Ο Εκατοντάχρονος που θα κλέψει μια φρεγάτα Belhara

Γράφει ο Χριστόφορος Τουτουντζίδης*

Αγαπητοί Συνέλληνες,

μετά τα 200 χρόνια της ίδρυσης του νέου Ελληνικού Κράτους, τις εκδηλώσεις για την επέτειο που συνέπεσαν με κρίσιμες και ορθές αποφάσεις εξοπλισμούς της χώρας, έρχεται η σφαλιάρα της επικείμενης απογραφής για να έρθουμε στα ίσα μας.

Ήδη η ΕΛΣΤΑΤ (ναι, αυτή η εξοχή υπηρεσία του Δημοσίου που κυνηγάει ακόμα μετά από 11 χρόνια τον προϊστάμενό της Γεωργίου, γιατί είπε την αλήθεια) έχει ήδη εκπονήσει κάποιες προμελέτες για την επικείμενη απογραφή.

Αυτές δείχνουν ότι η Ελλάς μειώθηκε κατά μισό εκατομμύριο κατοίκους, ενώ οι γεννήσεις έχουν πάρει φόρα- κατήφορα, σε αντίθεση με τους θανάτους, που στέλνουν σταθερό και ίσως αυξανόμενο αριθμό συμπολιτών μας να συναντήσει τον Δημιουργό του.

Μέχρι εδώ είναι τα καλά νέα, καθώς φαίνεται ότι μειωνόμαστε και γερνούμε. Όμως η παραπέρα ανάλυση των στοιχείων είναι που σε βάζουν σε μυστήριες σκέψεις. Μόνο οι νομοί του Αιγαίου (Λέσβος, Σάμος κλπ) παρουσιάζουν αλματώδη αύξηση πληθυσμού άνω του 8%.

Και φυσικά η εξήγηση δεν είναι ότι έκανε το θαύμα ο Ταξιάρχης και οι γιαγιάδες έμειναν έγκυες, αλλά έγινε το θαύμα του Αλλάχ και οι περιοχές αυτές γέμισαν μόνιμα με αδερφούς μας (κατά το Ευαγγέλιο) μουσουλμάνους από χώρες με την κατάληξη -ιστάν και Σια.

Έτσι καλά κάνουμε και παίρνουμε τις φρεγάτες Belhara για να κρατήσουμε το Αιγαίο Ελληνικό, αλλά το θέμα είναι αν σε μερικά χρόνια θα θέλει η πλειοψηφία των εκεί κατοίκων να παραμένουν σε μια Χριστιανική Χώρα, διότι ίσως ήδη η πλειοψηφία να είναι τότε μουσουλμάνοι και να ακούν τις Σειρήνες της Τουρκικής Ισλαμικής Δημοκρατίας. Επίσης σε 10 χρόνια που θα κληθούμε ίσως να ρίξουμε τις φρεγάτες στο Αιγαίο για μάχη, οι ναύτες θα είναι μάλλον ευέλπιδες νέοι, ετών 60, καθώς από νέους γηγενείς θα ξεμένουμε.

Κάτι άλλο όμως διασκεδαστικό είναι ότι επιτέλους δικαιώνομαι, που προ 30ετίας, χάριν αστεϊσμού, αποκαλούσα το Κιλκίς μας, Κιλκιστάν. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία της περιόδου 2011-2020 φαίνεται το Κιλκίς να είναι από τους ελάχιστους νόμους, που δεν έχει μείωση πληθυσμού.

Τι να συνέβη άραγε; Στο δικηγορικό μου γραφείο μπορώ να μετρήσω έτσι για πλάκα, 50-60 πελάτες που έφυγαν στο εξωτερικό την τελευταία δεκαετία. Το ίδιο λένε και οι συνάδελφοι μου. Ζούμε λοιπόν με την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων; Όχι αγαπητοί μου μάλλον ζούμε με την Ναϊσέ, τον Αλή Μπαμπά και τα παιδιά τους σε μαγικές νύχτες.

Είναι δεδομένο ότι γύρω στις 5.000-7.000 Κιλκισιώτες έφυγαν στην τελευταία δεκαετία ως οικονομική μετανάστες. Αυτό σε ένα Νομό με πληθυσμό 89.000 κατοίκους κάνει μια μείωση της τάξεως του 8%, αν προσθέσουμε και τον αριθμό θανάτων, που υπερτερεί των γεννήσεων (δείτε στον Μαχητή στην 2η σελίδα για του λόγου το αληθές) θα έπρεπε η μείωση να ξεπερνάει το 10%.

Όμως τα στοιχεία δείχνουν μια μείωση 2%, άρα αυτό το 8%, που αντιστοιχεί στον αριθμό των ξενιτεμένων Χριστιανών Ελλήνων, αναπληρώθηκε ισόποσα από κάπου. Σας πάει κάπου το μυαλουδάκι;

Νομίζω πως οι εικόνες της πόλης του Κιλκίς με τις συμπαθείς μανδυλοφορούσες μουσουλμάνες, που σέρνουν τα ξέχειλα καλάθια το Σάββατο, λύνουν τον γρίφο, όπως και το ότι στο Κιλκίς είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις να νοικιάσεις λόγω των νέων αφίξεων.

Αν ήδη αυτό το 8% του πληθυσμού κάνει αισθητή την παρουσία του, για φανταστείτε στην επόμενη απογραφή το 2031, καθώς όλα αυτά τα χαρωπά παιδάκια δεν έχουν διαφορά πάνω από δέκα μήνες με τα επίσης χαρωπά μεγαλύτερα αδερφάκια τους, και έτσι βλέπουμε τις ταλαιπωρημένες πρόσφυγες μουσουλμάνες να έχουν σε 3 χρόνια παραμονής στην χώρα 4 παιδάκια, τουλάχιστον.

Και μιλάμε για πρόσφυγες από το Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Μαρόκο, που δεν συμβαίνει κανένας πόλεμος εδώ και 40 χρόνια. Αλλά αυτοί δηλώνουν πρόσφυγες και στην φιλόξενη Ελλάδα του Τσαρούχη είσαι ό,τι δηλώσεις.

Συνεπώς στην απογραφή δεν θα πρέπει, επιτέλους το Ελληνικό Κράτος και εμείς, να ξέρουμε πόσοι είναι οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι της χώρας και του κάθε νομού, εάν εργάζονται ή όχι (στο Κιλκίς πάντως τους έχουμε στον αφρό), πόσοι είναι Σουνίτες και πόσοι Σιϊτες, πόσα παιδιά έχει κατά μέσο όρο μια οικογένεια, ποιός τους χρηματοδοτεί;

Όλα τα στοιχεία αυτά θα είναι κρίσιμα για να μιλήσουμε συγκεκριμένα επιτέλους για τον «Ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο». Να γνωρίζουμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε, και πόσο δύσκολο θα είναι το ζήτημα της διαχείρισης των αλλογενών και αλλοθρήσκων πληθυσμών. Να καθορίσουμε, επιτέλους, ποιο είναι πληθυσμιακό όριο αντοχής και ανοχής της κοινωνίας χωρίς υπεκφυγές.

Αν θέλουμε να έχουμε μια ελπίδα στο μέλλον θα πρέπει να ξέρουμε το μέγεθος του προβλήματος, γιατί τέτοιο είναι όπως και επίσημα πλέον το θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, για να δούμε και λύσεις. Λύσεις των πολιτισμένων κρατών, όπως πιστεύουμε ότι είμαστε, αλλά που θα αγγίζουν με ειλικρίνεια το ζήτημα και όχι με κραυγές φασίζουσας πολιτικής ορθότητας, που απαιτούν σιωπή και κρύβουν συχνά ιδιοτελή συμφέροντα.

Η νέα απογραφή κρύβει κάκιστα νέα και θα πρέπει επιτέλους να δούμε το πρόβλημα της μείωσης του πληθυσμού και της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, προτού φθάσουμε τις προηγμένες Belhara να τις χειρίζονται εκατοντάχρονοι στα εχθρικά πλέον λιμάνια του Αιγαίου.

Σαλάμ αλέκουμ
Από το φιλόξενο Κιλκίς

*Δικηγόρος Κιλκίς