Αμέριμνοι υπεύθυνοι, εξαπατηθέντες υπουργοί & άλλες ιστορίες
Γράφει ο Χριστόφορος Τουτουντζίδης*
Όλα τα είχε η Μαριορή …ήρθε και ο φερετζές της Μήδειας, για να αποκαλύψει τα ροδαλά οπίσθια της Ελληνικής Διοίκησης. Με ένα ισχυρό χιόνι 40 πόντων η μισή Αθήνα θύμιζε βομβαρδισμένη πόλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς …υπεύθυνους.
Έπεσαν κάποιες χιλιάδες δέντρα, που είχαν ξεχάσει από την εποχή του Περικλή, καθότι είμαστε πάντα κοντά στο αρχαίο κλέος, και κατέρρευσε το δίκτυο της ΔΕΔΔΗΕ. Φευ όμως, δεν άνοιξε ρουθούνι, καθώς μια φταίει ο Δήμος, μια η Περιφέρεια, μια οι οργανώσεις πρασίνου, η παλιά ΔΕΗ και φυσικά ο Χατζηπετρής.
Αυτή η ΔΕΔΔΗΕ, γνήσιο παιδί της ΔΕΗ των χιλιάδων συνταξιούχων των 3.000 Ευρώ τον μήνα, που βοήθησε τα μέγιστα στην δημιουργία του πιο αποδοτικού για τους συνταξιούχους, φυσικά, συστήματος διαρκούς πλουτισμού, δεν αναγνωρίζει καμία ευθύνη.
Γι’ αυτό δεν παραιτείται κανείς, ούτε προφανώς και εξωθείται σ’ αυτό, απλώς αρκείται να εκφράσει την λύπης της, σαν θεατής παλιάς κινηματογραφικής κομεντί με πρωταγωνίστρια την Βιουγιουκλάκη. Τα πάθη των πελατών της, δεν την αφορούν.
Φυσικά με τους Συριζανέλ είχαμε το θράσος του μαχαλόμαγκα, που με Πολάκειο ύφος φώναζε « Τι Θε ρε?» σε κάθε καταστροφή και καθάριζε. Αλλά αυτή η ποιοτική διαφορά ύφους στην αποτυχία, γιατί τέτοια ήταν η Μήδεια, δεν αρκεί, αν έστω κάποιος δεν πάει σπίτι του.
Τώρα αμέριμνοι υπεύθυνοι θα συνεχίζουν να κάνουν χαρτοπόλεμο, μέχρι την επόμενη φορά, που η Ελληνική Διοίκηση θα πιαστεί με τα βρακιά κάτω, αλλά ο πισινούλης της είναι αρκούντως χοντρόπετσος για να καταλαβαίνει από τέτοια.
Άλλο ένα παράδειγμα της καλύτερης Διοίκησης, του καλύτερου Κράτους είναι η υπόθεση της αξιαγάπητης θείας Λένας Μενδώνη. Έχοντας μακρά θητεία στην ανώτατη Διοίκηση και έχοντας υπηρετήσει πιστά διάφορους αφεντάδες, μπορούσε να μιμηθεί την σοβαρή Δημόσια Λειτουργό μόνο 11 ημέρες.
Όταν ξέσπασε διαδικτυακά και με φήμες αρχικά, η υπόθεση Λιγνάδη, τοποθετήθηκε σοβαρά ότι η Διοίκηση χωρίς κανένα στοιχείο, δεν είναι τηλεδικείο για να παίρνει αποφάσεις στο γόνατο και τον λόγο θα έχουν οι θεσμοί της χώρας της Φαιδράς Πορτοκαλέας, δηλαδή η Δικαιοσύνη.
Μέχρι εδώ καλά, καθώς σε κάθε ευνομούμενη χώρα έτσι θα τοποθετούνταν μια Υπουργός. Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρεις όμως, βγήκε μέσα σε 11 ημέρες η Μενδώνη και φορώντας την πανέμορφή στέκα στα μαλλιά της, δώρο από παραθρησκευτική οργάνωση ζηλωτών, και με ύφος προέδρου επαρχιακού φιλόπτωχου ταμείου, δήλωσε ότι, ο Λιγνάδης είναι επικίνδυνος άνθρωπος και την εξαπάτησε, αυτήν την άκακη θείτσα κάνοντας τον ηθοποιό! Άκουσον, άκουσον.
Αυτά τα όμορφα τα είπε, ενώ υπήρχε μια μήνυση, χωρίς ποινική δίωξη, χωρίς ένταλμα, χωρίς καμία απόφαση.
Η ίδια λοιπόν, που μιλούσε για θεσμούς, τους έγραψε στην στέκα της και βγήκε και τα είπε όλα, για να μην τυχόν μείνει πίσω στα τηλεπαράθυρα και απολυθεί. Αλλά μπράβο της γιατί κανείς τώρα δεν την κουνά από την θέση της, γιατί ήταν μια απλή, ανώριμη θείτσα και αξίζει το έλεος, αφού την εξαπάτησαν.
Έτσι είναι στο Ελλαδιστάν ο υπουργός, που δηλώνει ανίκανος, πλην άκακος, παραμένει Υπουργός για να στολίσει το Ελληνικό Πολιτικό Πάνθεον με μια ακόμη παραλλαγή του Καραγκιόζη, αυτήν με την στέκα!
