Από την Επανάσταση του 1821 – Οι Μακεδόνες στη Σχινόλακκα Μεσσηνίας “… εταπείνωσαν την οφρύν του Ιμπραήμ …”
Γράφει ο Χρήστος Π. Ίντος
Οι Μακεδόνες επαναστάτες μετά την καταστολή των επαναστατικών κινημάτων στη Χαλκιδική, τον Όλυμπο, τη Δυτική Μακεδονία, το Βέρμιο και την καταστροφή της Νάουσας μετακινήθηκαν προς τη Νότια Ελλάδα. Συνέχισαν τον απελευθερωτικό αγώνα μαζί με τους εκεί αγωνιστές. Αποτέλεσαν τον πυρήνα του πρώτου τακτικού ελληνικού στρατιωτικού σώματος. Οι επιτυχίες τους ήταν σημαντικές.
Ανδριάντας του Αναστάσιου Καρατάσου (Γερο-Καρατάσου), στη Βέροια, (πηγή, διαδίκτυο)
Πέτυχαν πολλά στις 15 και 16 Μαρτίου 1825 στη Σχινόλακκα Μεσσηνίας, όταν έσπευσαν να αναχαιτίσουν την προέλαση του Ιμπραήμ. Ο Αιγύπτιος αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο για να βοηθήσει τους Τούρκους εναντίον των Επαναστατών. Οι Μακεδόνες αντιστάθηκαν με αρχηγό τον Αναστάσιο Καρατάσο, τον Αγγελή Γάτσο και τον Βλαχομιχάλη ή Μιχαήλ Βλάχο (1778-1845) από την Ιερισσό της Χαλκιδικής. Πέτυχαν την πρώτη νίκη κατά του επιδρομέα. Οχυρωμένοι σε σπίτια του χωριού πολεμούσαν τέσσερεις συνεχείς ώρες. Τα στρατεύματα του Ιμπραήμ αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Είχαν απώλειες ανδρών και πολεμοφοδίων.
Για το γεγονός ο Ιωάννης Κωλέττης (1874-1847), από τους πρώτους πολιτικούς του νεοελληνικού κράτους, το 1830 έγραψε στα απομνημονεύματά του: “…Πρώτος ο γερο-Καρατάσος εταπείνωσε την οφρύν του Άραβος εις τα πεδία της Μεσσηνίας….”.
Τη γενναιότητα των Μακεδόνων στη Σχινόλακκα την επαίνεσαν ο Κανέλλος Δεληγιάννης (1774-1847), οπλαρχηγός και πολιτικός και ο αρχιστράτηγος του αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843).
Ο Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873), πολιτικός και συγγραφέας, στο έργο του Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως έγραψε: «….Tην δε 16, εν τάγμα Αιγυπτίων έπεσεν επί τούς υπό την οδηγίαν του Καρατάσου. Εκλεκτοί και εμπειροπόλεμοι ήσαν οι υπό τον αρχηγόν τούτον Μακεδόνες και άξιοι αυτού, καθώς και ούτος άξιος αυτών διό, γενομένης σφοδράς μάχης, αν και δεν ήλθον εις βοήθειάν των οι εν Κρεμμυδίω, ενίκησαν οι ολίγοι ούτοι πολεμήσαντες μόνοι, έτρεψαν τους εχθρούς και επήραν υπέρ τα 100 λογχοφόρα όπλα ερριμμένα επί του πεδίου της μάχης και τα έστειλαν εις Τριπολιτσάν…».
Προτομή του Αγγελή Γάτσου στην Έδεσσα, (πηγή, διαδίκτυο)
Ο Μακεδόνας ιστοριογράφος και αγωνιστής Νικόλαος Κασομούλης στα Ιστορικά του Ενθυμήματα σημείωσε: «Ο Καρατάσιος (και οι άνδρες του) εκαρτέρεσαν όλοι, και μετά την φωτιάν, φωτιά πανταχόθεν (και αυτοί), και ετρόμαξεν τόσο τους Αιγυπτίους, ώστε αφού πολέμησαν έως 4 ώραις, και εφονεύθησαν πολλοί (από αυτούς), ατακτήσαντες, άφησαν πλήθος όπλα και φονευμένους και έφυγαν κακήν κακώς κυνηγημένοι από τους Έλληνας….”.
Η Σχινόλακκα, όπου δόθηκε η μάχη, είναι μικρός οικισμός κοντά στην Πύλο και ανήκει στον Δήμο Πύλου – Νέστορος Μεσσηνίας. Αναφέρεται και ως Σκινόλακκας ή Σχοινόλακας. Τα τελευταία χρόνια στο πεδίο της μάχης στήθηκε μνημείο, όπου τον Μάρτιο κάθε χρόνου τελείται επιμνημόσυνη δέηση και εκδήλωση προς τιμή των Μακεδόνων που πολέμησαν τον Ιμπραήμ. Παρίστανται οι αρχές του τοπικού Δήμου και του Νομού Μεσσηνίας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Βακαλόπουλος Α., Ιστορία της Μακεδονίας 1354-1833, Θεσσαλονίκη 1969.
Βασδραβέλλης Ι., Οι Μακεδόνες εις τους υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνας 1796-1832, Θεσσαλονίκη 1950.
Βικιπαίδεια, ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τ. Ελληνική Επανάσταση 1821.
Κασομούλης Ν., Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833), τ. Β΄.
Μακεδονία, 4000 χρόνια ιστορίας και πολιτισμού, Εκδοτική Αθηνών.
Ξανθοπούλου – Κυριακού Αρ., “Η επανάσταση του 1821 και η Μακεδονία”, στο Η νεότερη και σύγχρονη Μακεδονία, τ. Α΄.
Τρικούπης Σπ., Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Γ΄.
