Αρθρογραφία

Χριστόφορος Τουτουντζίδης: Η αταξία ως κανονικότητα

Στις 23 Μαρτίου η μητέρα μου Ευαγγελία έκλεισε τα 79 έτη, έχοντας γεννηθεί στις 23/3/1945, και φυσικά την πήρα τηλέφωνο για να την ευχηθώ.

Μια και δεν κρύβει ποτέ τα χρόνια της, μου είπε γελώντας ότι από δω και πέρα θα λέει ότι είναι 80 χρονών και την πείραξα για αυτόν τον ένα χρόνο που οικειοθελώς προσθέτει. Πιάνοντας την κουβέντα αστειεύτηκα μαζί της λέγοντας, ότι γεννήθηκε 40 ημέρες πριν αυτοκτονήσει ο Χίτλερ και ενώ ακόμα ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος δεν είχε τελειώσει με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να δουλεύουν τις τελευταίες υπερωρίες της φρίκης.

Μάλιστα η  Χιροσίμα θα περίμενε  άλλους 5 μήνες για να συναντήσει την αποκάλυψη της ατομικής βόμβας. Μετά από αυτές τις απλές διαπιστώσεις συνειδητοποίησα ότι στο πέρασμα μιας μόνο, σύντομης ανθρώπινης ζωής είχαν συμβεί τέτοια κοσμοϊστορικά γεγονότα, που για  εμάς σήμερα μας φαίνονται τόσο μακρινά σαν αραχνιασμένη ιστορία.

Και όμως το πρωί μιλούσα με την μητέρα μου, που δόξα τω θεώ είναι ολοζώντανη και που όλα αυτά συνέβησαν μετά την γέννηση της.

Κατάλαβα έτσι άμεσα και απτά ότι όλες οι βεβαιότητας, που νομίζουμε ψευδώς στο μυαλό μας ότι είναι αμετάβλητες, μπορούν στο σύντομο πέρασμα μιας ανθρώπινης ζωής να γίνουν ιστορικά θρύψαλα.  Από τότε που γεννήθηκε η κύρια Ευαγγελία, όλα αυτά που υπήρχαν στην αρχή της ζωής της, άλλαξαν.

Ο άνθρωπος έστειλε δορυφόρους στο διάστημα, κατέκτησε τη Σελήνη, Αυτοκρατορίες όπως η Βρετανική πρώτα και η Σοβιετική μετά έδυσαν και η μεταπολεμική ειρήνη, πλέον θρυματίζεται στην Ουκρανία, ενώ η Κίνα από έθνος απόλυτης φτώχιας διεκδικεί την παγκόσμια ηγεμονία. Σήμερα η τεχνολογία τρέχει με ρυθμούς ασύλληπτους και σε 10-15 χρόνια ίσως όλα να έχουν αλλάξει από τον τρόπο εργασίας, μέχρι την μεταξύ μας εικονική επικοινωνία.

Το περιβάλλον και ο πλανήτης, που θεωρούσαμε τα τελευταία 2000 χρόνια σταθερούς, αμεταβλήτους παράγοντες αλλάζουν τόσο ραγδαία, που μπορεί να ανατρέψουν όλα τα αλαζονικά σχέδια του ανθρώπου, καθιστώντας μας ανήμπορους παρατηρητές ακόμα και της εξαφάνισης μας.

Την Ελληνική μακαριότητα της χρυσής περιόδου 1974-2010 ήρθε να ταράξει μια απλή χρεοκοπία, τις οποίες οι συνέπειες μας, φάνηκαν βουνό. Ίσως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το γεγονός, να ήταν ένα πταίσμα σ’ αυτά που έρχονται να μας συναντήσουν στο εγγύς μέλλον. Η κάθε σιγουριά μας φαντάζει με κυνικό ανέκδοτο μπροστά στα γεγονότα που μεσολάβησαν στα 79 χρόνια της μητέρας μου Ευαγγελίας Καλογιάννη.

Η ίδια εύχεται να προλάβει ολοκληρώσει τον βίο της, χωρίς άλλα ενδιαφέροντα γεγονότα και της το εύχομαι, αν και η ευχή αυτή αντιστρατεύεται την νομοτελειακή αταξία, που τελικά είναι η κανονικότητα  στην ανθρώπινη Ιστορία.

Χρόνια της  Πολλά

Ο Γιός της

Τουτουντζίδης Χριστόφορος

Δικηγόρος Κιλκίς

Περισσότερα

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΖΑΝΙΑ (ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΕΣ – ΑΜΒΥΚΕΣ) ΤΗΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ (Δραστηριότητα που σχεδόν χάθηκε)

Τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο στη Γουμένισσα λειτουργούσαν πολλά καζάνια, οι γνωστοί αποστακτήρες ή άμβυκες, εγκαταστάσεις απόσταξης τσίπουρου. Τις φθινοπωρινές […]

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

«Πυρετοί μας πειράζουν, κύριε υποδιοικητά και δεν έχωμε κινίνο», ήσαν οι πρώτες λέξεις όταν μ’ είδαν στο χωρίο τους [Ποταμιά]. […]

Δείτε ακόμα

Το Ιπποκράτειο να είναι καλά

Δεκαέξι νέες νοσηλεύτριες ανέλαβαν προσφάτως καθήκοντα στο νοσοκομείο του Κιλκίς. Πολλές εξ αυτών σύμφωνα με τις πληροφορίες μας είναι ιδιαίτερα […]