Και τα κόμπλεξ έχουν ….«ονοματεπώνυμο»

Μήπως αν ήταν ονοματεπώνυμο θα το συναντούσαμε τόσο συχνά όσο το Γιάννης, Κώστας και Μαρία; Μήπως πιο συχνά και από το Παπαδόπουλος; Ποιο; Το Φίλης-Πολάκης. Δεν είναι ένα πολύ ωραία ονοματεπώνυμο το οποίο θα ταίριαζε σε μεγάλη μερίδα συμπατριωτών μας;

Κάθε φορά που βγαίνει κάτι από το στόμα τους μάλλον δεν έχει περάσει από τον εγκέφαλο προκειμένου να φιλτραριστεί και ως συνέπεια προκαλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης! Κάθε φορά που δηλώνουν κάτι ο κ. Φίλης και ο κ. Πολάκης «παίρνουν φωτιά» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και μεταξύ μας, όχι άδικα. Τα σχόλια που ακολουθούν τα λεγόμενα τους, το λιγότερο σατυρικά.

Αν οι δηλώσεις και γενικότερα οι κινήσεις των δύο αυτών «λαμπρών» ανδρών γίνονται με σκοπό να ξελασπώσουν λάθη του πρωθυπουργού Αλέξη, τότε θα πρέπει ο κ. Τσίπρας να τους δίνει κάτι παραπάνω γιατί κάνουν τη δουλεία τους πολύ καλά! Αν από την άλλη τους βγαίνουν αυθόρμητα όλα αυτά, τότε πραγματικά η ελπίδα όχι απλά δεν έρχεται αλλά και δε νομίζω ποτέ να έρθει.

Γιατί το λέω αυτό; Για έναν πολύ απλό λόγο! Διότι οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν τον «καθρέφτη» ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας μας. Μιας και για να βρίσκονται στην ελληνική Βουλή κάποιοι χιλιάδες συμπολίτες μας του προτίμησαν. Επιλογή τύπου, στους τυφλούς καλός και ο μονόφθαλμος.

Ένα κομμάτι της κοινωνίας που συμπεριφέρεται σαν αλάνι και πουλάει μαγκιά επειδή δεν έχει τίποτα άλλο να προβάλει. Δεν έχει παιδεία και αυτό όσο κι αν προσπαθεί να το καλύψει δεν μπορεί με τίποτε! Ενός κομματιού που με γνώμονα την ημιμάθεια του και την περισσή του κριτική ικανότητα που απέκτησε στο πεζοδρόμιο, κρίνει και κατακρίνει με τον πιο αισχρό τρόπο.

Ανθρώπων που βρέθηκαν σε θέσεις που δεν τους αξίζουν και τις εκμεταλλεύονται για να βγάλουν όλα τους τα κόμπλεξ. Ίσως γιατί έχουν γνώση ότι βρέθηκαν εκεί από σπόντα ή από μεγάλη τύχη ή ακόμη τους φύτεψαν κάποιοι άλλοι εκεί, εξίσου ανίκανοι, που έτυχαν εξουσίας. Ίσως ξέρουν ότι είναι κατώτεροι των περιστάσεων αλλά δεν έχουν αυτή τη μαγκιά του να αρνηθούν. Γιατί το «εγώ» και τα συμπλέγματά τους, είναι πιο πάνω από την όποια τιμή ή ήθος έχουν.

Σκεφτείτε τώρα πόσους τέτοιους ανθρώπους γνωρίζετε, συναναστρέφεστε, έχετε συναντήσει ή είστε ένας από αυτούς, αν και ελπίζω αν ανήκετε στη τελευταία κατηγορία να μη διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Τώρα πείτε μου, βλέπετε καμμιάν ελπίδα να έρχεται;