Αρθρογραφία

Διαφορετικά Χριστούγεννα

Γράφει ο Χρήστος Π. Ίντος

Παραμονές Χριστουγέννων 2020.

Σε παγκόσμιο επίπεδο βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις. Άνθρωποι αγωνιούν, υποφέρουν, νοσηλεύονται, χάνονται. Αποδείχτηκε πως μπροστά στον κοινό εχθρό και κίνδυνο είμαστε ίσιοι.

Η ανθρωπότητα δέχθηκε δυνατό ράπισμα στην ανερυθρίαστη ως πριν λόγο καιρό παρειά της, λες και είναι τιμωρία για τα άνομα και ανορθόδοξα που συνέβαιναν και συμβαίνουν σε έναν κόσμο άκρατου ανταγωνισμού, επίδειξης ισχύος, ανισότητας, εγωισμού, φτώχειας, φιλαυτίας, πόνου.

Νομίσαμε πως κατορθώσαμε τα πάντα και πως όλα είναι δυνατόν να τα πετύχουμε, αρκεί να το θέλουμε. Και όμως δεν είναι έτσι! Ήρθαν τα πάνω κάτω!

Και παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν και οι περί του αντιθέτου θεωρίες και απόψεις ακόμη και σήμερα. Μάλλον απ΄ όσους δεν τους κτύπησε την πόρτα το κακό, δεν τους αγγίζει ο πόνος του συνανθρώπου, γιατί αισθάνονται άτρωτοι και αλώβητοι. Παντού βλέπουν συνωμότες, εχθρούς, δράκους και τέρατα.

Γι αυτούς το να αποδέχεσαι την πραγματικότητα είναι δειλία και, υπακοή σε ένα αόρατο σύστημα εξουσίας κλπ, κλπ ……

Μέσα σε αυτή την δύνη θα βιώσουμε τα φετινά Χριστούγεννα, διαφορετικά από εκείνα των προηγούμενων χρόνων. Όπως βιώσαμε τόσα διαφορετικά αυτή τη χρονιά που μας αποχαιρετά, το 2020. Η χρονιά με τον σημαδιακό αριθμό που θα μείνει ανεξίτηλη στην μνήμη των ανθρώπων και θα περάσει από γενιά σε γενιά.

Γράφηκε ήδη η ιστορία της από ειδικούς και μη στα δελτία των ηλεκτρονικών και παραδοσιακών μέσων. Ο συγκεντρωτικός απολογισμός και η κριτική για την όλη αντιμετώπιση της κατάστασης αργότερα. Όταν μειωθεί η απειλή, επικρατήσει η νηφαλιότητα. Αλλά “έτσι είναι ο κόσμος μάτια μου”. Έχει δει και έχει δοκιμαστεί…!

Πριν εκατό χρόνια, το 1920, η ανθρωπότητα πέρασε την φοβερή γρίπη του 1918-19 που έστειλε εκατομμύρια παθόντων στην άλλη ζωή. Η Ελλάδα από πόλεμο σε πόλεμο και σε εξέλιξη η Μικρασιατική Εκστρατεία που κατέληξε στην μεγαλύτερη τραγωδία της νεότερης ιστορίας της Πατρίδας μας. Και για να μην εξιστορούμε, χρονιάρες μέρες, θα σταθούμε για λίγο σε Χριστουγεννιάτικες ευχές του 1920 και στη συνέχεια στις σημερινές:

Τότε ένας εκ δύο αδερφών στρατιωτών που συνυπηρετούσαν και πολεμούσαν στο Μικρασιατικό Μέτωπο έγραψε στον τρίτο αδελφό τους που ανήλικος έμεινε στα μετόπισθεν, στη Γουμένισσα: «….Αγαπητέ μου αδερφέ χαίρε.
Πρώτον έρχομεν να σας ερωτήσο περί την καλίν σας υγίαν και αν ερωτάτε διά εμάς με τον αδελφόν μου Γιώργι ήμεθα πολή καλά μέχρι αυτήν την στιγμή…..». Τηρήθηκε η ορθογραφία του πολεμιστή.

Να θυμηθούμε πως η ελευθερία είχε έρθει στον τόπο του το 1912, πριν οκτώ χρόνια. Ήξερε πολύ καλά ελληνικά και γράμματα, υστερούσε στην ορθογραφία. Ξέρουμε σήμερα πως γράφονται τα ελληνικά σε σχολεία και μέσα κοινωνική δικτύωσης! Βαβυλωνία!!! Ας αφήσουμε το θέμα αυτό σε άλλους ειδικότερους.

Η γραφή – αφήγηση συνεχίζονταν με γλαφυρό τρόπο και πληροφορίες από το Μέτωπο. Και όλα αυτά γραμμένα πίσω από μια φωτογραφία που στάλθηκε αντί χριστουγεννιάτικης κάρτας. Τα δύο αδέλφια και συμπολεμιστές τους στήθηκαν μπροστά στον φακό στη διάρκεια ενός διαλείμματος των πολεμικών επιχειρήσεων.

Τις ίδιες ημέρες, της ίδιας χρονιάς, ένας άλλος πολεμιστής με καταγωγή από τον τόπο μας γράφει σε φίλο του, σωστά και ορθογραφημένα: «..για τα Χριστούγεννα και το νέον έτος σου στέλνω τας θερμάς μου ευχάς, υγείαν, ευτυχίαν, χαράν…». Παρά τον πόλεμο και όλα όσα είχαν προηγηθεί.

Σε επιστολή, προς φιλική οικογένεια γράφονται: «…Σας εύχομαι εκ βάθους ψυχής και καρδίας να διέλθητε τας χαρμοσύνους ταύτας ημέρας εν πλήρη υγεία και χαρά….Πάντοτε ενθυμούμεθα την καλήν σας συντροφιάν…».
Οι πριν από εκατό χρόνια οι ευχές που παραθέσαμε χαρίζουν αισιοδοξία, ελπίδα, κουράγιο.

Η ζωή συνεχίζονταν. Είχαν το κουράγιο οι άνθρωποι από το μέτωπο, από το χωριό ή την πόλη, από τη δοκιμασία της γρίπης και των εμπόλεμων προηγούμενων χρόνων από καρδιάς να ευχηθούν.

Και σήμερα, είπαμε, βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ας μη χάνουμε την ελπίδα, την αισιοδοξία, την πίστη μας.

Ο Χριστός μπορεί να γεννηθεί στις καρδιές μας και να γίνει πραγματικότητα το ουράνιο αγγελικό μήνυμα:

“Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία”.

Καλά Χριστούγεννα!

Χρόνια Πολλά!

Χριστούγεννα 2020, άδειες πλατείες, έρημοι δρόμοι”, (φωτ. Χρ. Ίντος)

Περισσότερα

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΖΑΝΙΑ (ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΕΣ – ΑΜΒΥΚΕΣ) ΤΗΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ (Δραστηριότητα που σχεδόν χάθηκε)

Τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο στη Γουμένισσα λειτουργούσαν πολλά καζάνια, οι γνωστοί αποστακτήρες ή άμβυκες, εγκαταστάσεις απόσταξης τσίπουρου. Τις φθινοπωρινές […]

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

«Πυρετοί μας πειράζουν, κύριε υποδιοικητά και δεν έχωμε κινίνο», ήσαν οι πρώτες λέξεις όταν μ’ είδαν στο χωρίο τους [Ποταμιά]. […]

Δείτε ακόμα