Νεοδημοκράτες στις εκλογές για την προεδρεία της Κεντροαριστεράς
Την συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου προέδρου του “εκκολαπτομένου” πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς, που εν τέλει ολοκληρώθηκε με την εκλογή της προέδρου του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά, παραδέχθηκαν κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Παιονίας, δύο εμπειρότατα αυτοδιοικητικά στελέχη της δημοτικής αρχής με γνωστές εδώ και δεκαετίες Νεοδημοκρατικές πεποιθήσεις ο δήμαρχος Χρήστος Γκουντενούδης και ο αντιδήμαρχος οικονομικών Γεώργιος Φράγκος, με αφορμή σχετικό ερώτημα του δημοτικού συμβούλου της μείζονος μειοψηφίας Γιάννη Συμεωνίδη.
Μία πολιτική επιλογή και ενέργεια, η οποία ανεξαρτήτως του αν υπακούει στις επιταγές της τοπικής συγκυρίας σε ότι αφορά την εκλογή δημοτικής αρχής στο δήμο Παιονίας, δεδομένου ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της σημερινής δημοτικής αρχής προέρχεται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και ο εκ νέου “εναγκαλισμός” μαζί του για τις επόμενες εκλογές θα ήταν καταλυτικός παράγοντας για την διεκδίκηση και νέας θητείας από την παρούσα δημοτική αρχή, ή εάν οφείλεται στις αγαθές προθέσεις όπως διετυπώθηκε από πλευράς του κ. Φράγκου για την στήριξη ενός ικανού και νέου πολιτικού στελέχους (Νίκου Ανδρουλάκη) από πρόσωπο που δεν ανήκει πολιτικά στον εν λόγω χώρο, θέτει κατά την άποψη μας δύο απολύτως ουσιαστικά ζητήματα.
Πρώτον το κατά πόσον είναι πολιτικώς ορθό και ηθικώς δεοντολογικό η συμμετοχή σε τέτοιες εκλογικές διαδικασίες διακεκριμένων πολιτικών στελεχών άλλων παρατάξεων και το δεύτερο, που απορρέει εκ του πρώτου, κατά πόσον είναι σωστή η πρακτική σε τέτοιου τύπου διαδικασίες να υλοποιείται χωρίς να είναι προκαθορισμένο το εκλογικό σώμα ,όπως συμβαίνει σε τέτοιου τύπου εκλογικές διαδικασίες απανταχού.
Η απάντηση θεωρούμε ότι είναι απλή: ΟΧΙ!
Και τούτο διότι μπορεί η εν λόγω πρακτική, η οποία εχει υοιοθετηθεί από την σοσιαλδημοκρατία στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια , να υπακούει στα κελεύσματα της αυτοσυντήρησης, καθώς δοκιμάζεται “σκληρά” για μια σειρά από λόγους και αιτίες , όμως από την άλλη “σκοντάφτει” στην κοινή λογική.
Μία κοινή λογική η οποία αναφέρει, ότι μία τόσο σημαντική πολιτική διεργασία δεν είναι δυνατόν να συμμετέχουν ψηφοφόροι διαφορετικής ιδεολογικής προέλευσης διότι δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατή η αξιολόγηση του κινήτρου τους για την συμμετοχή τους σε αυτή.
Φαντασθείτε τι θα συνέβαινε εάν στο πλαίσιο αποδοχής αυτής της πρακτικής αποφάσιζαν οι πολιτικοί αντίπαλοι ενός φορέα να συμμετάσχουν μαζικώς σε μία τέτοια εκλογή με στόχο να εκλέξουν τον “επιθυμητό” αντίπαλο.
Ακόμη και αν κανείς ασπάζεται την πρακτική εκλογής προέδρων από την βάση, όπως έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια οι πάλαι ποτέ εκπρόσωποι του δικομματισμού στην χώρα τα χρόνια της μεταπολίτευσης ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, οφείλει να την εφαρμόζει χωρίς ν’ αφήνει “παράθυρα” σε όσους είναι έτοιμοι να “μπουκάρουν” από αυτά, είτε καλοπροαίρετως, είτε όχι, είτε βεβαίως με άλλου τύπου σκοπιμότητες.
Παράλληλα και όσοι δεν ασπάζονται τις ιδέες ενός πολιτικού φορέα και κυρίως στελέχη άλλων παρατάξεων είναι δεοντολογικώς λάθος να συμμετέχουν σε μία διαδικασία εκλογής προέδρου αντιπάλου κόμματος, όχι μόνον διότι είναι αδύνατον να αξιολογηθούν από τους πολίτες τα κίνητρα της επιλογής τους, αλλά και διότι η συμμετοχή τους σε αυτήν έχει εκ των πραγμάτων και ισχυρό πολιτικό συμβολισμό.
