Βάσει του χειροτέρου «σεναρίου»
Και η σημερινή και οι παλαιότερες θεομηνίες εξέπεμπαν και εκπέμπουν το ίδιο «εκκωφαντικό» μήνυμα:
Όταν κατασκευάζονται υποδομές, πρέπει, σε σχέση με την αντοχή τους, ο σχεδιασμός τους να γίνεται βάσει του χειροτέρου «σεναρίου», ως προς την πρόβλεψη, ώστε αυτές να αντέχουν και να παραμένουν λειτουργικές σε «βάθος» χρόνου, ακόμη και σε χειρότερο «χαλασμό».
Όχι απλώς, μετά από μία θεομηνία, να επισκευάζονται έως… την επόμενη, και μετά… «φτου κι απ’ την αρχή» έως την μεθεπόμενη.
Σ’ αυτό ακριβώς έγκειται η υστέρηση της ελληνικής Πολιτείας τον τελευταίο μισό αιώνα.
Και είναι αυτό ακριβώς το σημείο, στο οποίο έχουν καθήκον να εστιάσουν σε κάθε προγραμματισμό και διεκδίκηση οι αιρετοί της αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμών.
Ας μην το «παρακάμπτουν» κυρίως αυτοί που πρόκειται να αναλάβουν την τοπική διοίκηση από την Πρωτοχρονιά του 2024.
Και δόξα τω Θεώ, η περιφερειακή ενότητα Κιλκίς είναι γεμάτη από υποδομές (δρόμους, γέφυρες, φράγματα κλπ), που «φωνάζουν» γιά την αναγκαιότητα ανακατασκευής ή επισκευής κατά τρόπο, που να εξασφαλίζεται ανθεκτικότητα και λειτουργικότητά τους γιά πάρα πολλά χρόνια, ακόμη και σε συνθήκες θεομηνίας… πολλάκις χειρότερες από την πρόσφατη σε Κεντρική και Νότια Ελλάδα.
Κάλλιον το προλαμβάνειν, έστω και περισσότερο δαπανηρό.
