Ζητούνται Παπατζήδες
Γράφει ο Χριστόφορος Τουτουντζίδης*
Από το 2010 και μετά έχουμε βαρεθεί τα καλά νέα και λέγαμε, πότε επιτέλους θα έρθουν τα σκούρα, να ανασκουμπωθούμε.
Ναι, λοιπόν πατριώτες μετά την α΄ χρεοκοπία του 2010, την υποχρεωτική και δραστική, θα τολμήσω να πω, αναγκαστική δίαιτα της περιόδου 2011-2013 τον χαζό θυμό μας, που ανέδειξε το ανέσπερο άστρο του Κωλοτούμπα Αλέξη το 2015 και την β΄ χρεοκοπία από κάτι αυταπάτες του ή απάτες, δεν ξέρω πως το είπε ακριβώς ο Αλέξης, ήρθε η Πανδημία το 2020 και νομίσαμε ότι τελείωσε ο κατάλογος των συμφορών μας Αμ δε!
Με Πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη είμαστε έτοιμοι και για τον μετεωρίτη, αλλά μέχρι τότε έρχεται νέα μεγάλη οικονομική κρίση.
Ναι, καλά ακούσατε, καθώς ο πληθωρισμός μόνο στις ΗΠΑ έφτασε στο ρεκόρ του 6%, που είχε το 1974. Έχουμε μαζί γενέθλια, το ρεκόρ και εγώ, λέτε να είναι τυχαίο!
Αυτό λοιπόν παιδάκια σημαίνει ότι έρχεται ΦΤΩΧΕΙΑ και πολύ στρίμωγμα, που όσο και να μας υπόσχεται ο Αλέξης με ένα νόμο και ένα άρθρο ότι θα το ξεπεράσει, άλλο τόσο ξέρουμε ότι θα γίνουμε ψιλοί σαν τσιγαρόχαρτο.
Σημειώνω έτσι για ελαφρυντικό του φιλότιμου Μητσοτάκη, ότι η κρίση θα είναι παγκόσμια και πολύ δυνατή. Απλώς εμάς θα μας πετύχει κάπως σαν τον Βέγγο μετά από νυχτερινό κυνηγητό με τον Ζανίνο, που πέφτει στα χέρια του Ζουγκλάκου.
Κοινώς η φάπα θα πέσει σύννεφο και όσο θαυμάζουμε την αντοχή του τράχηλου του Έλληνα, μας βλέπω να μας κλαίνε η ρέγγες.
Σ’ αυτό λοιπόν το τοπίο της νέας φτώχειας θα διεξαχθεί ένα παγκόσμιο πείραμα στο τόπο μας, απ’ αυτά που ξέρετε ότι κάνουν οι Εβραιομασόνοι, Ροκφέλερ και λοιπαί αντιδραστικαί δυνάμεις. Το πείραμα θα συνίσταται στο κατά πόσο ο ωραιότερος, εξυπνότερος λαός στο κόσμο μέσα σε 7-8 χρόνια θα επαναλάβει την ίδια πατάτα, να ψάξει δηλαδή απεγνωσμένα παπατζήδες να του δώσουν μαγική λύση τώρα.
Και μπορεί ο Περικλής στον Επιτάφιο του να αναφέρει ότι «φιλοσοφούμεν τε γαρ άνευ μαλακίας», αλλά για εμάς του σύγχρονου επιγόνους το έχουμε αναγάγει σε εθνικό σπορ και μας κόβω να ξαναφτιάχνουμε μια καινούργια προίκα απ’ αυτήν.
Και εξηγούμε για να μην παρεξηγούμε, οι Έλληνες, που εφηύραμε την τραγωδία, ζούμε συνεχώς μέσα σε τέτοιες και αναζητούμε απεγνωσμένα τον από μηχανής Θεό. Ας όψετε ο Αισχύλος!
Έτσι είμαστε έτοιμοι να ποντάρουμε, τα ρέστα που δεν έχουμε, σε κάθε επίδοξο Παπατζή, αρκεί να έχει λίγο υφάκι, να μιμείται την φωνή κάποιου ένδοξου αρχηγού και τσούπ ψηφίζουμε την «ελπίδα που έρχεται» και φυσικά όταν ήρθε, κάναμε κηδεία έξω από τις τράπεζες.
Τώρα με την απλή αναλογική θα βγούν στην πίστα όλα τα νούμερα του Τσίρκο Μεντράνο παλιά και νέα και έτσι, όπως θα είμαστε ζαλισμένοι από την πείνα, θα δούμε αν θα κάνουμε ξανά και τόσο σύντομα το παλαιό προπατορικό αμάρτημα να αγοράσουμε επί πιστώσει ψεύτικη ελπίδα.
Είπαμε παγκόσμιο πείραμα και αν τα ξανακαταφέρουμε, πιστεύω ότι θα μας στήσουν νέα κρίση σε 4 χρόνια για να δούμε πόσο στόκοι μπορούμε να είμαστε.
Κατά το λοιπά καλό κουράγιο, όπως μας είχε ευχηθεί ως μεθυσμένος Ορέστης Μακρής ο αγαπημένος μας Ζαν Κλωντ Γιούγκερ το 2010!
*Δικηγόρος
