«Ισχυρό ΚΚΕ στην Βουλή το μόνο αποκούμπι γιά τους εργαζομένους»
Επισκέψεις σε εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα πραγματοποίησαν την Τετάρτη 21.1.15 οι υποψήφιοι βουλευτές Κιλκίς του ΚΚΕ, με κλιμάκιο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Το πρωί ο Κώστας Τσαουσίδης περιόδευσε στις τράπεζες του Κιλκίς και είχε συνομιλίες με τραπεζοϋπαλλήλους. Μεταξύ άλλων σημείωσε, ότι «την επομένη» ημέρα των εκλογών ο λαός θα είναι αντιμέτωπος με την φορολογική αφαίμαξη της έμμεσης φορολογίας στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, με τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς δηλαδή με τη λιτότητα στις δαπάνες για παιδεία, υγεία, πρόνοια, με τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, δηλαδή με την συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολλά άλλα που θα συνεχίσουν να ματώνουν τη ζωή του λαού και για τα οποία δε λέει κουβέντα ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ». Εξήγησε ότι όλα αυτά «δεν μπορεί να είναι ελπίδα για τον λαό, αλλά μόνο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, γι’ αυτό την επομένη ημέρα ο λαός θα πρέπει να έχει ένα γερό στήριγμα, ένα γερό ΚΚΕ.
Το μεσημέρι επισκέφτηκε τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο της «ΑΛΟΥΜΥΛ», και τους κάλεσε να μην ρίξουν τον πήχυ των απαιτήσεών τους, να μην μπουν στην λογική του μικρότερου κακού ή στην λογική, που λέει ότι ανάλογα με τα δημοσιονομικά του κράτους ή των βιομηχάνων πρέπει οι εργάτες να διεκδικούν. Εξήγησε, ότι «οι βιομηχανικοί εργάτες αντιλαμβάνονται αμέσως ότι είναι οι ίδιοι που παράγουν τον πλούτο, κι όμως αυτοί που πλουτίζουν είναι οι βιομήχανοι ενώ οι εργάτες μένουν στη φτώχεια, και αυτήν την αλήθεια, αυτήν την αντίθεση, κανένας άλλος εκτός από το ΚΚΕ δεν την αναφέρει, κανένας άλλος εκτός από το ΚΚΕ δε θέλει να την λύσει, γι’ αυτό ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ότι οι εργάτες δε σκύβουν το κεφάλι, δεν αποδέχονται την φτώχεια, την απλήρωτη εργασία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την ανασφάλεια».
Την ίδια ώρα η Ειρήνη Χατζή και η Σταυρούλα Νικολαΐδου επισκέφτηκαν τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο «Κολιός», υπενθυμίζοντάς τους ότι όλα τα τελευταία χρόνια «μόνο το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα βρισκόταν στο πλάι των εργαζομένων, δίπλα στους αγώνες τους, ήταν το μόνο που καλούσε την εργατική τάξη να αγωνιστεί για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της, εκεί που την ίδια ώρα τα άλλα κόμματα και οι βουλευτές τους μιλούσαν για «συναίνεση», για «υπομονή μέχρι να ανακάμψει η οικονομία», δίνοντας υποσχέσεις για το μέλλον», και συνέχισαν: «Η ίδια η ζωή έδειξε ότι η γραμμή της αναμονής δεν οδήγησε πουθενά, μιάς και τα προβλήματα για τους εργαζόμενους στις βιομηχανίες συνεχίζονται αμείωτα». Οι δύο υποψήφιες εξήγησαν ότι η εργατική τάξη πρέπει την επόμενη των εκλογών να είναι πιό δυνατή, για να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα προβλήματα στους εργασιακούς χώρους και ότι, για να είναι δυνατή, χρειάζεται ένα δυνατό ΚΚΕ στην Βουλή.
