Επέλεξα σαν τίτλο την παράφραση του γνωστού συνθήματος της Χιλής του περασμένου αιώνα «Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος». Ένα σύνθημα-τραγούδι που ακουγόταν τότε που οι κοινωνικοί αγώνες γέμιζαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κι εν πολλοίς καθόριζαν την πολιτική ατζέντα.
Με τον τρόπο αυτό θέλω ν´ αναφερθώ στο πολύπαθο Νοσοκομείο του Κιλκίς και την τοπική κοινωνία που διεκδικεί αξιοπρεπή νοσηλεία.
Όταν άρχισε ν’ ακούγεται ότι κάποιοι «κουζουλοί» διεκδικούν την ανέγερση καινούργιου νοσοκομείου στην πρωτεύουσα του νομού μας κανείς δεν πίστευε ότι σήμερα θα έχουμε μια υπουργική δέσμευση ότι με χρήματα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) του έτους 2026 θα συνταχθεί η μελέτη εφαρμογής της εγκεκριμένης Ρυθμιστικής Μελέτης.
Η τελευταία προβλέπει την ανέγερση τριώροφου κτιρίου και μια σειρά από λειτουργικές παρεμβάσεις συνολικού προϋπολογισμού 59.000.000 € περίπου. Όλα αυτά μαζί με τη σημερινή 3η πτέρυγα θα καταλήγουν σ’ ένα νοσοκομειακό συγκρότημα που θα παρέχει τις πλέον σύγχρονες νοσηλευτικές υπηρεσίες στους συντοπίτες Κιλκισιώτες και όχι μόνο.
Πρόθεση του παρόντος άρθρου δεν είναι να παραθέσω λεπτομέρειες της ρυθμιστικής μελέτης. Αυτό θα γίνει σε άλλο χώρο και άλλο χρόνο. Πρόθεσή μου είναι να συνομιλήσω με τον συμπατριώτη μου που υπομένει στωικά τη σημερινή απαράδεκτη κτιριολογική κατάσταση του Νοσοκομείου μας που, ενώ αγανακτεί, σιωπά γιατί δεν έχει πλέον εμπιστοσύνη σε κανέναν κυβερνώντα.
Και δε φτάνει αυτό. Λοιδωρεί και κάθε προσπάθεια να πεισθεί η όποια Εκτελεστική Εξουσία να κάνει το χρέος της στην κοινωνία του Κιλκίς.
Από τότε που ένιωσα πολίτης κατάλαβα ότι αν δε διεκδικήσεις δεν πρόκειται ποτέ ν’ απολαύσεις το στοιχειώδες. Το Κιλκίς είχε την τύχη να έχει κατά καιρούς ικανούς εκπροσώπους και την ατυχία να κείται μακράν του κέντρου λήψης των αποφάσεων.
Έτσι εμείς παίρναμε πλακέτες και ωραία επετειακά λόγια κι άλλοι έβλεπαν έργα βελτίωσης της καθημερινότητάς τους. Εμείς δηλαδή έπρεπε να είμαστε ικανοποιημένοι με τα λίγα που περίσσευαν από τη μοιρασιά των πολλών σε άλλους νομούς.
Δεν υποτιμώ την προσπάθεια καμιάς και κανενός αιρετού εκπροσώπου μας.
Στενοχωριέμαι όμως που η Εκτελεστική Εξουσία δεν εκτιμά τη σεμνότητα του συμπατριώτη μου και την προσπερνά για να εξυπηρετήσει το δίκαιο ή μη αίτημα του μη δεδομένου πολίτη που έμαθε να διεκδικεί δυναμικά με τεκμηρίωση και σωφροσύνη.
Ήρθε η ώρα λοιπόν να ενωθούμε σαν τοπική κοινωνία σε κάποια ζητήματα που δε μπορούν να χωρέσουν σε κάποιο κομματικό χρώμα. Κι ένα από αυτά είναι αναμφισβήτητα η Υγεία.
Ήρθε η ώρα σαν Κιλκισιώτισσες και Κιλκισιώτες να χαιρετίσουμε την υπουργική δέσμευση ότι η εγκεκριμένη ρυθμιστική μελέτη του 2021 θα υλοποιηθεί και συνάμα να είμαστε σ’ εγρήγορση μην κάτι «στραβώσει» και δεν έλθει το ποθητό αποτέλεσμα.
Ήρθε η ώρα να συνεννοηθούμε για τα αυτονόητα χωρίς να υποστείλουμε τη σημαία του πολιτικού προσανατολισμού της καθεμιάς και του καθενός από εμάς.
Η δική μας κοινωνική εγρήγορση ενδυναμώνει τους αιρετούς εκπροσώπους μας σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας σφαίρας και σταδιακά ξαναβρίσκουμε όλοι τη χαμένη εμπιστοσύνη μας στην Πολιτική.
Κλείνω μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσες και όσους στρατεύονται σ’ αυτή την υπόθεση.