Στα καλαθοσφαιρικά “κατατόπια” του Παραδείσου ο Ηλίας Παπαδόπουλος

Το κιλκισιώτικο καλαθόσφαιρο και, κατ’ επέκτασιν, ο κιλκισιώτικος αθλητισμός πενθούν, μαζί με την κοινωνία του Κιλκίς, γιά την απώλεια ενός από τους ανθρώπους με καθοριστική συμβολή στην «ανοικοδόμηση» του «οικοδομήματος» του δημοφιλούς αθλήματος στον νομό και επί μακρόν «στυλοβάτης» του.

Το κιλκισιώτικο καλαθόσφαιρο είναι πολύ «φτωχότερο» από την Πέμπτη 29.6.17 ημέρα που άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 73 ετών, ο «δικός» του ξεχωριστός άνθρωπος, ως αθλητής και προπονητής, ο αγαπημένος μέντωρ πολλών «φουρνιών» Κιλκισιωτών καλαθοσφαιριστων Ηλίας Παπαδόπουλος.

Είναι ένας από τους πρώτους Κιλκισιώτες καλαθοσφαιριστές, «πνευματικά τέκνα» του αείμνηστου σπουδαίου καθηγητού φυσικής αγωγής Κώστα Πιπερόπουλου, που κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του ’60 αγωνίσθηκαν στην ανώτερη πανελλήνια κατηγορία του αθλήματος.

Ειδικότερα ο Ηλίας διέπρεψε με τα χρώματα του ιστορικού Αετού Θεσσαλονίκης, έως ότου αυτός «απορροφήθηκε» εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον ΠΑΟΚ.

Εν συνεχεία σταδιοδρόμησε σε ομάδες β’ εθνικής κατηγορίας και περιφερειακών πρωταθλημάτων έως το 1977, οπότε και αποσύρθηκε απο την ενεργό δράση.

Επαγγελματικοί λόγοι τον κράτησαν επί αρκετά χρόνια μακριά από την «αγκάλη» του Κιλκίς, όπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80 καταβλήθηκε η πρώτη προσπάθεια ανασύστασης του χώρου του καλαθοσφαίρου μέσω του νεοσύστατου ΓΑΣ Κιλκίς.

Μόλις επανήλθε οριστικώς στον γενέθλιο τόπο, το 1983, εντάχθηκε στον σύλλογο και αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην συγκρότηση, οργάνωση και λειτουργία του καλαθοσφαιρικού «φυτωρίου», ενώ με τις γνώσεις και την πείρα του έδωσε «πνοή» στην βασική ομάδα του συλλόγου, θέτοντας τις βάσεις συστηματικής άθλησης των παιδιών, που αγαπούσαν το άθλημα, αλλά ασχολούνταν με αυτό περισσότερο από «χόμπυ» γά δημιουργική κάλυψη ελεύθερου χρόνου.

Χάρη στον Ηλία η ομάδα του ΓΑΣΚ απέκτησε οντότητα και «ταυτότητα» και σταδιακώς καταξιώθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, στηριζόμενη έκτοτε σε ένα «φυτώριο», που παρήγε συνεχώς.

Με τα “καλαθοσφαιρικά” παιδιά του στον ΓΑΣ Κιλκίς την αγωνιστική περίοδο 1985-86

Πλαισιωμένος από εξαιρετικούς συνεργάτες-φίλους του αθλήματος, που στελέχωσαν την λειτουργία του σε όλους τους τομείς, ο Ηλιας Παπαδόπουλος οδήγησε την βασική ομάδα του ΓΑΣΚ σε τίτλους και άλλες επιτυχίες και συντέλεσε στην αναγωγή του συλλογου σε «κυψέλη» του αθλήματος, από όπου «ξεπετάχθηκαν» αρκετοί αθλητές και παράγοντες.

Η οργανωτική ικανότητά του και η γνώση περί την συνετή διαχείριση των οικονομικών εκτιμήθηκαν συνολικώς από τον σύλλογο, η γενική συνέλευση και τα διοικητικά στελέχη του οποίου του ανέθεσαν την προεδρεία του συλλόγου από το 1990 έως το 1994 σε μία δημιουργική περίοδο με πλήθος επιτυχιών και διακρίσεων του συλλόγου σε όλα τα αθλήματα.

Φυσικα, η αγάπη του γιά το καλαθόσφαιρο ήταν …«αθεράπευτη» και όταν η περίσταση το έφερε να αποσχισθεί το αντίστοιχο τμήμα του ΓΑΣΚ και να μετεξελιχθεί σε σύλλογο με την επωνυμία Αετός, ο Ηλίας ήταν εκεί, ως «ανάδοχος» του ονόματος και ως «ειδήμων» στην οργάνωση και λειτουργία του «φυτωρίου», πλαισιωμένος αυτήν την φορά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα «δικά» του παιδιά, που ως «ώριμοι» ή παλαίμαχοι παίκτες ανέλαβαν την ευθύνη του νέου εγχειρήματος και τις τύχες του νέου φορέα.

Και σ’ αυτόν τον σύλλογο διετέλεσε πρόεδρος.

Όλη αυτή η διαδρομή δεν ήταν ανθόσπαρτη όμως κατέληξε στην καταξίωση του κιλκισιώτικου καλαθοσφαιρικού «φυτωρίου», σε σχέση τόσο με τις μονάδες όσο και με τις επιτυχίες και διακρίσεις.

Έξι «πρωτοκλασάτοι» διεθνείς παίκτες και προπονητές, ένα ασημένιο μετάλλιο και δύο τέταρτες θέσεις σε πανελλήνια πρωταθλήματα ηλικιακών κατηγοριών και τρεις παρουσίες ομάδας στην γ’ εθνική κατηγορία, αρκετές διακρίσεις και τίτλοι σε περιφερειακό επίπεδο, εκ των οποίων ο ένας με αήττητο, μέσα σε εικοσιπέντε χρόνια, δεν είναι δα και «λίγο πράγμα».

Και αυτός ακριβώς ο απολογισμός μαζί με την «υπογραφή» αρκετών άλλων, φέρει την «σφραγίδα» του Ηλία Παπαδόπουλου, που δικαιούται του άτυπου τίτλου του «πρωτεργάτη» ή «πρωτομάστορα» του σύγχρονου «οικοδομήματος» του κιλκισιώτικου καλαθοσφαίρου.

Όντας δε πνεύμα ανήσυχο και αεικίνητο και «δέσμιος» ….της πορτοκαλί μπάλλας μέχρι τα μύχια της ψυχής του, δεν θα μπορούσε να παραμείνει αδρανής και στο μετά, δηλαδή το διάστημα μετά την απόσυρσή του και από κάθε επίσημη συλλογική δραστηριότητα.

Έτσι, στις αρχές του 2013 ανταποκρίθηκε πρώτος από όλους στην πρωτοβουλία των παλαιμάχων πλέον δικών του παικτών, και καταξιωμένων στελεχών διαφόρων τομέων της ζωής του Κιλκίς και όχι μόνον, γιά την ίδρυση του συλλογικού οργάνου τους, αφήνοντας το «στίγμα» του και στην ίδρυση του συλλόγου παλαιμάχων στελεχών του κιλκισιώτικου καλαθοσφαίρου.

Όλη αυτή η κοινή πορεία ήταν γεμάτη από χαρές και λύπες, από ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, από επιτυχίες και αποτυχίες, από ικανοποιήσεις και πικρίες, με κοινό παρονομαστή όλων την ειλικρινή, άδολη και ανυστερόβουλη αγάπη γιά το άθλημα του καλαθοσφαίρου αλλά και την βαθειά προσήλωση στις αξίες και αρχές του υγιούς αθλητισμού.

Και σ’αυτήν την πορεία όλων των προαναερθέντων ο Ηλίας Παπαδόπουλος ήταν επί μακρόν ο τεχνικός ηγέτης και ιδεολογικός «τιμονιέρης».

Γι’ αυτό και το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του σήμανε το κλείσιμο ενός τεραστίου κεφαλαίου της ιστορίας του κιλκισιώτικου καλαθοσφαίρου και έκανε όλους τους σημερινούς ανθρώπους του, που «είναι όλοι τους παιδιά του», να αισθάνονται «ορφανοί».

Στην μνήμη του θα παραμείνουν και το αγωνιστικό πνεύμα και η ψυχική δύναμή του, χάρη στα οποία «έπαιξε σθεναρή άμυνα σε όλο το γήπεδο», όπου έδωσε τον τελευταίο αγώνα της ζωής του, πριν υποκύψει στις συνέπειες του εγκεφαλικού επεισοδίου, το οποίο είχε υποστεί περί τα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου.

Μαχητής μέχρι τέλους και παράδειγμα αγωνιστικού φρονήματος, που πρέπει να διακατέχει τους καλαθοσφαιριστές ακόμη και στον πιό άνισο αγώνα τους.

Υπό το πρίσμα αυτό, ο Ηλίας έδωσε λίγο πριν τον «τυλίξει» το «πέπλο» της αθανασίας ένα φωτεινό παράδειγμα προς μίμησιν, που δείχνει τον δρόμο σε κάθε άνθρωπο, αλλά ειδικότερα στους δικούς του ανθρώπους του χώρου του αγαπημένου αθλήματός του, σχετικώς με την κατεύθυνση την οποία πρέπει να ακολουθούν γιά την δικαίωση κάθε αγώνα.

Επομένως, οι φίλοι του καλαθοσφαίρου στερούνται στο εξής απλώς της φυσικής παρουσίας του.

Το σπινθηροβόλο πνεύμα του, ο ψυχικός κόισμος του και οι ιδέες του γιά το καλαθόσφαιρο και τον αθλητισμό είναι εδώ και θα διατηρούν την μορφή του ανεξίτηλη στην συλλογική μνήμη, που θα είνα αιωνία.

Καλό Παράδεισο αξιομακάριστε αδελφέ, φίλε και συναγωνιστά.

Και Καλή Ανάσταση.

Η εκφορά
Η εκφορά του Ηλία Παπαδόπουλου θα γίνει την Παρασκευή 30.6.17 από τον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ξηρόβρυσης, με ώρα έναρξης 11 το πρωί.