Χ.Σπίγκος: Πριν τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια και τις χειμωνιάτικες μπόρες
Δήλωσες εκατομμυριούχος, από την εργασία σου, με λεφτά να τρων και τα εγγόνια σου χωρίς να δουλεύουν.
Δήλωσες ότι δεν είσαι πολιτικός και δεν ξέρεις από κόμματα.
Δήλωσες ότι δεν ξέρεις καλά ελληνικά, ενώ ξέρεις καλύτερα από πολλούς Έλληνες.
Δήλωσες ότι χρημάτισες κορυφαίο στέλεχος τραπεζικού κολοσσού.
Δήλωσες τέλος ανυποχώρητος και άνθρωπος με στοχοπροσήλωση.
Με όλα αυτά κι άλλα περισσότερα προσόντα, που υποθέτουμε ότι έχεις, εγκατέλειψες τη χώρα όπου μεγαλούργησες για να έλθεις στον γενέθλιο τόπο σου με το όνειρο να μας σώσεις από τη δυστοπία του Μητσοτάκη.
Ως όχημα εκπλήρωσης των ονείρων σου επέλεξες ένα αριστερό κόμμα μ’ ένα σωρό προβλήματα κι αδυναμίες.
Ξύπνησε το διοικητικό δαιμόνιο που κρύβεις μέσα σου, και είπες να γίνεις τιμονιέρης του, χωρίς να πολυσκεφτείς ότι οι επικεφαλής κομμάτων πρέπει να διαθέτουν περισσότερα προσόντα απ’ όσα συναντάς σ’ έναν επιτυχημένο Διευθύνοντα Σύμβουλο (CEO).
Τη συνέχεια την ξέρεις.
Αυταρχικές συμπεριφορές, διάσπαση, γελοιοποίηση, πολιτικός μας διασυρμός.
Κάθε μέρα και κάτι αχρείαστο καινοφανές, κάθε βδομάδα και μια ξενόφερτη αστειότητα, που εμείς οι ουτιδανοί αδυνατούμε να καταλάβουμε.
Εσύ κάνεις τα δικά σου κι εμείς γελάμε ή κλαίμε, ανάλογα με τη στιγμή.
Εσύ με τα ωραία σου κι εμείς με την αμορφωσιά μας που μας εμποδίζει να παρακολουθήσουμε τις ιδιαιτερότητες ενός 35χρονου εκατομμυριούχου, που την ίδια στιγμή που αγοράζει ένα κεραμίδι των 1,8 εκατομμυρίων ευρώ, ανοίγει στο εξωτερικό λίστα δώρων του εν Ελλάδι γάμου του με πλαφόν δώρου ….τα 2.500 δολλάρια.
Μ’ αυτά και μ’ άλλα ευτράπελα ο χρόνος κυλάει, η ΝΔ θεριεύει, ο Έλληνας μέρα με τη μέρα φτωχαίνει, εσύ ζεις την πολυτελή ζωή σου ανάμεσα σ’ Αμερική, Μύκονο και Κολωνάκι.
Με αντιπολιτευτικές ψηφιακές ατάκες και εσωκομματικά διαγγέλματα φεουδαρχικού τύπου, το κόμμα ρευστοποιείται, ο χώρος χλευάζεται, ο πολιτικός μας λόγος σκεπάζεται από τα γέλια που προκαλούν οι ακατανόητες σ’ εμάς τους αμόρφωτους επιλογές σου, και πάει λέγοντας.
Επί τέλους καλέ μου άνθρωπε βρες λίγο χρόνο να ξανασκεφτείς πού το οδηγείς το καράβι και βρες έναν τροπο να στρίψεις αλλιώς το τιμόνι.
Αν δε μπορείς, ένα θα σου πω.
Η αυλική κολακεία επιφυλάσσει άσχημες εξελίξεις για όλους μας.
