Τον Γιάννη ΟΛΩΝ κατευόδωσαν στο δίχως γυρισμό «ταξίδι» του οι Κιλκισιώτες

Η κοινωνία του Κιλκίς αισθάνεται «φτωχότερη» με την απώλεια του Γιάννη Μακρίδη, ενός από τα πλέον «αθόρυβα» και συγχρόνως πλέον αναγνωρίσιμα μέλη της.
Ο καλός συμπολίτης «αποσύρθηκε» από την «παλαίστρα» της ζωής, ύστερα από μακρά «πάλη» με ανίατη ασθένεια, στην οποία επέδειξε το σθένος, το φρόνημα και την καρτερικότητα, που διακρίνει κατ΄εξοχήν τους «μαχητές» της ζωής.

Ήταν 68 ετών, συνδυάζοντας την γνώση, την πείρα, την σύνεση και ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων, που χαρακτηρίζουν την «ώριμη» ηλικία, με την αστείρευτη δημιουργική διάθεση, το αγωνιστικό πνεύμα και τις σωματικές αντοχές, που αποτελούν γνωρίσματα των νεωτέρων μέχρι πολύ νεωτέρων ηλικιών.

Και ήταν αυτός ακριβώς ο συνδυασμός, με την προσθήκη και του γενικώς ανήσυχου πνεύματός του, που τον ωθούσε στο να εκδηλώνει εμπράκτως το ενδιαφέρον του για τα κοινά του Κιλκίς, συνοδευόμενο από μόνιμη έγνοια για το καλό του τόπου και των ανθρώπων του.

Από την άλλη παρέμεινε εφ΄όρου ζωής πιστός «απλός στρατιώτης» του πολιτικού και κομματικού χώρου του, ανταποκρινόμενος σε κάθε προσκλητήριό του για εκλογικές αναμετρήσεις.

‘Ετσι, υπήρξε κατά καιρούς υποψήφιος είτε δημοτικός σύμβουλος είτε νομαρχιακός ή περιφερειακός σύμβουλος είτε βουλευτής Κιλκίς με τους συνδυασμούς του ΚΚΕ.

Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η κύρια παράμετρος, που τον κατέστησε αναγνωρίσιμο πρόσωπο στην κοινωνία του Κιλκίς.
Ήταν το ότι ο Γιάννης έβαζε τον συνάνθρωπο, τον συνδημότη και τον συμπολίτη πάνω από την ιδεολογία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις και προτεραιότητα στο κοινό καλό του τόπου.

Γι΄αυτό ακόμη και ιδεολογικώς ευρισκόμενοι σε διαμετρικώς αντίθετα σημεία είχαν να πουν όχι απλώς ένα καλό λόγο, αλλά μόνο καλά λόγια για αυτόν τον άνθρωπο, που ήταν για ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ «ο καλός άνθρωπος της διπλανής πόρτας», ο καλόκαρδος συζητητής, αποδεδειγμένα φίλος, ο άνθρωπος τον οποίο μπορεί να εμπιστεύεται κανείς χωρίς επιφυλάξεις.

Την ανωτέρω εικόνα του ενίσχυε και το υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού, αξιοπιστίας, συνέπειας και φερεγγυότητας, που τον χαρακτήριζε ως επαγγελματία.
Ιδιότητες, που τον καταξίωσαν… μεταξύ των κορυφαίων στον επαγγελματικό κλάδο του, καθιστώντας του συνώνυμο της ποιότητας σ΄αυτόν.

Σε κάθε περίπτωση επιδίωκε όχι απλώς να προσφέρει υπηρεσίες, που να λύνουν το κάθε πρόβλημα, αλλά να «ανοίγει» μόνιμο δίαυλο επικοινωνίας με τον κάθε συμπολίτη, που προσέτρεχε σ΄αυτόν.

Όπως, δηλαδή, πράττει κάθε άνθρωπος, του οποίου η σκέψη δεν εστιάζεται σε κάτι το πρόσκαιρο, το εφήμερο, αλλά σε μία μόνιμη βάση υγιών σχέσεων με τον συνάνθρωπο.

Όσο δε γιά την κοινωνικότητα, είτε μέσω της επαγγελματικής δραστηριότητας είτε μέσω της κάθε πολιτικής διαδικασίας είτε μέσω… της απλής παρέας, δεν συνιστά υπερβολή να ειπωθεί για τον Γιάννη, ότι υπήρξε… η προσωποίησή της.

Είναι αυτή η «εικόνα» του Γιάννη Μακρίδη, που θα μείνει αναλλοίωτη στην σκέψη και την μνήμη των Κιλκισιωτών, που τον συνόδευσαν στην τελευταία κατοικία του, εξ ου και η πραγματικά έντονη για την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία παρουσία τους στην εξόδιο ακολουθία.

Και ήταν Κιλκισιώτες από κάθε σημείο του Κιλκίς, κάθε κοινωνικής θέσης και πολιτικού χώρου, κάθε ηλικίας, που υπενθύμισαν, συνοδεύοντάς τον στην τελευταία κατοικία του, το ότι ο Γιάννης ήταν ο Γιάννης… όλων των Κιλκισιωτών.

Τους ένωνε στην ζωή, τους ένωσε και στον θάνατο.

Γι΄αυτό ακριβώς θα ζεί για πάντα στην καρδιά, την ψυχή και τον νου όλων, και η μνήμη του θα είναι αιωνία.
Καλό κατευόδιο καλέ μας συμπολίτη και φίλε όλων μας Γιάννη.

Και η ευχή «Καλή Ανάσταση»…. δεν εξαιρεί εσένα.