«Ανάβουν φωτιές» διεκδικούμενα αγροτεμάχια Δημοσίου στο Ανθόφυτο! (Βίντεο)

Με «καζάνι που βράζει» μοιάζει αυτήν την περίοδο η μικρή κοινωνία του Ανθοφύτου.

Αιτία, μία πρόσφατη απόφαση της περιφερειακής ενότητας, με την οποία όπως καταγγέλλεται, παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες αγροτεμάχια του Δημοσίου, τα οποία, βάσει νόμου, καλλιεργούν επί 46 συναπτά έτη ακτήμονες της περιοχής, και μάλιστα με το δικαίωμα της καλλιέργειας να παίρνει τον περασμένο Απρίλιο νέα χρονική παράταση.

Η εν λόγω απόφαση προκάλεσε αναστάτωση και «πυροδότησε» έντονες αντιδράσεις, καθώς οι καλλιεργητές των συγκεκριμένων αγροτεμαχίων είναι υπερήλικοι και έχουν αυτήν την καλλιέργεια ως το μόνο εισόδημά τους, που δεν υπερβαίνει τα τετρακόσια με πεντακόσια ευρώ τον μήνα, ενώ, επί πλέον, πρόκειται γιά σύννομη πράξη, αφού η παραχώρηση της χρήσης των εκτάσεων σε αυτούς έγινε βάσει του νόμου (πράξη υπουργικού συμβουλίου 95/75), με κατά καιρούς, πάλι βάσει αυτού, παρατάσεις ισχύος.

Ήδη η υπόθεση οδεύει ενώπιον της Δικαιοσύνης, καθώς στα εξώδικα εκείνων, στους οποίους παραχωρήθηκαν τα επίμαχα αγροτεμάχια με την συγκεκριμένη απόφαση της περιφερειακής ενότητας, «απάντησαν» με ανάλογα οι θιγόμενοι επί μακρόν ακτήμονες καλλιεργητές τους.

Στο θέμα αναφέρθηκε μέσως του “Μαχητή” ο δικηγόρος Δημήτρης Κουτούλας, γνώστης αυτού ως καταγόμενος από την περιοχή:

«….Η περιφερειακή ενότητα Κιλκίς εξέδωσε, βάσει του νόμου 4061/12 αποφάσεις, που αφορούν σε αγροτεμάχια της τοπικής κοινότητας Ανθοφύτου, που είχαν παραχωρηθεί με πράξη υπουργικού συμβουλίου (95/75) σε ακτήμονες καλλιεργητές.

Οι άνθρωποι αυτοί καλλιεργούν τα επίμαχα αγροτεμάχια επί 46 συναπτά έτη και ξαφνικά ένα πρωινό βρέθηκαν άλλοι να χάνουν το δικαίωμα καλλιέργειας αυτών των εκτάσεων, άλλοι να μην μπορούν να υποβάλουν δηλώσεις ΟΣΔΕ.

Αφαιρώντας αυτές τις εκτάσεις από τους συγκεκριμένους ανθρώπους, τους αφαιρούμε το δικαίωμα ενός υποτυπώδους εισοδήματος επιβίωσης.

Όσον αφορά στον νόμο 4061/12 είναι ένας νόμος-«έκτρωμα» που δεν εφαρμόσθηκε ποτέ, εξ ου και οι διαδοχικές ανανεώσεις των προθεσμιών καλλιέργειας των εκτάσεων. Εξ άλλου, η ίδια η περιφερειακή ενότητα εξέδωσε το Καλοκαίρι του 2013 απόφαση γιά άλλη μία παράταση της παραχώρησης χρήσης στους ίδιους καλλιεργητές, άρα ουσιαστικώς περιθωριοποίησε τον νόμο.

Ακολούθησε ο νόμος 4537/18, με τον οποίο δόθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο νέα παράταση της χρήσης των αγροτεμαχίων από τους ακτήμονες καλλιεργητές έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020.

Επομένως από την στιγμή που όλοι τους είνα σύννομοι, ουδείς μπορεί να θεωρηθεί ως «καταπατητής».

Εφ΄όσον ισχύει αυτό, βάσει ποιάς «λογικής» η περιφερειακή ενότητα επιχειρεί να πείσει τον ηλικίας 80-85 ετών ακτήμονα, ότι πρέπει να αποσυρθεί από την καλλιέργεια επειδή οι εκτάσεις «παραχωρούνται ψηφιακώς σε ιδιώτες; Ποιός υπερήλικος μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ψηφιακά μέσα και μάλιστα γιά να ενημερωθεί γιά κάτι που τον πλήττει ευθέως;

Εδώ τίθεται θέμα χρηστής διοίκησης, διότι δεν συνιστά χρηστή διοίκηση η μη ατομική ειδοποίηση των θιγομένων, κατά μείζονα δε λόγο από την στιγμή που τον περασμένο Απρίλιο δόθηκε νέα παράταση σ’ αυτούς γιά καλλιέργεια των συγκεκριμένων αγροτεμαχίων…

«Να αρθούν τα απόρρητα»

…Η σωστή διαδικασία θα ήταν να αρθούν τα εισαγγελικά απόρρητα και να εξετασθεί το αν υπάρχουν νόμιμοι καλλιεργητές στις επίμαχες εκτάσεις, βάσει προσωρινών μισθώσεων και στο πλαίσιο ενδελεχούς έρευνας, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχει αδιάθετη έκταση, που να μπορεί να παραχωρηθεί από την περιφερειακή ενότητα προς οποιονδήποτε για χρήση.

Η περιφερειακή ενότητα ενήργησε όπως ενήργησε, αφ’ ότου οι εκτάσεις είχαν ήδη σπαρθεί γιά την φετινή καλλιεργητική περίοδο, με το όποιο κόστος τους, στο πλαίσιο της παράτασης που είχε ήδη δοθεί στους καλλιεργητές.

Άρα είναι εκτεθειμένη, καθώς στην περίπτωσή τους δεν μιλάμε γιά «γαιοκτήμονες» ή «κατέχοντες» ή …«εφοπλιστές», αλλά γιά ανθρώπους, οι οποίοι ίσα που επιβιώνουν.

Ζητήσαμε, λοιπόν, όχι ανάκληση, αλλά τροποίηση της απόφασης της περιφερειακής ενότητας, ώστε να εξαιρεθούν γιά τα συγκεκριμένα τριακόσια στρέμματα οι συγκεκριμένοι ακτήμονες καλλιεργητές. Δεν ζητούμε το «κάτι παραπάνω» αλλά αυτό που δικαιούνται.

Σκοπεύουμε δε να προωθήσουμε την προβλεπόμενη από την Δικαιοσύνη διαδικασία, ανεξαρτήτως οποιουδήποτε κόστους, καθώς αυτό, το οποίο μας ενδιαφέρει και αποτελεί αίτημα αυτών των ανθρώπων είναι ακριβώς να αποδοθεί …δικαιοσύνη σε κάτι γιά το οποίο ειναι απολύτως νόμιμοι…».