Η “Οδός Γουμενίσσης – Ευρωπού”
Γράφει ο Χρήστος Ίντος
Ο δρόμος που συνέδεε από αιώνων τη Γουμένισσα με τον Ευρωπό ήταν και είναι μια ευθεία εννέα περίπου χιλιομέτρων. Διέρχεται από μια μεγάλης έκτασης αγροτική περιοχή, η οποία καλλιεργείται από τους κατοίκους των δύο κωμοπόλεων αλλά και των άλλων οικισμών που περιμετρικά βρίσκονται αυτής (Στάθης, Τούμπα, Φιλυριά, Πολύπετρο). Με τα τότε συγκοινωνιακά τους μέσα οι άνθρωποι επέλεγαν τους συντομότερους δρόμους και η χρήση του συγκεκριμένου ήταν αναγκαία για τους κατοίκους του Ευρωπού, αφού οι δοσοληψίες τους ήταν με τη Γουμένισσα, διοικητικό κέντρο της ομώνυμης επαρχίας και από το 1925 της ίδιας επαρχίας με το όνομα Παιονία.
Είναι ο δρόμος που χρησιμοποιήθηκε και κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις όλων των πολέμων του 20ου αιώνα (Βαλκανικών, Α΄ και Β΄ Παγκοσμίων). Αξιοποιήθηκε και μετέπειτα τις δεκαετίες του 1950 και 1960 ιδιαίτερα για τη μετάβαση των μαθητών του Ευρωπού στο Γυμνάσιο Γουμένισσας. Σταδιακά ατόνησε η χρήση του για να περιέλθει τις τελευταίες δεκαετίες στην κατάσταση ενός μεγάλου αγροτικού δρόμου.
Πάντα παρέμεινε σε πολλούς πολίτες της Παιονίας και ιδιαίτερα κατοίκων των δύο κωμοπόλεων το ερώτημα για ποιον λόγο δεν ασφαλτοστρώνεται ο δρόμος αυτός που μπορεί να εξυπηρετήσει τόσους πολλούς!
Συνδέθηκαν με ασφαλτοστρωμένους δρόμους όλοι οι οικισμοί του Νομού Κιλκίς, και τα πιο απίθανα σημεία, τα πιο απόμακρα. Γουμένισσα – Ευρωπός, κι αντίστροφα, παρέμειναν ξεκομμένοι μεταξύ τους, ενώ είναι τόσο κοντά! Το ερώτημα παραμένει και σήμερα .
Στο παρελθόν υπήρξαν προσπάθειες αξιοποίησής του. Να η σημαντικότερη παρέμβαση πριν από εβδομήντα, ναι εβδομήντα (70) χρόνια:
Από Νομαρχία Κιλκίς, ΑΠ 9047/10-7-1952
Προς Γεν. Δ/νσιν Β. Ελλάδος
Εις εκτέλεσιν της υπ΄ αριθμ. 69873 ε. ε. υμετέρας διαταγής περί χρησιμοποιήσεως στρατιωτικής βοηθείας εις έργα ανασυγκροτήσεως εις την περιοχήν της επαρχίας Παιονίας του καθ΄ ημάς Νομού, εφ΄ ής εκτίνεται και η δικαιοδοσία του Β΄ Σώματος Στρατού, λαμβάνομεν την τιμήν να προτείνωμεν το έργον “συμπληρωματική διάνοιξις και κατασκευή οδοστρώματος οδού Γουμενίσσης – Ευρωπού”, ως τούτο λεπτομερώς περιγράφεται εις την συνημμένην τεχνικήν έκθεσιν και προμέτρησιν, συνταχθείσης υπό του Νομομηχανικού Κιλκίς, εις τας οποίας καθορίζονται τα απαιτούμενα ημερομίσθια και μηχανήματα. Δεν δύναται να προταθή δια την επαρχίαν Παιονίας έτερον έργον υπό τους όρους τους διαλαμβανομένους εν τη υπ΄ αρίθμ. 615561/Φ. 4800 ε. ε. δ/γή του Γ.Ε.Σ. λόγω αδυναμίας προμηθείας των απαιτουμένων δια την εκτέλεσιν αυτών υλικών.-
Ο Νομάρχης
Κ. Βασιλειάδης
Κοιν/σις: κ. Έπαρχον Παιονίας
Σύμφωνα με το παραπάνω έγγραφο του Ιουλίου του 1952 η διαδικασία και οι εργασίες της συμπληρωματικής διάνοιξης και της κατασκευής του οδοστρώματος της οδού Γουμενίσσης – Ευρωπού ξεκίνησαν άμεσα και στα μέσα Νοεμβρίου του ιδίου έτους είχαν ολοκληρωθεί. Αυτό διαπιστώνεται και από το με ΑΠ 1683/17-11-1952 έγγραφο του Νομομηχανικού Κιλκίς προς τον Πρόεδρο της Κοινότητος Γουμενίσσης, στον οποίο γνωστοποιούνταν τα εξής:
“Έχομεν την τιμήν να αποστείλωμεν υμιν συνημμένως, δικαιολογητικά δαπανών δια την εκτελεσθείσαν εργασίαν διανοίξεως της κοινοτικής οδού Γουμενίσσης – Ευρωπού δεόντως τεθεωρημένων υφ΄ ημών και να παρακαλέσωμεν δια την αποπληρωμήν τούτων.
Η συνολική δαπάνη, ως εκ της συνημμένης συνοπτικής καταστάσεως, ανέρχεται εις 12.115.000 δραχμάς.-
Κοιν/σις: 1) κ. Νομάρχην Κιλκίς, ον λαμβάνομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν όπως διατάξη την ταχείαν πληρωμήν του εργατοτεχνικού συνεργείου.
2) κ. Έπαρχον Παιονίας.
Η συνημμένη στο παραπάνω έγγραφο κατάσταση δαπανών περιλαμβάνει λεπτομερή στοιχεία των εργατοτεχνιτών, των ημερομησθίων, το αναλογούν στον έναν έκαστο χρηματικό ποσόν και άλλα σχετικά στοιχεία όπως υλικά, μίσθωση αποθηκών φύλαξης αυτών, αγορά, συντήρηση εργαλείων κλπ. Αυτά για την ιστορία.
Πριν μερικά χρόνια γνωστοποιήθηκε στους έχοντες εντεύθεν και εκείθεν της οδού αυτής κτήματα, πως θα διαπλατυνθεί ο δρόμος και να υπογράψουν σχετικά σε κατάσταση. Από όσα γνωρίζουμε οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, υπέγραψαν. Ο δρόμος παραμένει ως είχε. Καμία παραπάνω ενέργεια. Αν υποθέσει ή πει κάποιος, πως κάτι κρύβεται κάτω από αυτή την ιστορία, της μη σύνδεσης Ευρωπού – Γουμένισσας, μάλλον θα θεωρηθεί κινδυνολόγος και συνωμότης!
Απορίας άξιον είναι επίσης το γεγονός, πως ενώ πολλοί κάνουν λόγο και τουριστική ανάπτυξη του τόπου, στη συγκεκριμένη περίπτωση που ο δρόμος αυτός μπορεί να συνδέσει τον αρχαιολογικό χώρο Ευρωπού με το Πάικο, τα Μοναστήρια του, τα οινοποιεία Γουμένισσας, τα άλλα στην περιοχή σημεία φυσικού κάλλους και αναψυχής, ουδείς λόγος ούτε από Περιφέρεια ούτε από Νομαρχία ούτε από Δήμο, πάλαι τε και επεσχάτων!
Θα μου πείτε, δεν γίνεται, όπως επιβάλλεται, η εθνική οδός Πολυκάστρου – Αγίου Αθανασίου, η είσοδος και η έξοδος της χώρας από όπου εκατομμύρια ανθρώπων διακινούνται, τουρίστες από τα Βαλκάνια και την Ευρώπη έρχονται, και πρέπει να γίνει μια μικρή επαρχιακή οδός Ευρωπού – Γουμένισσας;
Σωστά, ας γίνει όμως, γιατί έμεινε η τελευταία άνευ ασφάλτου στον Ν. Κιλκίς. Εξάλλου η κατ΄ έτος συντήρησή της στα πλαίσια της αγροτικής οδοποιίας σίγουρα θα έχει στοιχίσει πολύ περισσότερο από το αν κάποτε ασφαλτοστρώνονταν, όχι μόνο για τους αγρότες αλλά και για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Ίδωμεν!
