Τ’ αυτιά σας, τέντα!
Μπορεί οι παρακάτω γραμμές να αποτελούν λίγο ή πολύ συνέχεια του προηγούμενου κειμένου, όπου συζητούσαμε για το αν είμαστε έτοιμοι να πάρουμε αποφάσεις, για το πως θα πορευτούμε πολιτικά τα επόμενα χρόνια. Θα μιλήσουμε πολλές φορές για πολιτική, αυτοδιοίκηση και κριτική σκέψη μέσα στη χρονιά που διανύουμε. Και λογικό, αν θέλουμε να λεγόμαστε και να είμαστε ενεργοί πολίτες.
Έτσι λοιπόν, θα ήθελα να παρακαλέσω μέσα από αυτές τις γραμμές να έχετε τα αυτιά σας τέντα! Να τα έχετε ορθάνοιχτα και να ακούτε τα πάντα. Να προσέχετε τι σας λένε και ποιοι. Να βλέπετε αν οι κινήσεις, συνάδουν με τα λεγόμενα τους. Να διαβάζετε και να κρατάτε τι σας υπόσχονται και τι οραματίζονται, για να μπορούμε μετά τις εκλογές να δούμε τι πράττουν. Αν άλλα λέγανε και άλλα κάνουν. Να δούμε από το μηδέν μέχρι το «Αλέξης Τσίπρας» κατά πόσο αυτά που λένε τα πιστεύουν και τα υλοποιούν.
Και να προσέχετε και τα μικρά. Τις κινήσεις εκείνες που έχουν περάσει στο υποσυνείδητο ότι είναι φυσιολογικές ενώ δεν είναι. Να μην δεχτείτε τίποτα ως δεδομένο και «…έλα μωρέ δε βαριέσαι, όλοι τα ίδια κάνουν». Όχι δεν κάνουν όλοι τα ίδια, κι αν τα κάνουν θα πρέπει να σταματήσουν. Αν το θέλουμε εμείς έτσι; Αν δεν μας ενοχλεί και δεν μας πειράζει τότε ας τους αφήσουμε. Απλά δεν θα μπορούμε να κρίνουμε, αν τους αφήσουμε. Ξηγημένα πράγματα.
Και θα αναφέρω ως παράδειγμα, ένα περιστατικό που συνέβη πρόσφατα και ΔΕΝ θεωρώ δεδομένο ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Δέχτηκα ένα τηλέφωνο από το επιμελητήριο Κιλκίς την προηγούμενη βδομάδα, για να προσκαλεστώ από μια κυρία «…στην κοπή πίτας του συνδυασμού». Και αφού είπα ευχαριστώ και κλείσαμε, μου δημιουργήθηκαν οι κάτωθι απορίες. Που βρήκαν το κινητό μου τηλέφωνο; Ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικών Δεδομένων δεν ισχύει; Ποιος είναι ο συνδυασμός αυτός που μπορεί να χρησιμοποιεί τηλέφωνα του επιμελητηρίου; Το ξέρουν τα μέλη του; Είμαι παράλογος ή κάτι πάει λάθος;
Δηλαδή μπορεί για παράδειγμα, ο-οποιοσδήποτε-δήμαρχος να κάθεται στο γραφείο του και να παίρνει τηλέφωνο για να καλέσει κόσμο στα γενέθλια του; Έτσι θα πρέπει να γίνεται; Έτσι θέλουμε να γίνεται; Αν συμφωνήσουμε ότι δεν έχουμε πρόβλημα, εγώ πάω πάσο. Αν όμως ξεκινήσουμε από τα μικρά, τα θέματα νοοτροπίας και ηθικής, τότε θα αρχίσουμε να κρίνουμε καλύτερα. Το ποιος θέλει το καλό του τόπου και ποιος του εαυτού του. Ποιος δείχνει με τις πράξεις του το ποιος είναι και ποιος μόνο με τα λόγια και τις ομιλίες. Το ποιος είναι ικανός και το ποιος φαίνεται να είναι αλλά δεν είναι.
Εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προσέχουμε. Να προσέχουμε τα μικρά και τα μεγάλα. Τα λόγια και τις πράξεις. Και τότε και μόνο τότε σίγουρα η επιλογή μας θα είναι η πιο σωστή. Εδώ θα είμαστε για να τα συζητάμε.
