Η εποχή των τερατογεννέσεων
Γράφει ο Στέφανος Παραστατίδης*
«Είχα κι άλλες προτάσεις», είπε η βουλεύτρια, που προσχώρησε στο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είχε εκλεγεί με την Ένωση Κέντρου. Και κάπως έτσι το ελληνικό Κοινοβούλιο εισήλθε σε περίοδο μετεγγραφών, με γηπεδικούς όρους, για να καταλήξουμε στην κίνηση των έξι βουλευτών, την λεγόμενη πια ομάδα των «Έξι» (Δανέλλης, Παπακώστα Κουντουρά, Παπαχριστόπουλος, Κόκκαλης, Ζουράρις) να ζητά με επιστολή της να προσμετρούνται οι ψήφοι τους σε αυτούς του κυβερνώντος κόμματος.
Δεν είναι καινούργια η μετακίνηση των βουλευτών από ένα κόμμα στο άλλο. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε ζήσει τεκτονικές μετακινήσεις τους από κόμμα σε κόμμα, με αφορμή τα «μνημόνια». Όμως, η κίνηση των «έξι» μας εισήγαγε κυριολεκτικά στην εποχή της κοινοβουλευτικής τερατογένεσης, που ευτελίζει τη Δημοκρατία και τη βούληση των πολιτών:
• Η κίνηση των βουλευτών να παραχωρήσουν στο ΣΥΡΙΖΑ τη συνείδηση τους κι ο περιορισμός του “απεριόριστου δικαιώματος της γνώμης και ψήφου κατά συνείδησιν” του βουλευτή με όρους συναλλαγής για να αυξήσει τεχνητά την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτισμός, αλλά σκοταδισμός και συνταγματική στρέβλωση, που παραβιάζει κάθε κοινοβουλευτική δεοντολογία.
• Δυο βουλευτές των ΑΝΕΛ, που δεν έχουν παραιτηθεί από το κόμμα τους, προσμετρώνται ως ψήφοι ΣΥΡΙΖΑ μετά το αίτημα τους. Έτσι, 151 βουλευτής προσμετρώνται στην πλειοψηφία και την ίδια στιγμή 151 ανήκουν στην αντιπολίτευση: Αθροισμα 302. Κι όμως αυτό δεν ενοχλεί τον Πρωθυπουργό που είναι “κάθε λέξη του Συντάγματος”.
• Η δήθεν προσπάθεια των Αλέξη Τσίπρα να φτιάξει προοδευτικό μέτωπο εξαντλήθηκε στην μετεγγραφή βουλευτών που ανήκουν μέχρι και στην άκρα Δεξιά. Κανένα πρόβλημα, αν εκείνος αυτό θεωρεί προοδευτικό για το κόμμα του. Όμως καλά είναι να μην θεωρεί ότι οι πολίτες τρώνε κουτόχορτο και κάθε παραμύθι που τους πουλά για να κρατηθεί στην καρέκλα του.
• Η θεσμική του υποκρισία του Αλέξη Τσίπρα δεν εξαντλήθηκε στα παραπάνω. Την περασμένη εβδομάδα παρακολουθήσαμε την παρέμβαση του, ζητώντας από τον πρόεδρο της Βουλής να μην αλλάξει τον Κανονισμό της προς όφελος των ΑΝΕΛ. Κύριος οίδε για ποιο λόγο τον ενδιαφέρει τόσο να μείνει αρχηγός κόμματος ο Πάνος Καμμένος και να μην γκρινιάζει που του πήρε το «τραινάκι» ο πρώην φίλος του. Όμως τα καπρίτσια του τέσσερα χρόνια Ακροδεξιού συνοδοιπόρου του δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι κοινοβουλευτικής εκτροπής.
Όσο βαδίζουμε προς τις εκλογές ο κοινοβουλευτικός διάλογος διολισθαίνει, με μόνο πραγματικό ωφελούμενο την Χ.Α., της οποίας τα πανιά έχουν φουσκώσει εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίο το Μαξίμου χειρίστηκε την Συμφωνία των Πρεσπών. Σε κάθε περίπτωση τα φαινόμενα θεσμικής απρέπειας κλονίζουν ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη των πολιτών στον θεσμό του Κοινοβουλίου και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Τα εκφυλιστικά φαινόμενα και ο εκμαυλισμός συνειδήσεων επιβεβαιώνουν την βαθιά αντιδημοκρατική άποψη ότι «όλοι οι ίδιοι είναι». Και όσο απομειώνεται η πολιτική αξιοπρέπεια, άλλο τόσο εκμηδενίζεται η εμπιστοσύνη, μειώνεται η συμμετοχή, αυξάνεται η δυσπιστία και στο τέλος της ημέρας ρίχνεται νερό στον μύλο των εχθρών της Δημοκρατίας.
Απέναντι στην ιδεολογία της καρέκλας, πρέπει να απαντήσουμε με το βήμα των ιδεών, την ανάπτυξη ενός νέου δημοκρατικού ήθους και την επαναθεμελίωση της εμπιστοσύνης μεταξύ αντιπροσώπων και αντιπροσωπευομένων.
Τα πολιτικά κόμματα δεν πρέπει είναι ευκαιριακά οχήματα εκπλήρωσης προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά φορείς αρχών και αξιών. Η Βουλή δεν μπορεί να είναι αρένα συναλλαγής με όρους «ρηάλιτυ», αλλά χώρος εδραίωσης και εμβάθυνσης της Δημοκρατίας.
Κι αυτό πρέπει να είναι το στοίχημα όλων μας.
* Υποψήφιος βουλευτής Κιλκίς του ΚΙΝΑΛ
