Αρθρογραφία

Οι “Αμαζόνες” των “Ακριτών” Πολυκάστρου

Γράφει ο Βασίλης Αθανασιάδης

Στην 55χρονη πορεία των “Ακριτών” Πολυκάστρου που πρόεδρος ήταν πάντα άνδρας, σημαντική, για την ακρίβεια τεράστια ήταν και είναι η συμβολή των γυναικών.

Είτε ώς μέλη του χορευτικού, είτε ως μέλη του θεατρικού, είτε ώς μέλη του τμήματος γυναικών με πολυποίκιλη δραστηριότητα είχαν πάντοτε δυναμική παρουσία στα δρώμενα του συλλόγου.

Για την γενικότερη παρουσία των γυναικών, ιδιαίτερα στα χορευτικά τμήματα θα γίνουν εκτενείς αναφορές σε προσεχείς αναρτήσεις μου, στα πλαίσια των 55 ετών παρουσίας του συλλόγου.

Αυτές που έγραψαν ιστορία κατα την δεκαετία του 1980, τις οποίες αποκαλώ, “Αμαζόνες” των “Ακριτών” και οι οποίες είχαν την τύχη να έχουν ως χοροδιδάσκαλο τον Δαμιανό Χαραλαμπίδη, (μέλος του χορευτικού της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης,φοιτητή της ιατρικής) ο οποίος υπηρετούσε εκείνη την περίοδο την στρατιωτική του θητεία σε μονάδα της 33ης Ταξιαρχίας.

Αξίζει να αναφέρουμε τα ονόματα τους:

Φανή Αντωνιάδου (Σιταριά), Άννα-Μαρία Δόμβρου (Σιταριά), Στέλλα Ευγενίδου, Αντωνία Ευθυμιάδου, Γιώτα Καλπακίδου, Χριστίνα Μαυροφρίδου και Μαρία Σαγματοπούλου.

Ο πρώτος και επί σειρά ετών πρόεδρος των “Ακριτών” αείμνηστος Χρήστος Αδαμίδης με τις “Αμαζόνες των Ακριτών” στο πανηγύρι της Πηγής (Ίσβορο).

(Απο τη συγκεκριμένη φωτογραφία απουσιάζει η Χριστίνα Μαυροφρίδου)

Τις στολές (ανδρικές/παιδικές) έραψε η αλησμόνητη Μηνοδώρα Καλαϊτζίδου και τα δερμάτινα εξαρτήματα (μπότες κτλ) κατασκεύασε ο αλησμόνητος Γιώργος Ιωαννίδης (πεθερός μου).

Εννοείται πως όλα ήταν προσφορές, δωρεάν.

Για μια πενταετία όπου και άν εμφανίστηκαν κατέπληξαν τα πλήθη με την ζωντάνια τους τον συντονισμό τους και τον συγχρονισμό τους το δε χειροκρότημα ήταν έντονο και παρατεταμένο όταν στο τέλος της παρουσίασης έβγαζαν το πασλούκ (κάλυμμα κεφαλής) και το κοινό διαπίστωνε ότι αυτό το δυναμικό σύνολο ήταν κορίτσια.

Ευχαριστώ τα παιδιά αυτά για την άψογη συνεργασία που είχα μαζί τους και για την συμβολή τους στο μεγαλείο του συλλόγου των “Ακριτών”.

Περισσότερα

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΖΑΝΙΑ (ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΕΣ – ΑΜΒΥΚΕΣ) ΤΗΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ (Δραστηριότητα που σχεδόν χάθηκε)

Τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο στη Γουμένισσα λειτουργούσαν πολλά καζάνια, οι γνωστοί αποστακτήρες ή άμβυκες, εγκαταστάσεις απόσταξης τσίπουρου. Τις φθινοπωρινές […]

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

«Πυρετοί μας πειράζουν, κύριε υποδιοικητά και δεν έχωμε κινίνο», ήσαν οι πρώτες λέξεις όταν μ’ είδαν στο χωρίο τους [Ποταμιά]. […]

Δείτε ακόμα