξινό Νερό» του Μεταλλικού ο χρόνος γύρισε… 21.900 ημέρες πίσω. Γιά μιάν ημέρα μόνο. Οι τότε μαθητές θυμήθηκαν και ξανάζησαν γιά λίγο την χαρά της αποφοίτησής τους από το γυμνάσιο».
Το …«μήνυμα»
Όσο γιά την …σατιρική «παρλάτα» της κ.Μελετιάδου, τα… είπε όλα:
«Κοιτάζοντας τις σχολικές φωτογραφίες σας, τραβηγμένες πριν από μισό αιώνα και βάλε, έψαχνα να βρω έναν φίλο και δυσκολεύτηκα πολύ να το κάνω.
Αλήθεια είναι αυτός; Μα πως άλλαξε έτσι; Ως και η κατατομή του προσώπου του προσέλαβε… άλλες διαστάσεις!
Στην φωτογραφία έχει μικρό κούτελο ενώ τώρα το κούτελό του πήρε φάρδος, ύψος και μάκρος και εκτείνεται από το ένα αυτί μέχρι το άλλο. Και συνάμα… ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις!
Τι έγινε βρε παιδιά (το παιδιά… τρόπος του λέγειν, μην κολακεύεσθε). Το ίδιο, βεβαίως, δεν συμβαίνει και με τις γυναίκες. Απλώς τότε ήταν κοπελίτσες ενώ τώρα είναι… κοπέλες ζουμερές, κομψές, με καμπύλες καλλίγραμμες και με τα μαλλιά τους στα φυσικά τους χρώματα! Όπως, π.χ., τα δικά μου.
Είναι, βλέπετε, η φύση της γυναίκας έτσι, ώστε όσο μεγαλώνει να ανανεώνεται. Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει στο δήθεν ισχυρό φύλο. Και με απόδειξη σοβαρή:
Είχατε κάποτε εκείνο τον έρμο τον προστάτη σας, που σας προστάτευε και σας έβγαζε ασπροπρόσωπους σε κάποιες… ηρωϊκές στιγμές. Δυστυχώς τώρα, που μερικοί από εσάς είχατε την μεγαλοψυχία να τον χαρίσετε σε κάποια κλινική… γιά κλώνο, θα δυσκολεύεσθε να εκτελείτε άνετα κάποιες φυσικές ανάγκες.
Το γεγονός αυτό σας κάνει να ψάχνετε εναγωνίως… «μπαιημπυλίνο», που έχουν μικρότερη διαρροή. Ο εκλιπών, λοιπών, προστάτης που δεν σας προστατεύει πλέον δημιουργεί ένα αίσθημα ασφαλείας στην γυναίκα σας και μία, όμως, ανασφάλεια… στην φιλενάδα σας!
Μην πτοήσθε, όμως, διότι όλς οι ηλικίες έχουν την γοητεία τους. Μόνο που την δική σας την συντηρούν τα ζεστά τσαγάκια, και σας συμβουλεύω εκ πείρας να πίνετε χαμομήλι διότι είναι λίαν διουρητικό. Μα και… ο λαπάς κάνει καλό στο εντεράκι σας, ενώ οι σούπες κατεβαίνουν εύκολα χωρίς ιδιαίτερο μάσημα.
Παρ’ όλα… τα δεινά της ηλικίας σας, μην το «βάζετε κάτω». Και όταν τα εγγόνια σας αγανακτισμένα σας πουν «βρε παππού δεν ακούς;» ή «γιαγιάκα τι γλυκειά που είσαι», εσείς να σκέφτεσθε: «Τι είναι τα 60 χρόνια μπρος στην αιωνιότητα;».
Αυτά, και τελειώνοντας σας δίνω μία συμβουλή:
Μην αφήσετε τον χρόνο να σας «βάλει κάτω». Κάντε το πρώτοι εσείς, όσοι τουλάχιστον από εσάς μπορείτε, επειδή δεν έχετε απωλέσει τον προστάτη σας το δημιουργικό και ξεχωριστό αυτόν αδένα».
Η σύνθεση
Στην συνεστίαση παρατέθηκαν τα εξής στοιχεία:
ΜΑΘΗΤΕΣ:
Απεβίωσαν 36
Παρόντες 26
Μέλη οικογενειών 9
ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ:
Απεβίωσαν 11
Παρούσες 7
Μέλη οικογενειών 11