ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΓΛΥΠΤΗΣ-ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ-ΧΡΥΣΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ

του Μιχάλη Πυρίντζου

Γεννήθηκε στην Στενήμαχο Ανατολικής Ρωμυλίας το έτος 1881 και πέθανε στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε γλυπτική στο «Σχολείο Τεχνών» της Αθήνας, που αργότερα μετανομάσθηκε σε «Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών». Δάσκαλός του υπήρξε ο Γεώργιος Βρούτος. Το έτος 1903, πήρε «Αβερώφειο υποτροφία» και συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο.

Το 1904 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου σπούδασε στην Ακαδημία «Γκραντ Σωμιέρ» και στην «Σχολή Καλών Τεχνών».
Το 1905 άνοιξε στο Παρίσι δικό του εργαστήρι και λίγα χρόνια αργότερα ένα δεύτερο στο Λονδίνο. Το 1907 πήρε μέρος σε έκθεση του Παρισιού και με το έργο του «Το Δίλημμα» κυριολεκτικώς «κατέκτησε» το φιλολογικό κοινό της Γαλλίας. Το 1908 παντρεύθηκε την Γαλλία Ανξέλ Μουτέιγ, με πολιτικό γάμο, ο οποίος διαλύθηκε το 1927. Ένα χρόνο αγρότερα παντρεύθθηκε την Σόνια Μαριάτη με ορθόδοξο γάμο. Το έτος 1924 πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού όχι όμως σε αθλητικό αγώνισμα αλλά στην γλυπτική. Είναι γνωστό, ότι από το έτος 1912 μέχρι και το 1948 στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων περιλαμβάνονταν και πνευματικοί και καλλιτεχνικοί αγώνες σύμφωνα με την αρχαία παράδοση.

Στην Ολυμπιάδα εκείνη, στην οποία μετείχαν 3075 αθλητές από 134 χώρες ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με το έργο του «Ο Δισκοβόλος», που ήταν κατασκευασμένο από ορείχαλκο.
Το πρωτότυπο βραβευμένο έργο ο καλλιτέχνης το χάρισε στον ομογενή από την Ν.Υόρκη Β. Κεχαγιά, ο οποίος στην συνέχεια το χάρισε στην πόλη της Ν.Υόρκης, όπου μέχρι σήμερα βρίσκεται στο Σέντραλ Παρκ.

Αντίγραφο του παραπάνω έργου, κοσμεί το στάδιο «Ντίξον» στην Γαλλία ενώ ένα δεύτερο αντίγραφο βρίσκεται στην Αθήνα απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο. Το 1930, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου διορίσθηκε πρώτος διευθυντής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και καθηγητής της γλυπτικής, θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του. Σε δική του πρωτοβουλία οφείλεται η ίδρυση παραρτημάτων της Σχολής στους Δελφούς, την Ύδρα και την Μύκονο.
Το 1932 εργάσθηκε με άλλους καλλιτέχνες γιά την φιλοτέχνηση του μνημείου του «Αγνώστου Στρατιώτη», που βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα.

Το 1936 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1937 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών. Όλα τα έργα του Κωνσταντίνου Δημητριάδη είναι σπουδαία με χαρακτηριστικό, ότι είναι ρεαλιστικά.

Ενδεικτικά αναφέρονται: «Οι νικημένοι της ζωής» έργο με δώδεκα παραστάσεις που δεν ολοκληρώθηκε εξ αιτίας της κήρυξης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, «Ο Γυναικείος Κορμός» που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη, «Η χορεύτρια» που επίσης βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη, «Η Βακχίς», «Η λουόμενη», «Η κολυμβήτρια» (Αθηναϊκή Λέσχη), ο «Σκεπτικιστής». Το έργο η «Προσπάθεια» φιλοτεχνήθηκε σε δύο αντίτυπα. Το ένα τοποθετήθηκε στο δημόσιο πάρκο στην
Αμιέν στην Γαλλία και το δεύτερο στην Εθνική Πινακοθήκη (Αθήνα).

Ανδριάντες και προτομές, έργα του Στενημαχίτη διάσημου γλύπτη κοσμούν δρόμους και πλατείες της πατρίδας μας. Ενδεικτικά αναφέρονται: Ο ανδριάντας του Χρυσοστόμου Σμύρνης, που βρίσκεται στην πλατεία Μητροπόλεως στην Αθήνα. Το πέτρινο μνημείο της Ελευθερίας κοντά στην Μονή της Αγίας Λαύρας, μνημείο του Γ. Ψυχάρη στην Χίο. Ο χάλκινος ανδριάντας του Μοχάμετ Άλι σε πλατεία της Καβάλας. Η προτομή του Γ. Σταύρου, που βρίσκεται σε όλα τα καταστήματα της Εθνικής Τράπεζας. Η προτομή του Β. Τσουδερού στην Τράπεζα Ελλάδος και δεκάδες άλλες προτομές όπως: Της πριγκίπισσας Μαρίας, του Διονυσίου Σολωμού, του Κωστή Παλαμά, του Ούγο Φόσκολο (πλατεία Ζακύνθου), του Ι.Δροσόπουλου και των πολιτικών Διομήδη, Μαξίμου και Ζαϊμη.
Άραγε πόσοι Ελληνες γνωρίζουν, ότι στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων υπάρχει καταγεγραμμένο και το όνομα του διάσημου Ελληνα καλλιτέχνη Κωνσταντίνου Δημητριάδη, που κέρδισε χρυσό μετάλλιο το έτος 1924 στην Γλυπτική, και πόσοι άλλοι επιφανείς Έλληνες, που διακρίθηκαν στους στίβους της Επιστήμης, της Τέχνης και στα πεδία των υπέρ της ελευθερίας αγώνων, που δόξασαν και τίμησαν το όνομα της Πατρίδας βρίσκονται σήμερα ξεχασμένοι στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας;