Γιά ποιά «δημοκρατία» στην Τουρκία μιλάμε;
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η γενιά μας να ζη στη χειρότερη περίοδο μετά από αυτή των πολέμων στον κόσμο. Τρομοκρατία, πραξικοπήματα και φτώχεια είναι ίσως τα μεγαλύτερα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και αν βάλουμε στην κατάσταση και τα μικρότερης σημασίας αλλά εξ ίσου δύσκολα δε θα τελειώσουμε ποτέ.
Θα ήθελα να σχολιάσω, με την μηδαμινή πείρα μου από τέτοιου είδους κινήσεις, όπως ένα πραξικόπημα το τελευταίο συμβάν που παρακολουθήσαμε στη Τουρκία. Ένα πραξικόπημα για το οποίο πολύ ξαφνιάστηκαν αλλά περισσότεροι ανέμεναν. Και δεν ξέρω αν το ανέμεναν επειδή είχαν υποψίες ότι θα γίνει κάποια στιγμή ή πίστευαν ότι ο Ερντογάν θα κάνει τα πάντα για να γίνει ο μεγαλύτερος “δημοκρατικός δικτάτορας” της σύγχρονης Ιστορίας.
Αν λοιπόν το πραξικόπημα έγινε όντως από ανθρώπους που ήθελαν να ρίξουν την δημοκρατία του Ερντογάν και δυστυχώς μόνο έτσι μπορώ να αποκαλέσω ένα πολίτευμα και μια χώρα που ανέχεται το φίμωμα των κοινωνικών δικτύων, σε κάθε προσπάθεια που καταβαλλόταν να ακουστεί μια διαφορετική φωνή που ενοχλούσε την εξουσία, έχει καλώς. Είναι μια κίνηση αναμενόμενη καθώς ο “δημοκρατικός μονάρχης” Ερντογάν με τις χρυσές τουαλέτες το έχει παρατραβήξει.
Αν όμως δεν έγινε αυθόρμητα; Αν όλο αυτό ήταν φιάσκο ή μια παγίδα, που ο ίδιος ο Ερντογάν έστηνε για να βγει πιο δυνατός και έπειτα να καθιερώσει την δική του «δημοκρατία» χωρίς κανείς να μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια του; Να τελειώσει αυτό που άρχισε δηλαδή, να καθιερώσει την απόλυτη ηγεμονία του «δημοκρατικού» Κιμ Γιογκ Ουν της Τουρκίας; Αν ήταν ένα καλοστημένο σχέδιο από πλευράς του τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια; Επιβολή θανατικής ποινής στους επαναστάτες-μαριονέτες και σκληρότερα μέτρα σε όποιον προσπαθήσει ξανά στο μέλλον να πειράξει τη δημοκρατία του;
Ανησυχητικό καθώς ότι συμβαίνει στην διπλανή χώρα μπορεί να επηρεάσει και εμάς. Και αυτοί μπορούν να περνούν τα πάνδεινα και καλά να πάθουν αφού αυτοί ψηφίζουν και εκλέγουν τους δημοκρατικούς τους ηγέτες αλλά εμείς δεν φταίμε σε τίποτα. Σε μια Ευρώπη που δεν κάνει τίποτα να προστατεύσει τις χώρες της η οποιαδήποτε αστάθεια μπορεί να μας ανησυχεί. Ας ελπίσουμε στο μέλλον τέτοιου είδους «ηγέτες» να μην απολαμβάνουν εξουσίας για να μπορεί ο κόσμος να απολαμβάνει την πραγματική δημοκρατία.
